به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سال گذشته بود که مسئولان معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست خبر از برنامهریزی برای اجرای فاز سوم پروژه حفاظت از یوز دادند. پروژهای که طی سالهای اخیر، حاشیهها، شبهات و انتقادات بسیاری را به همراه داشته و حالا سازمان حفاظت محیط زیست بیآنکه کوچکترین گامی در راستای شفافسازی و رفع شبهات از عملکرد این پروژه برداشته باشد تصمیم دارد ساختار فاز سوم آن را بر روی انبوهی از ابهامات بنا کند.
پروژهای که فاز دوم آن دو سالی است به پایان رسیده اما حتی گزارش عملکرد آن در دسترس عموم قرار نگرفته است تا بتوان این گزارش را در کنار انتقادات طرحشده گذاشت و پاسخی برای کاستیها به دست آورد: کاستیهایی از این دست که چرا این پروژه به جز اقداماتی نمایشی از قبیل برگزاری همایشها و مراسم تبلیغاتی و یا درج تصویر یوز بر پیراهن تیم ملی در عمل گامی برای حفاظت از یوز و زیستگاههای محدود آن بر نداشته است.
به منظور کسب اطلاعاتی از عملکرد پروژه یوز طی سالهای گذشته و همچنین با هدف در دست داشتن نمایی از آنچه قرار است طی سالهای گذشته توسط این پروژه به اجرا درآید خبرنگار تسنیم، طی «چند ماه» گذشته بارها طی تماس با رجبعلی کارگر، معاون پروژه یوز و روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست خواهان انتشار گزارش پایانی فاز دوم این پروژه و همچنین پیشنویس سند فاز سوم پروژه شد؛ این پیگیریها اما با این توضیح که معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، هنوز گزارش فاز دوم را برای انتشار آماده نکرده مواجه شد و بینتیجه ماند.
بدین ترتیب، به نظر میرسد این پروژه نیمه دولتی که سالهاست با اعتبارات داخلی و خارجی به حیات ادامه میدهد از برآورده کردن انتظارات حداقلی که همان ارائه گزارش پایانی فاز دوم باشد عاجز است و بیآنکه برنامهریزی آینده خود برای حفاظت از یوز را اعلام کند صرفا برای بقای خود برنامهریزی میکند.
فاز اول پروژه یوز که در سال 1380 با مشارکت سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملل به اجرا درآمد هرچند نتوانست رضایت ارزیابانش را آنطور که باید جلب کند اما به جرات میتوان گفت، موفقیتآمیزترین و البته شفافترین بخش این پروژه به حساب میآید. تنظیم گزارشهای پیاپی از عملکرد پروژه یوز در سالهای نخست و انتشار تصاویر ثبت شده از یوزها توسط دوربینهای تلهای دو عاملی است که فارغ از موفق بودن یا نبودن، عملکردی شفاف از فاز اول این پروژه به نمایش میگذارد.
گزارش پایانی فاز اول پروژه یوز را که در سال 87 تنظیم شده میتوانید اینجا و گزارش تحلیلی ارزیابی مشاهدات تولههای یوز را که در سال 89 تنظیم شده اینجا مشاهده کنید.
همانگونه که در گزارش فاز اول پروژه یوز قابل مشاهده است، تکیه بر اقداماتی چون افزایش تعداد محیطبانان، پاسگاههای محیطبانی و امکانات و تجهیزات در یوز زیستگاههای یوزخیز یکی از برجستهترین اقداماتی است که طی سالهای نخست فعالیت پروژه یوز در دست اجرا قرار گرفته است. اقداماتی که نتیجه آن نه تنها متوجه یوزها میشود بلکه با برقراری امنیت بیشتر در این زیستگاهها، شرایط به مراتب مطلوبتری برای گونههای مختلف جانوری و گیاهی فراهم میآورد. اقداماتی که نادیده گرفتن آن در فاز دوم پروژه، بارها مورد انتقاد کارشناسان واقع شد.
گفتنی است فاز دوم پروژه یوز که از سال 89 آغاز شده و طبق روال فاز اول ادامه یافته بود با انتصاب مدیریت جدید، وارد مرحلهای تازه شد؛ هومن جوکار، خزانهدار موسسه خصوصی میراث پارسیان، یک سال پس از آنکه مدیریت پروژه حفاظت از یوز را به دست گرفت، با افزودن متممی به سند فاز دوم این پروژه، موسسه خصوصی میراث پارسیان را به عنوان شریک سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان ملل به دستاندرکاران پروژه اضافه کرد. موسسهای که با اضافه شدن نامش به سند فاز دوم پروژه یوز، اطلاعرسانی و عملکرد شفاف، را از پروژه جدا کرد.
در پایان، خبرگزاری تسنیم، به منظور شفافسازی برنامههای آتی سازمان حفاظت محیط زیست برای حفاظت از یوز، مسئولان معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست را به انتشار پیشنویس گزارش فاز سوم پروژه دعوت کرده و همچنین پیشنهاد میکند در راستای رفع شبهات، گزارش فاز دوم این پروژه را شامل قرارداد منعقدشده میان این پروژه و دامپزشکی به نام شان مککویین و همچنین پرونده پزشکی اقدامات ناموفق انجام شده توسط این دامپزشک برای تکثیر یوزهای اسیر در پارک پردیسان را منتشر کنند. دامپزشکی که به دعوت یک مستندساز ایرانی، مسئولیت یافت تا برای تولید مثل کوشکی و دلبر برنامهریزی کند اما موفقیتی حاصل نکرد.
انتهای پیام/