به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، خبرهای تصمیم رهبری سازمان آزادی بخش فلسطین و تشکیلات خودگردان فلسطین دررابطه با توقف توافقنامه های امضا شده با طرف صهیونیستی به صدر حوادث بازگشت.این خبر به تصمیم ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در 25جولای 2019 در رابطه با تشکیل کمیته ای برای اجرای این تصمیم اشاره دارد.
چکیده:
· مقامات فلسطین تصمیم به توقف توافقنامه ها با رژیم صهیونیستی گرفته اند.
· موانع زیادی در برابر اجرای تصمیم توقف توافقنامه های فلسطین و صهیونیست ها وجود دارد.
· اقدام عملی در راستای اجرای توقف همکاری با رژیم صهیونیستی انجام نشده است.
· تشکیلات خودگردان فلسطین و رهبری آن باید در اقدامات خود که منجر به افزایش تنش ها و تجزیه فلسطین شده تجدید نظر کنند.
· لازمه اجرای چنین تصمیمهایی، وحدت گروههای فلسطینی است که مانع اساسی آن تشکیلات خودگردان است.
· سخنان تهدیدآمیز و بیمحتوا تنها موجب تحقیر تشکیلات خودگردان فلسطین از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی میشود.
زبان تندو تیز و محکم ابومازن در سخنانش نشان دهنده ناامیدی وی و تیمش از روند سازش و اقدامات آمریکا و رژیم صهیونیستی است. این موضوع همچنین بر جدیت رد معامله قرن و نیز محکومیت همه دیکته های صهیونیستی-آمریکایی و سیاستهای آنها توسط تشکیلات خودگردان فلسطین تاکید می کند.
سخنان ابومازن همچنین تصریح می کند که نمی توان موضع فلسطینی ها را از خلال روندهای عادی سازی و تلاش برای منزوی کردن فلسطینیان دور زد. این سخنان همچنین بر توانایی فلسطینیان در شکست هرگونه طرح و نقشه ای در راستای حذف مسئله فلسطین اشاره دارد.
طبق گفته های ابومازن، فلسطین فروشی نیست و هرگز در برابردیکتاتورها تسلیم نخواهد شد، همچنین هیچ صلح و ثباتی بدون برخورداری کامل فلسطینی ها از حقشان، درمنطقه و جهان برقرار نخواهد شد.
البته موانع زیادی سرراه این تصمیم وجوددارد که به چند مورد از آنها اشاره می کنیم:
مانع اول: تصمیم های رسمی فلسطینیان دررابطه با توقف هماهنگی امنیتی و جلوگیری از به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی، درواقع چندین تصمیم است. طبق آمار برخی از محققان به نقل از استاد معین طاهر، طی سال های گذشته 58 تصمیم و بیانیه رسمی ازسوی فلسطین در این زمینه صادر شده است.اولین تصمیم دراین زمینه،تصمیم شورای مرکزی فلسطین در مارس 2015 دررابطه با توقف هماهنگی امنیتی با رژیم اشغالگر بود.بنابراین باید بگوییم که این تصمیم جدیدی نیست و به بایگانی آرشیو بزرگ تصمیات مشابه که هیچگاه راهی برای اجرای آنها پیدا نشد و نیز اقدامی هم برای اجرای آن صورت نگرفت، می پیوندد.
مانع دوم: این تصمیم، فاقد سازوکار مشخص برای اجرای آن است.همچنین رئیس و اعضا و گزینه ها و محدوده زمانی کمیته ای که صحبت از تاسیس آن است،مشخص نشده است.
مانع سوم: هیچگونه اقدام عملی روی زمین برای این تصمیم و نیزهمه تصمیم های قبلی انجام نشده است. با وجود اینکه از زمان تصمیم گیری به منظور توقف هماهنگی امنیتی فلسطین با رژیم صهیونیستی چهارسال می گذرد و بارها هم تکرارشده؛ اما هیچ اقدامی برای اجرای آن صورت نگرفته است.رژیم اشغالگر همچنان از خدمات هماهنگی امنیتی پنج ستاره بهره مند است. نکته اینجاست که تشکیلات خودگردان فلسطین که درحال حاضر این تصمیمات را ملزم می داند،چرا در طول این چهارسال آنها را نادیده گرفته است.
مانع چهارم: ابومازن در سخنرانی خود باردیگر خواستار پایان تجزیه و اجرای توافقنامه قاهره در اکتبر 2017 شد.البته این سخنان ابومازن خالی از اشتباه هم نبود؛ ابومازن ادعا کرد که حماس در نشست مسکو در فوریه 2019 به رسمیت شناختن جنبش آزادی بخش فلسطین را رد کرده است که این در واقع سازش با آمریکا و رژیم صهیونیستی بود.
از یک سو، ابومازن میداند که دلیل عدم امضای بیانیه پایانی نشست مسکو از سوی حماس، عمدتاً مربوط به تغییر متون بیانیه ای بود که توسط نمایندگان فتح و بدون اطلاع سایر نمایندگان انجام شده بود.از سوی دیگر وی همچنین می داند که حماس طی سالهای طولانی با حضور و مشارکت سازمان آزادی بخش فلسطین به شکل نماینده دموکراتیک در نهادها موافقت کرده و آن اراده ملت فلسطین را منعکس میکند.
ابومازن میداند که سازش با صهیونیست ها و آمریکایی ها درواقع به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی از سوی فلسطینی ها است و روند مقاومت را متوقف و پیمان ملی فلسطینیان را از بین میبرد.
مانع پنجم: اگر ابومازن و رهبری سازمان و تشکیلات خودگردان فلسطین در مقابله با معامله قرن و تحقق وحدت ملی فلسطینیان جدی باشند؛ لازم است (تازمانی که رهبری رسمی فلسطین در دست آنهاست) اقداماتی انجام دهند. آنها در وهله اول باید تصمیم ها و اقداماتی که طی دوسال گذشته منجر به افزایش تنش ها و تجزیه زمین های فلسطین و نیز جدایی گروه های سازمان آزادی بخش از جنبش فتح و سیاست های آن شد را متوقف کنند.
نکته اینجاست که اگر صحبت از توقف توافقنامه ها با دشمن صهیونیستی و نیز توقف هماهنگی امنیتی و خروج از به رسمیت شناختن رژیم اشغالگر جدی باشد؛ به معنای تحقق مجموعه ای از مزایا و منافع است که مهم ترین آنها تعریف مجدد و یا پایان تشکیلات خودگردان فلسطین و ایجاد استراتژی جدید فلسطینی ها برای برنامه های سیاسی جدید است که از روند سازش و توافقنامه های قبلی اوسلو فراتر می رود.
این موضوع، فرصت بزرگی برای بازسازی خانه فلسطین و پیوستن حماس و جهاد اسلامی ونیروهای مقاومت به سازمان آزادی بخش فراهم می کند.
این امر مستلزم ایجاد یک سری کارگاه ها و برنامه ها با مشارکت کارشناسان و متخصصان شایسته است تا جایگزین های مناسب ومسیرهایی را که برای مدیریت شایسته این مرحله و نیز ادامه استراتژی مقاومت و سازمان آزادی بخش فلسطین مناسب است، پیدا کنند.
اما باید اشاره کنیم که ادامه اظهاراتی که به منظور خشم و تخلیه احساسات مطرح می شود و نیز تهدیدهای کلامی، فقط موجب سرخوردگی بیشتر می شود. این مسئله همچنین نتیجه ای جز تمسخر و توهین آمریکایی-صهیونیستی به تشکیلات خودگردان فلسطین ندارد.
منبع : پایگاه خبری عربی21
انتهای پیام/