به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نخست وزیر جدید اقلیم کردستان عراق در همان آغازین روزهای فعالیت خود اعلام کرده است که دوران متفاوتی از حکمرانی را در این منطقه به نمایش خواهد گذاشت. با وجود فرصت هایی که پیش روی بارزانی پسر است موانعی هم وجود دارد که میزان موفقیت وی را در این منصب جدید با اما و اگرهایی مواجه ساخته است.
اگرچه می توان نبود اپوزسیون فعال و هماهنگ، بهبود وضعیت معیشت مردم ناشی از تغییرات به وجود آمده در روابط اربیل – بغداد و کاهش تاثیرگذاری بحران اقتصادی سنوات گذشته را از فرصت های پیش روی مسرور بارزانی در کابینه محلی اقلیم دانست اما مشکلات و موانعی هم وجود دارد که می تواند راه را بر وی و البته روءیاهای پدرش سد کند.
یکی از مهمترین مشکلات پیش روی مسرور بارزانی، رقابتهای درون خانوادگی وی با نچیروان بارزانی است که ناخواسته و پس از سالها منصب نخست وزیری اقلیم را کنار گذاشت و تکیه بر کرسی ریاست این منطقه زده است که البته با وجود مسعود بارزانی تاکنون این اختلافات به مانند جناح بندی های موجود در دیگر احزاب اقلیم خودنمایی نکرده است اما در هر حال واقعیتی است که در این روزهای اقلیم کردستان دیده می شود.
چنین اختلافاتی در تحولات داخلی حزب دموکرات کردستان عراق قابل لمس بوده است. زمانیکه سخن از ریاست مسرور بارزانی بر اقلیم کردستان بود وی به صراحت اعلام کرده بود که باید تمامی اختیارات این منصب یعنی در زمان تصدی پدر خود را داشته باشد اما زمانیکه قرعه نخست وزیری اقلیم به نام وی افتاد بر کاهش اختیارات ریاست اقلیم تاکید داشت. نمونه دیگر اینکه با وجود اصرار نچیروان بارزانی مبنی بر ابقای آشتی هورامی وزیر امور منابع طبیعی (نفت) در کابینه جدید، مسرور بارزانی سرپرستی این وزارتخانه مهم را از آن خود کرد و تنها به دستیاری وزیر سابق البته با شرح وظائف محدود رضایت داد. اینگونه پیداست که مسرور بارزانی در چهار سال پیش رو مدام به دنبال تضعیف جایگاه عموزاده خود خواهد بود. به ویژه در موضوع نفت که معمای دوران نخست وزیری نچیروان بارزانی همچنان لاینحل باقی مانده است و اینک مسرور بارزانی که خود سرپرستی وزارتخانه مربوطه را بر عهده گرفته است به دنبال توافق با بغداد و رضایت دیگر جریانهای سیاسی اقلیم است، کاری که نچیروان بارزانی سالها مانع از آن شده بود.
اختلافات احزاب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی را می توان از دیگر چالش های پیش روی مسرور بارزانی دانست، اختلافاتی که ماهها تشکیل کابینه جدید اقلیم را به تعویق انداخت و هنوز هم پایه های این کابینه آنچنان لرزان بنیان نهاده شده است که به عقیده کارشناسان هر آن ممکن است عقب نشینی هایی از کابینه صورت پذیرد.
جریانهایی از اتحادیه میهنی مسرور بارزانی را شخصی تندرو در حزب رقیب می دانند، به عنوان نمونه، پاول طالبانی فرزند ارشد جلال طالبانی و لاهور شیخ جنگی رئیس دستگاه اطلاعاتی این حزب که ممکن است در این چهار سال مدام به دنبال تضعیف جایگاه وی در منصب نخست وزیری اقلیم کردستان عراق باشند. از سوی دیگر، مسرور بارزانی دارای روابط آنچنان مستحکمی با هیچ یک از جناح های اتحادیه میهنی نیست، آنگونه که نچیروان بارزانی با جناح هایی از این حزب دارای روابط به مراتب بهتری بود. تنها شانس مسرور بارزانی در این است که با توجه به حضور قباد طالبانی به عنوان معاون نخست وزیر تلاش کند با جناح خانواده طالبانی روابط بهتری را بنیان نهد، یعنی رضایت طالبانی پسر از وی. در صورتیکه مسرور بارزانی نتواند در چنین روابطی موفقیت حاصل کند نوبت بهره برداری نچیروان بارزانی از موقعیتی است که با توجه به سابقه آن می تواند از چنین ابزاری در جهت تضعیف وی بهره برداری کند.
حضور مشروط جنبش تغییر در کابینه جدید اقلیم کردستان عراق را می توان از دیگر چالشهای پیش روی مسرور بارزانی دانست. جنبش تغییر به صراحت اعلام کرده است که اجرایی کردن برنامه اصلاحات در اقلیم کردستان تنها دلیل حضور آنها در کابینه محلی است. تحقق چنین هدفی با توجه به عدم اعتقاد احزاب حاکم به انجام اصلاحات تا حدی برای تغییری ها دشوار است همچنانکه در کابینه قبلی اقلیم هم اختلاف آنها با حزب دموکرات کردستان موجب اخراج تیم وزاری جنبش تغییر از سوی نچیروان بارزانی شد. جنبش تغییر دستاورد سیاسی خود را در انجام اصلاحات در کابینه جدید اقلیم می بیند و در صورتیکه احساس کند چنین هدفی غیر قابل دسترسی است، تصمیم به عقب نشینی از کابینه می تواند مشکلاتی را برای مسرور بارزانی به دنبال داشته باشد.
اگرچه که عدهای معتقدند تنش های میان ایران و آمریکا و لزوم داشتن روابطی متعادل از سوی حکومت اقلیم کردستان عراق با این دو کشور نیز از چالش های پیش روی بارزانی است اما در عرصه داخلی موانع دیگری نیز وجود دارند که در صورت عدم چاره یابی می تواند موجبات نارضایتی بیشتر مردم را از حکام اقلیم به ویژه حزب دموکرات کردستان به عنوان سهامدار اصلی کابینه فراهم کند. در اقلیم کردستان هنوز سیستم ضعیفی از خدمات رسانی های عمومی اجرایی می شود، با وجود سالها حکمرانی محلی، مردم از برق کافی برخوردار نیستند، سوخت زمستانه آنها همیشه با مشکلاتی همراه بوده است، تجربه عدم پرداخت حقوق کارمندان کرد در سالهای گذشته حس بی اعتمادی مردم به حکومت محلی را دوچندان کرده است و از همه مهمتر در صورت عدم توافق با دولت مرکزی عراق، سرنوشت و میزان موفقیت کابینه تحت امر مسرور بارزانی معلوم نیست.
انتهای پیام/