به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، چهارمین دورۀ معرفتی تشکیلاتی «اسلام ناب» با شرکت بیش از 1200 دانشجو و طلبۀ ایرانی و خارجی و بازخوانی مکتب امام خمینی(ره) و رهبر انقلاب، از 18 تیر تا یکم در اردوگاه سیدالشهداء آبعلی در حال برگزاری است.
محفل «شب شعر رضوی» با حضور شاعران جوان انقلابی؛ محمود حبیبی کسبی، میلاد عرفانپور، حسین زحمتکش، سجاد سامانی، محمدرضا طهماسبی، رضا وحیدزاده، علیرضا سمیعی و مبین اردستانی در چهارمین دورۀ آموزشی اسلام ناب در شب میلاد امام رضا(ع) در این مجتمع برگزار شد.
در ابتدای این نشست حسین قرایی؛ نویسنده، منتقد ادبی و فعال فرهنگی، درباره شخصیت و قوت ادبی و فرهنگی رهبر انقلاب گفت: شما یک رهبری را مشاهده میکنید که ریزترین حرکات و سکنات فرهنگی را رصد میکند و درباره آن حرف دارد. بیشترین امید رهبری هم به جوانهاست. میلاد عرفانپور و هادی فردوسی، از همین جوانها بودند که در سالهای اخیر گل کردند. آقا بیشتر به همین جوانها توجه میکنند و اسمهایشان را به حافظه سپردهاند.این را من اصلاً در میان ائمه محترم جمعه، در مدیران کل، در رؤسای جمهور و افرادی که منصبهای مختلف فرهنگی دارند، ندیدم.
قرایی گفت: جلسات شعرخوانی شب میلاد امام حسن مجتبی(ع) از نیم ساعت قبل از نماز شروع میشود و رفقای شاعر هر سال کتابهای تازهشان را میآورند و به آقا هدیه میدهند. جلسه حدوداً از ساعت هفتونیم شروع میشود و تا هروقت خوش بگذرد ادامه پیدا میکند؛ یعنی حدوداً تا ساعت یک. بروید دست امامجمعه شهرتان را بگیرید، بروید دست مدیران فرهنگی شهرتان را بگیرید و یک ذره از ادب سید علی خامنهای را به آنها بیاموزید؛ ادب به معنای دقیق کلمه که ادبیات را هم دربرمیگیرد، البته چند امامجمعه را میشناسم که در این حوزهها سرآمد هستند.
قرایی در ادامه به فعالان فرهنگی و انقلابی شهرستانها پیشنهاد کرد که در هر شهرستانی یک هنرمند عصر انقلاب را ضریب بدهیم. صداوسیمای استانها را پای کار بیاوریم. از حوزه هنری، ائمه جمعه، سپاه و بسیج، فرهنگ و ارشاد و ... مطالبه کنید و کار برایشان تعریف کنید. برای هرکدام از بزرگان شهر خودتان یک بزرگداشت بگیرید. پس از آن برای آنها مستند بسازید، بعد برایشان کتاب منتشر کنید. من هم پای کار شما میآیم و کمک میکنم.
محمود حبیبی کسبی: شور جوانانه و ذکر «علی علی»
بعد از صحبتهای قرایی، شاعران یکبهیک پشت تریبون آمدند و در مدح علی ابن موسی الرضا(ع) شعرخوانی کردند. چراغ اول را محمود حبیبی کسبی روشن کرد. حبیبی کسبی با ابراز تعجب از روحیه بانشاط حاضران ابتدا غزلی را تقدیم آستان علی ابن موسی الرضا(ع) کرد که مطلع آن چنین بود:
رسیدم دوباره به درگاه شاهی / چه شاهی که دارد زشاهان سپاهی
اما شعر دوم حبیبی کسبی در میان بَهبَههای جوانان حزباللهی غرق شد. شعری که در مدح مولا علی(ع) خواند و چون ردیف شعر «علی» بود، جمعیت یکصدا ذکر «علی» را گرفته بود:
عمری است گفتهایم به شوق تو یا علی / یا مظهرالعجائب یا مرتضی علی
در گویش ملائکه تغییر میکند / حی علی الصلاة به حی علیٰ علی
انتظار حجتیهای و انتظار ایستاده
سجاد سامانی، شاعر متولد سال 71 که کتابهای تازه شعرش بسیار پرفروش شده است، شاعر دوم شب شعر بود. او هم پس از خواندن شعری درباره امام رضا(ع) شعری در تقابل با تفکر انجمن حجتیه خواند که انتظار را فقط در نشستن و دعا کرد خلاصه میکنند.
بهرغم سیلی امواج، صخرهوار بایست!
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
خلاف گوشهنشینان و عافیتطلبان
تو در میانه میدان کارزار بایست!
نه مثل قایق فرسودهای کناره بگیر
نه مثل طفل هراسیدهای کنار بایست!
در این زمانه بدنام ناجوانمردی
بهنامِ نامیِ مردان روزگار بایست!
بس است این که به آه و به ناله در همه عمر
به انتظار «نشستی»، به انتظار «بایست»!
