به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، گروه سینمای کودک در دهه 60 و 70 دوران پرآوازهای را داشته است. عموم فیلمهای محبوب و ماندگار این گونه سینمایی متعلق به این دوران است و همواره از رونق آن یاد میکنند. بعد از مصاحبه با آقای حبیب ایل بیگی قائم مقام فارابی و دبیر المپیاد فیلمسازی کودکان و نوجوانان درباره وضعیت فعلی گروه سینمای کودک و شفافسازی برخی ابهامات درباره آن و همینطور عملکرد این نهاد مهم سینمایی در این حوزه، در گفتگویی با آقای وحید نیکخواه آزاد، عضو شورای مرکزی مرکز توسعه سینمای کودک و نوجوان ایران، پیرامون گروه سینمایی کودک در سالهای قبل و همینطور وضعیت اکران سینمای کودک و نوجوان پرداختیم.
باندازه کافی فیلم کودک نداریم
وحید نیکخواه آزاد، تهیهکننده و کارگردان سینمای کودک و مسئول گروه سینماهای کودک و نوجوان در دههی شصت، در گفتگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم گفت که تشکیل گروه نمایش دهنده فیلمهای کودکان و نوجوانان بعد از آن عملی میشود که به اندازه کافی فیلم قابل اکران داشته باشیم؛ شبیه آنچه در تشکیل گروه هنر و تجربه رخ داد. واقعیت این است که در حال حاضر تعداد فیلمهای قابل اکران برای کودکان و نوجوانان به آن اندازه نیست که بتوان برای آن گروه تشکیل داد. الان که در سال شاید بیشتر از 5 فیلم نداریم نمیتوانیم گروه مجزا برای آن داشته باشیم زیرا کمبود فیلم باعث شکست این طرح میشود.
وی میافزاید در اواخر دهه 60 افزایش تولیدات قابل اکران باعث تشکیل این گروه سینمایی شد که شامل 5 سینما در تهران و به همین تعداد سینما در مراکز استانها بود. در شرایط فعلی تولید سینمای کودک و نوجوان در وضعیت بهنجاری نیست.
نیکخواه آزاد رونق تولید فیلم در دههی 60 را ناشی از مدیریت جامعنگر و یکپارچه آن دوران میداند که همه ی وجوه سینمای کودک و نوجوان را به صورت منظومهای یکپارچه نگاه میکرد و با همین نگاه درباره ی آن برنامهریزی میکرد. علاوه بر این، حضور فعال بخش خصوصی که سینمای کودک را پرمخاطب و به لحاظ اقتصادی سودآور میدید، مایه رونق تولید این عرصه بود.
فارابی باعث رقم خوردن اتفاقات خوب در سینمای کودک شده است
این تهیهکننده و کارگردان سینمای کودک و نوجوان میگوید در چند سال اخیر توجه بنیاد سینمایی فارابی به این حوزه، باعث رقم خوردن اتفاقات خوبی در حوزه سینمای کودک شده است و به همین خاطر در حوزه ی تولید و اکران نسبت به سالهای با وضعیت بهتری روبهرو هستیم؛ ولی به نظرم تا رسیدن به وضعیت مطلوب فاصلهی زیادی داریم. این فاصله تنها با عزم راسخ و برنامهریزی منسجم در زمنیه تولید فیلمهای جذاب قابل اکران ممکن است. به نظرم کارهای خوبی شده و کارهای زیادی هم هست که باید صورت بگیرد.
وی با این نظر که برای رونق دوبارهی سینمای کودک و نوجوان باید به شرایط دهه شصت برگردیم، موافق نیست و در این زمینه میگوید امکان بازگشت به آن شرایط ممکن نیست و باید با توجه به تغییرات عظیمی که در سه دهه گذشته صورت گرفته، برای ارتقای این سینما برنامهریزی کرد. با این حال، وی میافزاید اما تجربه موفق دهه شصت نکات مهمی هم برای ما دارد و از جمله اینکه فیلمهای آن دوران به قصهگویی و خیال انگیزی و نیز موسیقی و ترانه بسیار بها میدادند و همین، رمز موفقیت آنها بود. هنوز هم اگر میخواهیم به موفقیت برسیم باید برای این دو عنصر، قصهگویی و خیالانگیزی، اهمیت بیشتری قائل باشیم. به نظرم فیلمهایی که در سالهای اخیر تولید و اکران شدهاند، از نظر خیال انگیز بودن و قصهگویی کمرمق هستند. مشکل اصلی را باید در فیلمنامههایی جستجو کرد که لاغر و فقیرند و پیش از ارتقای لازم به تولید میرسند.
سالنهای نمایش ویژه کودک ایده خوبی است ولی...
عضو شورای مرکزی توسعه سینمای کودک و نوجوان ایران در پایان گفت: سالنهایی که ویژه کودکان طراحی میشود فکر و ایده خوبی است و مثل این است که بگویید رستورانی را مخصوص بچهها طراحی کردیم ولی سوالی که مطرح میشود این است که آیا غذایی که در این رستوران برای بچهها آماده بشود وجود دارد؟ ما اول باید اکران را ساماندهی کنیم تا بتوانیم برای بچهها در این سالنها فیلم داشته باشیم و الا بعد از مدتی این سالنها میشود محلی برای نمایش فیلمهای خارجی و کمکی به سینمای کودک ما نخواهند کرد.
انتهای پیام/