به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اگر حقطلبی و دفاع از حقوق انسانی را به عنوان یکی از اهداف شبکه هیسپانتیوی در نظر بگیریم، دامنه این رویکرد صرفاً به مرزهای سیاسی یا ایدئولوژیک محدود نمیشود. یعنی این شبکه صرفاً به تولید برنامه در دفاع از زنان ایرانی یا زنان مسلمان نمیپردازد بلکه عملکرد آن نشان داده که این داعیه حقطلبی رسانهای در دفاع از زنان مظلوم و مقابله با هرگونه ظلم و تبعیض جنسیتی، مرز جغرافیایی نمیپردازد.
همه زنان تحت ظلم جهان را شامل میشود. اگرچه با توجه به قلمرو جغرافیایی این شبکه از حیث رسانهای که کشورهای اسپانیاییزبان را دربرمیگیرد توجه به وضعیت تبعیضآمیز زنان در این کشورها به ویژه آمریکای لاتین پُررنگتر است.
در این یادداشت با رویکرد موضوعی تلاش شده تا یکی از مضامین و محورهایی که در شبکه هیسپانتیوی محور برنامهسازی قرار گرفته مورد خوانش قرار بگیرد و این موضوع مسئله ظلم و تبعیض جنسیتی و سیاسی علیه زنان است. هیسپانتیوی تلاش کرده یا با برنامههای تولیدی در کشورهای اسپانیاییزبان یا پخش مستندهایی غیر تولیدی، مسئله فقر، ظلم و تبعیض جنسیتی را در برخی از کشورهای جهان به ویژه در آمریکای لاتین مورد بررسی قرار دهد.
مثلا در مستند «همهچیز برای همهکس» به سراغ ماریا مارتینز، نماینده زنان بومی برای شرکت در انتخابات مکزیک رفته تا تلاش وی برای گرفتن حقوق زنان بومی در جامعه را از قاب دوربین به نمایش گذارد. در واقع این برنامه فریاد زنان بومی مکزیک از بی عدالتیها و تبعیضهای اجتماعی و جنسیتی به تصویر کشیده شده است.
ماریا مارتینز یکی از مدافعان حقوق بشر و پزشکی سنتی است که به عنوان سخنگوی نمایندگان بومی در انتخابات فدرال 2018 مکزیک شرکت کرده. بر همین اساس این کنگره بینالمللی بومیان، خواستار برگزاری نشستی به عنوان «اولین همایش بینالمللی، سیاسی، هنری، ورزشی و فرهنگی زنان مبارز» شده بود.
زنان بومی مکزیک همچنین در یکی دیگر از برنامههای این شبکه به اسم «دوربین بر دوش» مورد توجه و تحلیل قرار گرفتهاند و زوایای دیگری از مشکلات و چالشهای آنها به تصویر کشیده شده است. مشکلات تبعیضنژادی در مکزیک، در نخستین گزارش این برنامه، مورد واکاوی قرار گرفت.
در این برنامه شاهد هستیم که سازمانهای غیردولتی در مورد نقض سیستماتیک حقوق اساسی زنان این بخش از جامعه هشدار دادهاند. استان چیاپاس به همراه اوآچاکا، 75 درصد جمعیت بومی مکزیک را شامل میشوند که زنان، اکثریت این جمعیت را به خود اختصاص دادهاند که براساس گزارشها حقوق زنان بومی از اجتماعی، اقتصادی، آموزشی تا مسائل جنسی به شدت نقض میشود.
در واقع زنان جمعیت غالب 75 درصد از بومیان دو استان مکزیک را تشکیل دادهاند که به شدت گرفتار تبعیضهای مختلف اجتماعی و جنسیتیاند
همچنین در برنامه «قارهها»ی این شبکه در یکی از قسمتها به نقش زنان در سیاست بولیوی و حضور آنها در جامعه پرداخته شد. اینبار البته به تلاشهای زنان بولیوی برای ایفای نقشی پررنگ در تحولات این کشور، حضور آنها در عرصه سیاست و وضعیت برابری جنسیتی در جامعه بولیوی پرداخته شد.
اما در رهگذر روایت این سوژه، نشانههایی وجود داشت که تبعیض و بیعدالتی بر علیه زنان و تلاش و مبارزه آنها با این موضوع را پوشش میداد.
نمونهای دیگر مستندی به اسم «اینجا سرزمین است» بود که آثارخشونت در زندگی زنان گواتمالا را مورد بررسی قرار داده بود. در این برنامه نشان داده شد که جنگ داخلی در گواتمالا، خسارات بسیاری در پی داشته است. تجاوز و قتل و غارت بخشی از این خسارات است. در جنگ داخلی گواتمالا که سال 1996 به پایان رسید دختران قبیله مایا از قربانیان اصلی این جنگ بودند.
در واقع مستند «اینجا سرزمین من است» به تجاوز و خشونت علیه زنان در خلال جنگ داخلی گواتمالا میپرداخت. طبق روایت این مستند قربانیان جنگ داخلی حالا حدود 50 سال سن دارند و علیه برخی از مقامات شکایت قضایی کردهاند، مقاماتی که برخی از آنها از مصونیت قضایی برخوردارند.
80 درصد تجاوزها در خلال جنگ داخلی گواتمالا، علیه مردم مایا انجام شد. زنان قربانی اصلی این تجاوزها بودند و از آنان سوءاستفاده شد.
نمونههایی از این جنس برنامهها نشان میدهد شبکه هیسپانتیوی با رویکرد موضوع محور به مسائل و چالشهای انسانی توجه جدی دارد و سعی کرده در این رویکرد آسیبشناسانه، توجه ویژهای به زنان و خشونت و تبعیض علیه آنها داشته باشد.
مجموعه این برنامهها میتواند نگاهی دقیق و جزئینگر از رنجهای زنان در جهان امروز به مخاطب ارائه دهد و از این طریق به نقد و اعتراض علیه بیعدالتی جنسیتی در سطح جهان بپردازد. اتفاقی که هیسپانتیوی به عنوان یک شبکه بینالمللی اسپانیایی زبان صداوسیما در پی تبیین آن است.
انتهای پیام/