به گزارش خبرگزاری تسنیم از لنگرود، روستای سلوش در 5 کیلومتری شهر کومله لنگرود در محاصره ساخت و سازهای غیرمجاز آنهم توسط افراد غیر بومی و بعضاً مهاجر قرار گرفته است در حالیکه اهالی و مردم بومی این روستا حتی برای محصور کردن قانونی اراضی خود نیز با هزاران مانع روبهرو میشوند.
کمبود امکانات زیرساختی، رفاهی و خدماتی این منطقه که مابین دو شهرستان املش و لنگرود واقع شده و گلهمندی مردم آن موجب شد خبرنگار تسنیم برای جویا شدن مشکلات و دغدغههای آنها و برای بازدید میدانی از فقر وجود امکانات یاد شده سری به این روستا بزند و با اهالی آن گفتوگو کند.
پراکندگی و نظاممند نبودن محدوده قانونی و چگونگی گسترش و پیشرفت فیزیکی روستا که به نحوه تدوین و اجرای طرح هادی آن باز میگردد همچنین عدم ساماندهی ساخت و سازهای غیرمجاز توسط افراد مهاجر و بعضاً غیرگیلانی از جمله مهمترین مشکلات روستای سلوش لنگرود از زبان ساکنان آن است.
روستای سلوش دارای 200 خانوار است و طبق گفته اهالی آن 14 شهید گلگون کفن و تعداد زیادی جانباز و آزاده را تقدیم انقلاب اسلامی کرده است اما آنچه که بیش از پیش موجب تعجب همگان میشود عدم وجود برخی امکانات اولیه زندگی نظیر آب آشامیدنی سالم و بهداشتی، راه دسترسی مناسب و خط تلفن ثابت است.
اهالی روستا در گفتوگوها و درد دلهای خود کمکاری اعضای شورای اسلامی، دهیاری محل و مسئولان شهرستان تابعه را علت اصلی وجود چنین مشکلاتی میدانند و میگویند این روستا با اینکه از مرکز دو شهرستان املش و لنگرود فاصله چندانی ندارد اهالی آن حتی از داشتن خط تلفن ثابت نیز محروم ماندهاند.
یکی از اهالی این روستا در قاب دوربین تسنیم از ورود غیربومیان به منطقه برای خریداری زمین مردم و انجام ساخت و سازهای مسکونی سخن میگوید؛ به گفته اهالی روستای سلوش مهاجران بعضاً غیرگیلانی زمین مردم را خریداری میکنند و ساخت و سازهای خود را حتی بهصورت غیرقانونی انجام میدهند.
صدور مجوزهای ساخت و ساز برای افراد غیربومی از گلایههای عمده اهالی روستای سلوش است تا آنجا که اکثریت آنها اعلام کردند حتی برای انجام کوچکترین ساخت و ساز در اراضی شخصی خود و یا حتی برای محصور کردن منازلشان نیز با موانع قانونی بزرگ و کوچکی از سوی مسئولان مواجه میشوند.
رانش گسترده و بسیار جدی زمین از دیگر چالشهایی است که روستای سلوش را مورد تهدید قرار داده است و مسئولان محلی و شهرستان با وجود اطلاع از وجود چنین مشکلاتی در این منطقه اما تاکنون برای رفع آن و ایمنسازی مناطق در معرض خطر هیچ کار موثری انجام ندادهاند.
نبود آب آشامیدنی سالم و نداشتن یک راه و مسیر دسترسی مناسب برای ارتباط اهالی روستای سلوش با شهرستانهای لنگرود و املش از دیگر موضوعاتی است که مردم این منطقه با زبان گلایه از آن سخن گفتند و کمکاریهای انجام شده را متوجه شورای محل، دهیاری و مسئولان دستگاههای مختلف اجرایی دانستند.
با اینکه مسئولان رده بالای گیلان دائماً از مشکلات و چالشهای مربوط به مهاجرت مردم به سمت شهرها و عواقب سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مخرب آن صحبت میکنند چرا برای توزیع عادلانه امکانات در روستاهای مختلف استان کاری انجام نمیدهند؟
در سایه بیتدبیری مسئولان بهتدریج از جمعیت روستاها کاسته شده و اهالی آن در حاشیه شهرهای بزرگ ساکن میشوند به شکلی که برخی از روستاها خالی از سکنه شدهاند؛ نظیر روستای تاریخی سلوش که رونق خود را روز به روز از دست میدهد و احتمالاً در آیندهای نزدیک تنها اسمی از آن باقی میماند.
ضروری است مسئولان استان گیلان برای رفع گرفتاریهای موجود در روستای سلوش و دهها روستای مشابه آن فکر و تدبیری اساسی بیاندیشند؛ در استانی گردشگرپذیر نظیر گیلان که از مواهب طبیعی و خدادادی برخوردار است شایسته نیست اهالی روستاهای آن حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی محروم باشند.
گزارش از امید رجبیپور کشایه
انتهای پیام/