به گزارش خبرگزاری تسنیم از کنارک، برآوردهای رسمی میگوید 500 هزار نفر از جمعیت 2 میلیون و هفتصد هزار نفری سیستان و بلوچستان در سکونتگاههای غیررسمی حاشیه شهرهای زاهدان، زابل، چابهار، کنارک و ایرانشهر زندگی میکنند؛ بیشترین، پرسرعتترین و محرومترین حاشیهنشینی در میان استانهای حاشیهنشین ایران.
مناطق حاشیهنشین بلوچستان در محرومیت و سرعت سابقه ندارند، در سابقه هم بیسابقهاند، نمونهاش منطقه حاشیهنشین چادران کنارک، قدیمیترین منطقهحاشیهنشین بلوچستان و بهگواه برخی ایران، تا یاد هست و ذهن کفاف میدهد چادرانیها حاشیهنشین بودند، از اسمش هم برمی آیند، چادرانیها، چادرنشینان، قدیمیهایش میگویند از 1348، نیمقرن پیش، چه بسا که بیشتر هم بوده و عمرها کفاف گفتنش را برای ما نداده است.
چهارنسل در چادران در حاشیه بزرگ و بالغ شدند و هنوز هم در حاشیه هستند؛ درویش بلوچنیا شهردار کنارک میگوید: منطقه حاشیهنشین چادران حدود 200 خانوار جمعیت داردکه در محدودهای 30 هکتاری زندگی میکنند.
شهردار کنارک در گفتوگو با تسنیم میافزاید: محدوده چادران مربوط به حریم دریا و از همه مهمتر طرح تفصیلی فضای سبز شهر است که ساماندهیاش در اختیار شهرداری نیست و باید در کمیسیون ماده 5 درباره آن تصمیمگیری شود و با محوریت ستاد بازآفرینی شهری همچون دیگر مناطق حاشیهنشین بلوچستان مانند کمب چابهار ساماندهیاش آغاز شود.
وی تصریح میکند: ستاد بازآفرینی و نهادهای مرتبط از جمله سازمان ملی زمین که زمینها متعلق به آن است، تاکنون اقدامی برای ساماندهی حاشیهنشینی در چادران انجام ندادند؛ ساماندهی 200 خانوار کار سختی نیست کمااینکه هرسال هم برتعدادشان افزوده میشود.
بلوچنیا میگوید: تیرهای برقی از سالهای گذشته برای برقرسانی به این منطقه کشیده شده اما بعدا با تصمیم برخی نهادها یا افراد که نمیدانم چه نهاد و یا افرادی بوده است چراکه در ان زمان شهردار نبودم، برقرسانی به چادران منتفی شده است.
شهردار کنارک خاطرنشان میکند: درسالهای گذشته روستای سیدآباد نزدیک چادران و خارج از محدوده شهر برای انتقال حاشیهنشیان چادرانی و ساماندهیشان ایجاد شده است اما خود اهالی میخواهند بعد از 50 سال حاشیهنشینی در شهر بمانند و از انتقال به آنجا مقاوت کردند، روستای سیدآباد هم حالا با غیرچادرانیها روستا شده است.
سیدامیرحسین عظیمی
انتهای پیام/ ت