به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، در اوایل انقلاب 57 زمانی که انقلاب تازه به پیروزی رسید و نو پا بوده با تظاهرات گسترده چندین شبانهروز مردم دهگلان و حمله به ژاندارمری و شکستن درب تسلیحات به دست «محمد جعفری» ژاندارمری را تصرف کرده و کنترل شهر دهگلان به دست مردم میافتد و از شهر دفاع میکنند؛ در این بحبوحه ناآرامی حزب دمکرات شهر دهگلان را به تصرف خود درمیآورند و از مردم خواستند که اسلحه را تحویل آنان دهند اما زمانیکه با مقاومت ساکنان شهر روبرو میشوند آنان را مورد آزار و اذیت قرار میدهند.
براثر آزار و اذیت بیش از حد دمکرات حدود 7 خانواده که از بانیان اصلی تشکیل سازمان پیشمرگان شاخه دهگلان به شهر قروه مهاجرت میکنند.
بعد از گذشت 9 ماه از این جریان خانوادههای مهاجر که به قروه مهاجرت کرده بودند بهسوی کرمانشاه رهسپار میشوند و در آنجا با شهید بروجردی به فکر تشکیل کمیته انقلاب امام در کردستان و شهر دهگلان میافتند که پس از مدتی شاخه پیشمرگان کُرد مسلمان به فرماندهی شهید محمد جعفری تشکیل میشود.
بعد از تشکیل این سازمان جوانان قهرمان و رشید از شهرهای دهگلان، قروه و سریشآباد به عضویت این سازمان درآمده و برای پاکسازی منطقه از دست دمکرات و جنگ با آنان از روستای گنجی آغاز میشود؛ در آن روز گنجی و دهگلان تا گردنه صلواتآباد به دست سازمان پیشمرگان تصرف شده و زمانی که شهر دهگلان به تصرف سازمان درمیآید با استقبال مردم روبرو و شهر کاملاً به دست مردم میافتد و پرچم جمهوری اسلامی با دستان شهید محمد جعفری در این شهر به اهتزاز درمیآید.
در این میان مقاومت در شهر دهگلان تنها مختص به مردان نبود چراکه شیر زنانی هم در این شهر و استان کردستان برای دفاع از آبوخاک همدوش و پا بهپای رزمندگان و پیشمرگان مقاومت میکردند.
در بحبوحه ناآرامی زمانی که شهر دهگلان در تصرف کامل حزب منحله دمکرات بود حاجیه جیران، فرخنده و تهمینه خانم سه شیر زن دهگلانی در آن زمان که در شهر نانوا خانه وجود نداشت اقدام به پخت نان برای پیشمرگان و رزمندگان میکردند.
نقش زنان در صدر اسلام در دفاع، امری انکارناپذیر و مالامال از ایثاری آگاهانه و روحی مخلصانه است.
زنانی در صدر اسلام برای دفاع عقیده، ایمان دین خود نقشی به سزا داشتهاند، نخستین زن در اسلام سمیه بود که برای در دفاع از اسلام شهید میشود.
دفاع از آبوخاک مرد، زن پیر و جوان نمیشناسد
حاجیه جیران خالدیان، فرخنده یوسفی و تهمینه فلاح اهل و ساکن شهر دهگلان و از گروه زنان جهادگر در اوایل انقلاب بودند که با آتش تنور بدون یک ریال مزد از کسی از صبح تا غروب آفتاب برای رزمندگان نان پخت میکردند تا خود را مدیون خون شهدا نبینند و دین خود را به امام و انقلاب و شهدا ادا کنند.
دایه جیران هنگامیکه در اوایل انقلاب ضدانقلاب در شهر دهگلان فعال بودند با عشق و علاقهای که به اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی داشت خالصانه و خاضعانه برای رزمندگانی که در گزگزاره و رامول شهرستان دهگلان با ضدانقلاب درنبرد بودند نان میپخت و شبانه به دست رزمندگان میرساند.
حاجیه جیران خالدیان میگوید در آن زمان که در دهگلان نانوایی وجود نداشت من برای رزمندگان نان پخت میکردم و شبها بهصورت مخفیانه کیسههای آرد را به خانه ما میآوردند و شب تا روز بعد حدود 700 قرص نان پخت میکردم.
وی افزود: در آن زمان که دهگلان زیر رگبار بود، بچههایم را زیر کرسی قایم میکردم، خودم پشت در خانه میماندم تا دمکرات وارد خانه نشوند.
تهمینه فلاح از دیگر شیر زنان شهر دهگلان به مدت 6 سال و 7 ماه در طول هفته 4 الی 5 کیسه آرد برای سازمان پیشمرگان نان پخت کرده است.
فرخنده یوسفی دیگر حماسهساز گمنام دفاع مقدس بوده که با دخترش هر شب تا صبح همچون دیگر زنان قهرمان این شهر برای دفاع از آبوخاک و رزمندگان و پیشمرگان اقدام به پخت نان میکردند.
فرخنده میگوید وقتی حزب دمکرات متوجه پختن نان برای پیشمرگان شدند ما را تهدید کردند اما من هیچوقت از هدفم دست برنداشتم تا پیشمرگان پیروز شدند و شهر بهصورت کامل به تصرف پیشمرگان مسلمان درآمد.
بهراستی حاجیه جیران، دایه فرخنده و دایه تهمینه شیر زن دهگلانی که خستگیناپذیرتر از مردان، پشت جبهههای نبرد به کمک رزمندگان شتافتند.
نماد زنان مجاهد و خستگیناپذیر و سختکوش در پشت جبهههاست که شاید گوشههایی از ایثار آنان را بتوان مشاهده کرد.
این شیر زنان دهگلانی که بدون هیچ ادعایی از زندگی و جوانی و سلامت خویش، مایه گذاشتن تا گمنامترین حماسهسازان دفاع مقدس این شهر باشند.
منبع: دبیرخانه ستاد کنگره 5400 شهید استان کردستان
انتهای پیام/ن