به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، شکوه و عظمت عزاداری پیروان اباعبدالله الحسین (ع) در نشاخسی» تبریزیها جلوهگری میکند و فرهنگ عاشورایی مردم آذربایجان باعث شده تا سبک عزاداری و عرض ارادت مردم آذربایجان در عالم زبانزد باشد. این دستههای عزاداری «شاخسی» همواره عظمت دلسوختگان حسین را در اذهان متبادر میسازد.
در این بین عزاداری تاریخی و منحصر به فرد مردم آذربایجان «شاخسی» است که بنابه قول معروف، کوتاه شدهای از «شاه حسین، وای حسین» بوده و سبک خاص خود را دارد که این سبک از عزاداری با کمی تفاوت علاوه بر تبریز در شهرهای مختلف آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل و زنجان هم برگزار میشود و نمادی از شور و شعور حسینی مردم آذربایجان در عزای امام حسین (ع) است.
این سبک از عزاداری که معمولاً در شبهای دهه نخست محرم و روزهای عاشورا و تاسوعای حسینی در محلات و خیابانهای شهرها برگزار میشود، عزاداران صفهای دایره واری بسته و در یک دایره بسته حرکت میکنند و توقفی ندارند، در این سبک، مردم چوب دستی را به عنوان نمادی از شمشیر در دست راست گرفته و در صفهای فشرده و مرتب به زمزمه نوحه و مرثیههای ترکی میپردازند اما در تعدادی از هیئتها هم به صورت مارپیچی صفوف حرکت کرده و به جای سینه، دست را به پای خود می زنند و پای خود را هم بر زمین می کوبند که بیشتر در شهرهای شمالی آذربایجان شرقی و بخشی از شهر تبریز مرسوم است و زیبایی خاصی دارد.
اما شاید سؤال شود که این چوبی که به جای شمشیر از آن استفاده میشود، نماد چیست و این نوع عزاداری چه فلسفهای دارد؟ باید گفت که با حرکت دادن سریع آن، شاهحسین گویان، آمادگی خود را برای حضور در رکاب امام حسین (ع) و امام زمان (عج) و جنگ با دشمنان اعلام میدارند.
بسیاری از نوحههای مشهور شعرای بزرگ آذربایجان ورد زبان نوحه سرایان شاخسی است که از مشهورترین آنها میتوان به اشعار دلریش اردبیلی، صراف تبریزی، یحیوی اردبیلی، مکانی زنجانی اشاره کرد.
شعر دلریش یکی از معروفترین اشعار شاخص محسوب میشود که در آن این ابیات را با تکان دادن چوب شاخسی و کوبیدن پا به نشانه صلابت و تاکید بر صیانت حریم آل الله با صدای بلند فریاد زده و اشک میریزند: «حسینه یئرلر آغلار گویلر آغلار / بتول و مرتضی پیغمبر آغلار / الم آغلار، شه آغلار، لشکر آغلار / سو آغلار، قاتیل آغلار، خنجر آغلار».
و یا این سروده استاد یحیوی اردبیلی بیشتر به گوش میرسد «صحرای کربلاده طوفاندی یا محمد (ص) / گؤندر کفن حسینـه / عؤریان دی یا محمد (ص)» و و یا این شعر صراف تبریزی: «بو گئجه بیعت پوزولدو آشینالر گئتدیلر / قویدولار پیغمبر اوغلون، بی وفا لر گئتدیلر».
اما در این بین، شاخسی قاسمیه شتربان تبریز که به صورت سنتی و بدون طبل و... به عزاداری می پردازند که در فیلم زیر بخشی از عظمت و زیبایی عزاداری این هیئت حسینی را با هم می بینیم.
فیلم از قادر شکوری
انتهای پیام/ح