به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، در تمامی دنیا اماکن و موقعیتهای فیزیکی متعددی برای اقدامات فرهنگی در نظر گرفته میشود، در واقع این اماکن فرهنگی قرار است بار اصلی انتقال فرهنگ شهروندی و جامعهپذیری سیاسی و فرهنگی را دنبال کنند و البته هر کدام عنوان مشخصی دارند.
در مشهد از مدتها قبل این اماکن نام فرهنگسرا بر خود گرفتند و البته تخصصی شدن عناوین آنها نیز سبب شد کورسوی امیدی ایجاد شود تا بلکه هر کدام در حوزه تخصصی خود بتوانند ایفای نقش کنند.
فرهنگسرای رسانه، فرهنگسرای ایمنی و شهر زیبا، فرهنگسرای انقلاب، فرهنگسرای انتظار و یا حجاب و عفاف از مهمترین فرهنگسراهای مشهد با موضوعات و عناوین تخصصی هستند اما این روزها کمتر شهروندی از وظایف تخصصی آنها اطلاع دارد.
به طور مثال فرهنگسرای رسانه با هر تعریفی که از آن داشته باشیم احتمالا باید امور مرتبط با سواد رسانهای و ارتقای وضعیت شهروندان در این حوزه را صورت دهد اما در میان اهالی رسانه بسیار مهجور است و حتی برخی از اهالی رسانه این شهر یک بار نیز گذارشان به فرهنگسرای رسانه نیفتاده است.
یکی از خبرنگاران فعال مشهد در این زمینه میگوید: فرهنگسرای رسانه صرفا نام «رسانه» را یدک میکشد اما محلی برای دورهمی و گردهمایی اهالی رسانه نشده است.
وی خاطرنشان میکند: یادم نمیآید که برنامهای با محوریت رسانه در این فرهنگسرا برگزار شده باشد و بیشتر برنامههایی که با محوریت رسانه در این شهر صورت میگیرد از سوی سایر نهادهای متولی و عمدتا از سوی نهادهایی است که خود خبرنگاران و فعالان رسانه مشهد در مورد آن برنامهریزی کردهاند.
این خبرنگار باسابقه مشهدی عنوان کرد: سوال اصلی ما این است که چرا نباید از این ظرفیت فیزیکی که در این شهر ایجاد شده به سود خبرنگاران استفاده شود؟ چرا نباید این فرهنگسرا محلی برای دورهمیهای رسانهای باشد. امروز حتی بسیاری از اهالی رسانه نام مدیر این فرهنگسرا را نیز نمیدانند و این بهنظر یک فاجعه است.
وی خاطرنشان میکند: البته چندی قبل عنوان شده بود که اساسا کارکرد این فرهنگسراها و حتی فرهنگسرای رسانه کارکردی بومی و محلی است؛ به فرض که این را هم قبول کنیم مگر میشود برای کارکردی که حتی بومی و محلی تعریف شده از متخصصان امر استفاده نکرد؟ برای سیاستگذاری در این حوزه آیا افرادی غیر از فعالان رسانه میتوانند پاسخ دهند؟
توضیحات این خبرنگار مشهدی را که در کنار پازل فعالیت سایر فرهنگسراها قرار دهیم به وضعیت تقریبا همسانی در مورد تمامی این پازلهای فرهنگی میرسیم بهنحوی که امروز بسیاری از فرهنگسراهای مشهد برای اهالی رسانه ناشناخته است.
در گذشته برنامههای متعددی در این فرهنگسراها که عموما نیز مرتبط با عنوان تخصصی آنها بود برگزار میشد اما امروز شاهد هستیم که غیرمرتبطترین همایشها و برنامهها در فرهنگسراهای مشهد در حال برگزاری است.
برای مثال در پوسترها و برنامههای ارائه شده از سوی شهرداری مشهد برنامه تبیین حقوق شهروندی به فرهنگسرای انتظار سپرده شده است و جای سوال است که این برنامه چه تناسبی با فرهنگسرای انتظار دارد؟ آیا عنوان لحاظ شده در این فرهنگسرا یک عنوان تزئینی است یا همچنان که از نامش پیداست باید دارای یک کارکرد ویژه باشد؟ آیا صرفا چون در عنوان برنامه حقوق بشر اسلامی آمده این برنامه مرتبط با فرهنگسرای انتظار است؟
در مورد سایر فرهنگسراهای مشهد نیز متاسفانه این کژکارکردیها وجود دارد و بسیاری از آنها اینک صرفا تبدیل به پاتوقهایی محلی برای برخی کلاسها و دورههای نه چندان مرتبط با عنوان فرهنگسرا برای مردم محلی و شهروندان مشهد شدهاند.
بهنظر میرسد حداقل در مورد فرهنگسراهایی که اهالی رسانه باید در مورد آنها اطلاعات داشته باشند کمترین خروجی لازم از سوی این فرهنگسراها وجود دارد و شاید بتوان عنوان کرد که فضاهایی سوت و کور هستند که صرفا چگالی شهری را اشغال کردهاند.
انتهای پیام/ح