به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، برخی نارضایتیهای مردمی از مراجعه به آزمایشگاه بیمارستان سوانح و سوختگی تازه تاسیس اهواز و شکایت از فضای محدود آن ما را بر آن داشت تا از نزدیک این موضوع را مورد بررسی قرار بدهیم. بیمارستان 110 تختی سوانح و سوختگی آیتالله طالقانی اهواز بزرگترین بیمارستان تخصصی سوختگی در جنوب غرب کشور است، این بیمارستان در وسعت 9 هزار متر مربع با سه هزار مترمربع زیربنا در شش طبقه احداث و افزون بر بخشهای تخصصی، 14 تخت ویژه آی سی یو برای سوختگی نیز در آن پیشبینی شده است.
برای احداث بیمارستان سوانح و سوختگی اهواز با شش اتاق عمل، بیش از یکصد میلیارد تومان اعتبار هزینه شده است. بخش آزمایشگاه این بیمارستان یکی از بخش های مجهز این بیمارستان است که منطبق بر استانداردهای آزمایشگاه مرجع سلامت وزارت بهداشت طراحی و به بهره برداری رسیده است؛ در کمال ناباوری در مراجعه به بیمارستان متوجه شدیم بخش اعظم فضای این بخش در حال تخریب است و علت این اقدام تاسیس "بیوبانک" عنوان شد.
این در حالی است که معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی در نامهای به تاریخ 9 مرداد 1398 در پاسخ به نامه معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه صراحتا بیان داشته فضای پیشنهادی مربوط به واحد پذیرش و نمونه گیری آزمایشگاه، سالن انتظار بیمارستان و سرویس های بهداشتی مراجعه کنندگان و جزو الزامات آزمایشگاههای تخصصی تشخیص پزشکی است.
مهران ورناصری در ادامه نامه فوق تاکید می کند فضای فیزیکی آزمایشگاه این مرکز مطابق با استانداردهای آزمایشگاه مرجع سلامت وزارت بهداشت طراحی و به بهره برداری رسیده است و فضای دیگری با تایید کارشناسان این معاونت جهت احداث واحد بیوبانک در نظر گرفته شود.
وی همچنین در نامه دیگری به تاریخ 12 مرداد 1398 خطاب به رئیس بیمارستان سوانح و سوختگی اهواز با طرح مجدد ادله فوق مخالفت صریح خود را با این اقدام اعلام میدارد. اما با همه این تفاسیر بخش قابل توجهی از فضاهای آزمایشگاهی بیمارستان تخصصی سوانح و سوختگی اهواز که هنوز یکسال از افتتاح آن نمیگذرد تخریب شده است و بخش زیادی از هزینه ملی و بیت المال که صرف احداث این بیمارستان شده عملا از بین رفته است.
تخریبی که بر هم زدن استانداردهای آزمایشگاهی و به دنبال آن سلامت مراجعان و بیماران را به دنبال دارد. فضای نمونه گیری و پذیرش حذف و سرویس های بهداشتی آزمایشگاه تخریب و پذیرش و نمونه گیری ادغام و از بیمار در یک اتاق که به وسیله یک کانتر به دو قسمت تقسیم شده صورت می گیرد و تنها یک صندلی برای نمونه گیری در این اتاق قرار دارد و هیچ تختی برای پوشش وجود ندارد و اگر بیماری حین نمونه گیری دچار ضعف شد محلی برای استقرارش تعبیه نشده یعنی اساسا جایی برای گذاشتن تخت و امکانات نمانده است.
چه بسا به دلیل محدودیت بیش از حد فضا و فاصله اندک با کانتر با آن برخورد کند و مشکلی بر مشکلاتش افزوده شود این در حالی است که در کلینیک های کوچک و مطب پزشکان عمومی نیز حداقل یک تخت در اتاق نمونه گیری قرار دارد. از سوی دیگر مراجعان باید از سرویس های بهداشتی سایر بخش ها و یا دیگر قسمت های بیمارستان استفاده کنند و نمونه را به بخش آزمایشگاه بیاورند که این موضوع با کرامت ارباب رجوع منافات دارد.
این بیمارستان در یکی از مناطق محروم استان خوزستان و اهواز احداث شده و قشر زیادی از افراد منطقه را که از بضاعت مالی بالایی برخوردار نیستند پوشش می دهد؛ همچنین این بیمارستان بزرگترین بیمارستان سوختگی جنوب غرب کشور است و بیماران استانهای ایلام، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد و چهار محال و بختیاری و حتی بوشهر را نیز تحت پوشش درمانی این بیمارستان قرار می گیرند؛ آیا بیمارستانی با این حجم مراجعات شایسته چنین وضعیتی است؟ مسئولان ذی ربط با چه توجیهی این تصمیم را اتخاذ کرده اند؟ چه مصالحی در میان بوده که منافع مردم فدا شده؟
سئوال دیگر اینکه آیا " احداث بیوبانک" اساسا در این مقطع زمانی اقدامی که کشور در تحریم به سر می برد صحیح و کارشناسی است؟ در شرایطی که در بحث واردات اقلام ضروری درمان دچار مشکل هستیم، تهیه کیت های تحقیقاتی و یا سایر اقلام برای استفاده در بیو بانک امکان پذیر است؟ هیچ عقل سلیمی مخالفتی با تحقیق و پژوهش ندارد ولی آیا برای استقرار این مرکز تحقیقاتی با وجود 9 هزار متر مربع زیربنا، دانشگاه علوم پزشکی اهواز نمی توانست جانمایی بهتری برای این محل پژوهشی داشته باشد؟
آنچه از ظواهر امر پیداست برای احداث این بانک اطلاعاتی فضایی بیش از 200 متر نیاز نبود که به آزمایشگاه بیمارستان چشم طمع دوختند؛ چرا مسئولان در محل دیگری از بیمارستان این جانمایی را انجام ندادند؟ تخریب ساختمان نوساز و هزینه مجدد در آن به نوعی دهن کجی به بیت المال و نشان از سیکل معیوب تصمیم گیری مدیریتی دارد.
لازم به ذکر است "بیو بانک" نوعی بانک اطلاعاتی است که نمونههای بیولوژیکی شامل خون، ادرار، سلولهای پوستی، بافتهای ارگانها، تصاویر پزشکی (معمولاً از انسان) را برای استفاده در تحقیقات و پژوهشهای مختلف ذخیره میکند تا زمانی که پژوهشگران برای انجام تستها یا آنالیزهای خود به آنها نیاز داشته باشند بتوانند از آنها استفاده کنند.
انتهای پیام/ ع