به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، مراجعات و تماسهای مردمی با رسانههای جمعی درباره ناامنی به ویژه وقوع سرقت در شهرهای استان خوزستان متاسفانه روندی فزاینده دارد. روزی نیست که در دفتر رسانه ننشسته باشیم و تماسهایی مبنی بر ضرورت پرداختن به این موارد به ویژه سرقت مواردی از جمله تلفن همراه، خودرو و وسایل منزل دریافت نشود. گاهی این تماسها با عتاب و ناراحتی مردم از دست ما اصحاب رسانه است زیرا آنها معتقدند چون ما در رسانهها مطالبات مردمی را در باب امنیت و برخورد با سارقان با صدای بلند و صریح دنبال نمیکنیم و روند پاسخگویی در این زمینه نیز روند مناسبی ندارد.
این روزها شاهد سرقتهای سنگین و حرفهای هستیم که برای افراد، خانوادهها و بعضا مجموعههای اشتغالزا و یا موسسات فرهنگی کمرشکن رخ میدهد. برای مثال حسن خبرنگار یکی از رسانههای استان است او در گفتوگو با خبرنگار ما میگوید: در طول 2-3 ماه دوبار خودروی بنده را به سرقت بردند. تصورش هم سخت است خودرویی که نیازهای یک یا دو خانواده را تامین میکند در طول این مدت زمان کم، دوبار به سرقت برود و هر بار پس از یکی دو روز در گوشهای از شهر بدون باتری و زاپاس و رادیو پیدا شود.
وی میگوید: شوک روانی که به علت سرقت ماشین به من و خانوادهام وارد شد شدید بود و القای فضایی غیرامن در شهر برای یک خانواده به راحتی بر طرف نمیشود.
حسن که خود روزانه خبرها را به دلیل شغلش پیگیری میکند میگوید: مردم و مخاطبان انتظار دارند رسانهها کمی قویتر به این موضوعات ورود کنند اما نمیدانم چرا مسئله امنیت در این شهر کم اولویت شده است.
مریم بیت سیاح یکی از دانشآموختگان روانشناسی است که مطالعاتی در حوزه جامعهشناسی نیز دارد او میگوید: آثاری که یک حادثه غیرمنتظره تلخ در روح افراد میگذرد میتواند در روابط وی با خانواده و جامعه مرتبط باشد. سرمایه اجتماعی یک شهر در واقع مطلوبیت و جایگاه شهر در ذهن مردم آن است که اگر آنها احساس کند اموالشان به عنوان یکی از پشتوانههای اقتصادی برای ادامه حیات ماندگاری و امنیت ندارند مطلوبیت شهر برای آنها کاسته میشود.
وی میگوید: مردم مرتب خود را با شهرهای دیگر مقایسه میکنند و میگویند در شهرهایی مانند اصفهان، تهران، قم و شیراز و حتی برخی شهرهای کوچکتر ایران شهروندان بدون هیچ نگرانی شب و روز خودروهای خود را در خیابان پارک میکنند اما در شهر اهواز در کمترین زمان سارقان سر میرسند و تمام آرامش موجود را از بین میبرند.
بیت سیاح میافزاید: آنها میگویند شهر ما چه کم دارد یا چرا باید کم اهمیتتر باشد؟ و این موضوع می تواند با دلخوری اجتماعی از شهر یا نهایتا با نشانهای مانند مهاجرت و رویا پردازی برای مهاجرت خود را نشان دهد.
اما پلیس میگوید درصد بسیار بالایی از سرقتها کشف میشود و این موضوع باید توسط مالباختگان نیز تائید شود. مثلا محمد میگوید از 4 ماه پیش که گوشی تلفن همراه نسبتا گران قیمتش را در هنگام انتظار برای سرویس محل کارش بردهاند تاکنون هر اقدامی برای ردیابی و کشف گوشی کرده اما هیچ خبری نشده و او حالا به فکر خرید یک گوشی است که حداقل نیازهایش را برطرف کند. او کارمند است و باید گوشی جدید را قسطی خریداری کند.
به گزارش تسنیم در گزارشهای بعدی قرار است به این موضوع بیشتر پرداخته شود و دیگر اینکه چه عواملی سبب ایجاد سرقتها و روند رو به رشد آن است؟ نیروی انتظامی چه ویژگیهایی باید داشته باشد و چه اقداماتی باید انجام دهد و دیگر اینکه آیا سرقتها کمتر میشوند؟ سایر دستگاههای مرتبط مانند دستگاه قضایی با سارقان دستگیر شده چگونه تعامل میکند.
انتهای پیام/ح