به گزارش خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از سرویس خبری آسیای مرکزی، بر اساس گزارش بانک جهانی، آسیای مرکزی یکی از مناطق آسیب پذیر در اثر تغییرات اقلیمی مناطق در منطقه آسیای مرکزی و اروپا است.
امروزه، در این منطقه شاهد افزایش دما، ذوب شدن یخچالها، کاهش منابع آبی و بلایای طبیعی مانند خشکسالی و سیلابهای بیشتری هستیم. همه اینها با هم، باعث آسیب شدید اقتصادی به کشورهای آسیای مرکزی میشود.
از اواسط قرن بیستم، متوسط دما در بخش جنوبی آسیای مرکزی 0.5 درجه سانتیگراد و در شمال آن 1.6 درجه سانتیگراد افزایش یافت که منجر به ذوب شدن یخچالها و کاهش ذخایر آب شده است.
از آغاز قرن بیستم، یخچالهای طبیعی در منطقه آسیای مرکزی به یک سوم کاهش یافته است. براساس برآوردهای بانک جهانی، آسیب به اقتصادهای تاجیکستان، ترکمنستان و قرقیزستان ناشی از بلایای طبیعی از 0.4٪ تا 1.3٪ از تولید ناخالص ملی سالیانه آنها است.
دلیل اصلی آسیب پذیری منطقه نست به تغییرات آب و هوایی این است که اقتصاد منطقه به طور عمده وابسته به منابع طبیعی آن است. به عنوان مثال، از 30 تا 60 درصد جمعیت آن درآمدشان حاصل از کشاورزی بوده و انتظار میرود که در بعضی از نقاط تاجیکستان، میزان تولید ممکن است به میزان 30 درصد کاهش یابد.
در قزاقستان، 66 درصد زمینها در خشکسالی قرار دارد و طبق پیش بینیها، باروری بذرها تا سال 2030 ممکن است تا 37 درصد و تا سال 2050 تا 48 درصد کاهش یابد. در اواخر قرن، نیمی از قلمرو قرقیزستان ممکن است به بیابان و سرزمینهای وسیع ترکمنستان و ازبکستان ممکن است به مناطق خشک تبدیل شوند.
از چالشها بزرگ منطقه کاهش منابع آب است که تولید 90 درصد انرژی آبی در کشورهایی مانند تاجیکستان و قرقیزستان بستگی به آن دارد. تا سال 2050، جریان آب در حوضه رودخانه سیردریا ممکن است به 2 تا 5 درصد، و در حوضه رودخانه آمودریا - 10 تا 15 درصد کاهش یابد، که کمبود آب را افزایش خواهد داد. عدم اطمینان از در دسترس بودن منابع آب، مساله عرضه انرژی منطقه و بهره وری نیروگاههای برق آبی را افزایش میدهد که تا سال 2050 در برخی از مناطق منطقه ممکن است به 20 درصد کاهش یابد.
گایان میناسیان، یکی از متخصصان برجسته در بوم شناسی و منابع طبیعی بانک جهانی در آسیای مرکزی، ضمن سخنرانی در یک نشست تخصصی که توسط مجله اینترنتی دولت و گروه بانک جهانی در مورد تغییرات آب و هوایی برگزار شد، گفت: "تغییرات آب و هوایی یک مشکل همگانی برای همه کشورهای آسیای مرکزی است، بنابراین مبارزه با عواقب آن نیاز به تلاشهای مشترک در همکاریهای منطقهای دارد."
توصیههای اصلی کارشناسان در این زمینه ارتقاء زیرساختهای فرسوده، اقدامات برای استفاده کارآمد از منابع انرژی و کشاورزی پایدارتر نسبت به تغییرات اقلیمی و همچنین تخصیص بودجه برای تحقیق و نظارت بر تغییرات آب و هوایی و وضعیت محیطی، میباشد. علاوه بر این، کشورها به همکاری منطقهای نیاز دارند، که در چارچوب آن برای حل مشکلات مشترک با یکدیگر همکاری کنند.
انتهای پیام/