میلاد عرفانپور هم شعرش در وصف امام رضا(ع) را با مطلع «این مسافران، آن طرف مجاوران/پای سفره تواند، غایبان و حاضران» خواند و پس از آن شعری انقلابی خواند با این طلیعه: «که نقشۀ انتقام از این انقلاب دارد/ به مرگ روشن کنش که دنیا حساب دارد/ رجز بخوان میهن سلحشور و قهرمانم/ که یاوههای یزید دوران جواب دارد...».
شعر نو برای امام رضا (ع)
حسین زحمتکش هم غزلهایی در مدح حضرت شمسالشموس(ع) و درباره شهدای هستهای خواند. علیرضا سمیعی شعری نو برای امام رضا (ع) خواند: به شهری آمدهام که شفاگرفته نامی است/ با خانههای سحر/ خیابانهایی از اردیبهشت/ کبوتر به سر گرفته قلبم در آوارهترین صحن جهان/ و حالا هر زمانی که باشد/ هشتمین روز هفته است/ چقدر مدینه دارد این گنبد/ چقدر سینه میزند نجف در این ایوان/ چقدر کربلا در سلام زائران شماست/ آه از آن بقیع روگرفتۀ محزون که تکیهگاه درها و دیوارهای اینجاست / و چادر خاکیاش پناه میدهد کودکی گمشدۀ مسافران را.
محمدرضا طهماسبی: مدح اهلبیت و وجد جوانانه
محمدرضا طهماسبی هم شاعر دیگری بود که با اجرای متفاوتش در شب شعر، جمع را به وجد مضاعف آورد. این شاعر جوان با شعرهای شورانگیز خود تشویقهای گاه و بیگاه حاضران را گرفت. اولین شعرش درباره امام هشتم اینگونه آغاز شد:
ای ماه و اختران همه در چاپلوسیات/ بر پای میزنند سر از پایبوسیات
ناهید و زهره مشتریانی که ماندهاند/ انگشتبر دهان شکوه ونوسیات
خورشید را به وقت تجلی زمین زدهاست/ یک ذره از شمایل شمسالشموسیات
شعری که طهماسبی به امیرالمؤمنین تقدیم کرد هم همین حال و هوا را داشت. این سروده با قافیه و ردیف خاصی سروده شده بود: زدم زمین و شکستم من این قفس به دو دست/ به دستگیری خویش آمدم سپس به دو دست/ گره زدم به ضریح رخش دخیل نگاه/ چو ملتمِس که زند بارِ ملتمَس به دو دست / اگر که بردن نامش سر از بدن نبرد / مؤذن از چه سر خود گرفته پس به دو دست.
رضا وحیدزاده: مرگ بر کاسبی با خون شهدا
پس از آنکه مبین اردستانی یک چارپاره درباره امام رضا(ع) خواند، رضا وحیدزاده هم غزلی در فضای زیارت به امام رضا(ع) اهدا کرد: خورشید بیغروب خراسانمان سلام/ یا حضرت رئوف، شه مهربان سلام/ وقتی ز سمت مشرقتان عشق میوزد/ گل میکند هر آینه بر هر دهان سلام.
شعر بعدی رضا وحیدزاده یک شعر اعتراض بود که صدای «احسنت احسنتِ» جمع را برانگیخت. این شعر در استقبال از شعر میلاد عرفانپور سروده شده که گفته بود: «تصویب شد به هلهله ما را فروختن/ پنهان دسیسه کردن و پیدا فروختن/ از مُردهمَردهای سیاست بعید نیست/ میراث زندۀ شهدا را فروختن».
وحیدزاده بعد از خواندن شعر عرفانپور، شعر خودش را دراینباره خواند:
چون پی سودید، ساده، زود، آسان میفروشید
میرسد دستانتان بر هر چه هر آن میفروشید
چون نه از جیب شما، از جیب مردم رفت سهل است
با شک و تردید نه، از روی ایمان میفروشید
در فنون رنگ کردن، بیدرنگ از اهل فناید
در قفسهای قناری غوک الوان میفروشید
وه چه آزادید از منطق، مناطق را یکایک
میکنید آزاد، وانگه مفت و ارزان میفروشید
باب دندانِ ددان است این زمین و دندمان نرم
دورِ تَکرار است زآن بیترس تاوان میفروشید
چون خریدار است دشمن رازهای کشورم را
پیش او بیپرده و از دوست پنهان میفروشید
کاسبید و اهل دلّالی؛ به وقتش اهل دل هم
دل اگر روزی بگوید: خاک ایران، میفروشید
هستهای، موشک، زمین، دریا، شرف، فرقی ندارد
تاجرید این روزها، خون شهیدان میفروشید
تجربۀ شب شعر در میان جوانان، بهویژه جوانان انقلابی تجربۀ ویژهای است که بسیاری از جمعهای جوان بسیجی میتوانند در هیئت و مسجد و دانشگاه خودشان تکرار کنند. شب شعر رضوی اردوی اسلام ناب نشان داد که «شعر» برای جوانان دانشجو، هم جنبۀ سرگرمکننده دارد و هم بستر مناسبی است برای انتقال معارف اسلامی و انقلابی.
انتهای پیام/