به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از اویل پرایس، چند ماه اخیر برای ونزوئلا بسیار غیر عادی بود. کودتای خوان گوایدو به حمایت آمریکا شکست خورد و رئیس جمهور مادورو در قدرت باقی ماند ولی این کشور دچار بحران های اقتصادی، سیاسی و بشردوستانه است .
با این وجود، اخیراً یک چیز در این کشور ثبات پیدا کرده و آن هم تولید نفت است، گر چه مقدار آن بسیار پایین است. پس از سقوط تولید نفت ونزوئلا در دو ماه اول 2019 به خاطر تحریم های آمریکا، تولید از مارس تا حد زیادی متعادل شده است. ونزوئلا در ژانویه 1.15 میلیون بشکه نفت در روز تولید کرد ولی این مقدار در ماه مارس به 732 هزار بشکه در روز کاهش یافت .
تولید این کشور علیرغم تمام اتفاقات در ژوئن تا 760 هزار بشکه در روز افزایش یافت . کودتای گوایدو همزمان با ثبات تولید نفت شکست خورد و تا حدی فشار بر مادورو را برداشت و جو بحران را آرام تر کرد. ولی کمپین گوایدو ادامه دارد. وی اظهار داشت با مادورو مذاکره نمیکند و مخالفت خود را با او بیشتر کرد به نظر میرسد ترامپ علاقه خود را به ونزوئلا از دست داده باشد حتی اگر تحریمهای آمریکا علیه این کشور همچنان پا برجا بماند .
ولی این پایان داستان نیست.خطراتی که مادورو و ونزوئلا را تهدید میکند فراتر از این است . مثلا در 7 جولای، خاموشی مجتمع پالایشگاهی سی آر پی را که متعلق به شرکت نفت دولتی ونزوئلا است ، با ظرفیت 940 هزار بشکه در روز از کار انداخت. این مجتمع شامل پالایشگاه آموای (635 هزار بشکه در روز) و پالایشگاه کارهان ( 305 هزار بشکه در روز) می شود. این خاموشی کمبود سوخت پالایش شده را تشدید می سازد و عملیاتهای واردات و صادرات را مختل میکند .
به گفته دو تن از مقامات، آخرین خاموشی به دلیل از کار افتادن یک توربین در نیروگاه برق بود که سوخت آن نفت است. بدتر از آن، خاموشی ها خسارات زیرساختی به پالایشگاه ها می زنند .
مجتمع پالایشی سی آر پی سه چهارم ظرفیت پالایشگاهی شرکت نفت دولتی ونزوئلا را تشکیل میدهد. دولت ونزوئلا مقصر این خاموشی ها را خرابکاری می داند.
مشخص نیست خاموشی این پالایشگاه بزرگ کی پایان می یابد ولی مسلماً تهدیدی دیگر برای مادورو است. یک کارگر این مجتمع پالایشگاهی گفت:« خاموشی در این دو پالایشگاه را به سختی می توان جبران کرد. بازگرداندن سیستم ها به فعالیت مشکل است ».
انتهای پیام/15