به گزارش خبرگزاری تسنیم از پرند، شاید درک واژه محرومیت برای بسیاری از افراد تنها با نام استانهای مرزی و دور از پایتخت معنا پیدا کند. غافل از اینکه تنها در 60 کیلومتری استان تهران پازلی از محرومیت به خاک نشستههای سیستان و بلوچستان، گمنامی روستائیان خراسان جنوبی، کانکسنشینیهای دانشآموزان مرزی کردستان و فقر پزشکی حاشیهنشینان را میتوان در یک قاب به نام روستای اسماعیلآباد دید.
روستای اسماعیلآباد در 60 کیلومتری اتوبان تهران- ساوه، روستایی بینام و نشان در حاشیهای دور از دارالمؤمنین شهرستان زاویه در استان مرکزی است که سادهدلی و مهربانی مردان و زنان تنگدست آن در یک لحظه اپیزودی از فرهنگ مهماننوازی بیمثال ایرانیان را به نمایش میگذارد.
زمین خاکی اینجا معنا پیدا میکند که بسیاری از کودکان آن تا پیش از این هنوز شهر را به چشم خود ندیده بودند و اسماعیلآباد با حدود 50 خانوار و خانههای کاهگلی برای آنها تمام دنیا بود که جهادگران بدون مرز «منتظران خورشید» چند صباحی با شناسایی این روستا و روستاهای اطراف آن روح امید و نشاط را در بین اهالی این منطقه زنده و روزگار جدیدی را برای آنها رقم زدند.
مهربانی نذر این گروه جهادی در کوچه پس کوچههای اسماعیلآباد است که فارغ از پُست و جایگاه و سِمت خود تنها به نام وظیفه از تهران شهر رنگ و لعابها، شهر اتوبانهای درهم پیچیده و مالهای بزرگ با کولهباری از غیرت و همّت عزم آبادانی بر این روستا بستهاند تا خدمترسانی همراه با عدالت را مهمان چشمان مهربان اهالی این روستا کنند.
گروه جهادی «منتظران خورشید» متشکل از پزشکان، دندانپزشکان و کارشناسان حوزه فرهنگی و بسیاری از بسیجیان و جهادگران است که با رخت خاکی خدمت بر محرومیتزدایی امید و شرافت بر تن ساکنان مناطق محروم کردند.
گوشهای از اقدامات جهادی این گروه را در روستای اسماعیلآباد استان مرکزی با هم میبینیم.
گزارش از احسان همتی
انتهای پیام/