به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیجار و بهنقل از پایگاه اطلاعرسانی سپاه بیتالمقدس کردستان، قصه محرومیت روستاها، دیر زمانی است تبدیل به غصه همیشگی آنان و عاملی برای مهاجرت شده تا برای زندگی و خانواده خود حداقل امکاناتی که امروز در دسترس تمام مردم قرار دارد، فراهم کنند.
بارها این جمله زیبا را شنیدهایم که روستاها بهعنوان دروازه توسعه هر شهری هستند و توجه به آنان یعنی حل معضلات در شهر است.
دامپروری، کشاورزی و باغداری از مهمترین پتانسیلهای مهم توسعه در هر منطقه روستایی است که توجه به آن موجب پیشرفت و آبادانی آن منطقه میگردد؛ شهرستان بیجار دارای 288 روستا است که حدود 262 روستای آن قابل سکونت است.
آرامش زندگی روستائی حسرتی است که بر دل شهرنشینان مانده، اما این روزها روستاها هم دستخوش تغییر شده و با گذر زمان از زندگی روستانشینی قدیم خبری نیست.
روستانشینان همواره یار و یاور یکدیگرند و اگر دردی برای یکی از همسایگان پیش بیاید دیگران او را درمانند، اما در زندگی شهری امروزی بسیاری از همسایگان حتی نام یکدیگر را نمیدانند چه برسد بخواهند یاور هم باشند.
در حال حاضر به دلیل وجود خشکسالیهای پی در پی و خشک شدن چشمهها و کم آب شدن منابع زیر زمینی و کساد شدن فعالیتهای کشاورزی و دامپروری در روستاها، موجب مهاجرت بیرویه روستائیان به شهر شده است.
بهدلیل نبود زیرساختها و امکانات مناسب از جمله راه روستایی و آب شرب و نعمت گاز و بسیاری از ضروریات دیگر روستاییان به ناچار زادگاه خود را رها کرده و هجرت را به حاشیه شهرها بر ماندن در زادگاهشان ترجیح دادهاند.
با گذری در روستاهای بیجار میتوان مظلومیت آن را با جسم و جان حس کرد، روستاهایی که دختران آن به علت نبود مدرسه تا کلاس ششم ابتدایی بیشتر نمیتوانند تحصیل کنند و جوانانی که برای پیدا کردن کار و امرار معاش زندگی باید مشقات زندگی حاشیهنشینی را به جان بخرند.
تنبل شدن روستاییان از تهدیدات دیگری است که روستانشینان را با مشکلات زیادی مواجه کرده، به گونهای که بخش تولیدات کشاورزی و دامی حالت عکس پیدا کرده و تمامی این محصولات از شهر وارد روستا میشود.
نبود امکانات رفاهی بیانگیزگی جوانان روستایی را رقم زده، به نظر میرسد این معضل مهاجرت که متأسفانه در حال گسترش است ریشه در مشکلات و کمبود امکانات در روستاها داشته و جاذبه تجمع امکانات در مراکز شهری به دغدغه مهاجرت روستاییان دامن میزند. وقتی خدمات آموزشی-رفاهی و فرهنگی در مقایسه شهر با روستا، نامتعادل و ناعادلانه باشد دیگر هیچ انگیزهای برای بقای جمعیت روستایی باقی نمیماند.
گرچه خالی شدن روستاها تاکنون دامن برخی روستاها را نگرفته و روستائیان با همت و تلاش قدیمی در حال کسب روزی حلال در زادگاه خود هستند؛ روستای «علیسرخ» یکی از روستاهای است که به همت قرارگاه پیشرفت و آبادانی نوای زندگی مجدد روستائی در آن طنینانداز شده و با ارائه تسهیلات تعدادی از ساکنان آن که به شهرهای کرج، قزوین، الوند و تهران مهاجرت کرده بودند، بازگشتند.
مسئول قرارگاه پیشرفت و آبادانی بیجار در اینباره از جابجایی روستای «قورت دره و علیسرخ» در دو بخش محروم شهرستان بیجار توسط قرارگاه پیشرفت و آبادانی خبر داد و افزود: روستای قورت دره یکی از روستاهای صعبالعبور بخش آغبلاغ طغامین است که با آغاز بارش، رفت و آمد در این روستا مسدود میشود و 37 خانوار ساکن آن برای تامین مایحتاج خود نیز با مشکل روبهرو بودند.
محمودی ادامه داد: خوشبختانه با همکاری ادارات سطح شهرستان کار جابجایی کامل روستای قورتدره جهت جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهر به اتمام رسیده و اهالی این روستا در نقطه جدید به برق و آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند.
وی عنوان کرد: با ایجاد نقشه جابهجایی روستای علیسرخ تاکنون 14 خانوار که ساکن شهرهای بزرگ هستند با ساخت واحدهای مسکونی به کمک قرارگاه پیشرفت و آبادانی اقدام به مهاجرت معکوس کردهاند.
مسئول قرارگاه پیشرفت و آبادانی بیجار ضمن قدردانی از مدیریت توزیع برق شهرستان جهت همکاری برای انتقال شبکه توزیع برق به روستای علیسرخ تصریح کرد: در آینده نه چندان دور تمام امکانات اولیه زندگی در روستای جدید علیسرخ جهت رفاه حال ساکنان فراهم میشود.
انتهای پیام/ن