به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بهمن ماه سال گذشته بود که بهادر باقری معاون زبان فارسی و ایرانشناسی در خارج از کشور وزارت علوم از بازگشت برخی اساتید زبان فارسی و ایرانشناسی در خارج از کشور بهدلیل عدم پرداخت حقوق خبر داد. پس از آن بسیاری از کارشناسان حوزه زبان فارسی بر خطر تعطیلیای که کرسیهای زبان فارسی را در سایه نبود اساتید ایرانی تهدید میکرد، تأکید کردند که مهمترین آنها تعطیلی کرسیهایی بود که سالها برای پاگرفتن آنها تلاش شده بود.
حسن ذوالفقاری، مدیر گروه آموزش فرهنگستان زبان و ادب فارسی از جمله این کارشناسان بود، که در گفتوگوهای متعدد به این موضوع پرداخته است. ذوالفقاری در گفتوگو با تسنیم از تغییراتی در آینده نزدیک خبر میدهد و میگوید: پس از انتقادات بسیار نسبت به خطر تعطیلی کرسیهای زبان فارسی و هشدارهایی که کارشناسان در این زمینه دادند، گویا بودجهای اخیراً برای این کار اختصاص داده شده است، اما این بودجه ارزی نیست، بلکه بهصورت ریالی پرداخت میشود.
وی ادامه داد: البته این بودجه بهاندازهای نیست که بتوان همه کرسیهایی را که بودند دوباره به همان کیفیت گذشته احیا کرد؛ زیرا تعداد زیادی از اساتید بهدلیل نبود بودجه بازگشتهاند.
ذوالفقاری با اشاره به گشایش ریالی در این زمینه گفت: البته بودجهای که برای این امر اختصاص پیدا کرده است، همان طور که گفتم ارزی نیست، پول در اختیار دانشگاه قرار میگیرد تا دانشگاه اساتید را اعزام کند.
بالغ بر 300 کرسی زبان فارسی در 200 کشور دنیا وجود دارد که طبق آمار ایران تنها با 30 کشور دنیا در این زمینه ارتباط دارد و مابقی کرسیها توسط خود آن کشورها اداره میشود، در سالهای اخیر همواره خطر تعطیلی کرسیهای زبان فارسی وجود داشته است، آن هم در شرایطی که کشورهایی چون چین و ترکیه بهشدت بهدنبال راهاندازی و تقویت کرسیهای خود در جهان هستند. در ایران با وجود اینکه چندین نهاد در این زمینه فعال هستند از جمله بنیاد سعدی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و وزارت علوم، هیچ نهادی تولیگری اصلی این حوزه را نمیپذیرد، در عین حال نهادهای مذکور گاهی تعطیلی این کرسیها را تکذیب نیز کردهاند.
بنا به گفته عبدالمهدی مستکین، مدیر گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو از بیش از 60 کرسی زبان فارسی در کشورهای مختلف فقط حدود 11 کرسی باقی مانده است و مابقی تعطیل شدهاند، در واقع میتوان گفت 82 درصد کرسیهای زبان فارسی در دنیا تعطیل شدهاند. در باب لزوم گسترش زبان فارسی در جهان سخنان بسیاری گفته شده است، اما آنچه در وهله فعلی ضروری بهنظر میرسد، این است که اگر کاری برای گسترش و توسعه آنچه وجود دارد، نمیکنیم، حداقل آنچه را تاکنون بهدست آوردهایم حفظ کنیم.
انتهای پیام/+