به گزارش خبرگزاری تسنیم، تنیس ایران روزهای خوبی را سپری نمیکند و مدتهاست که خبرهای خوبی پیرامون این رشته نمیشنویم. رشتهای که در دنیا علاقهمندان بسیار زیادی دارد، در ایران برای چند ماه بلاتکلیف بود و حتی رئیس خود را نیز نمیشناخت. واقعاً چه بر سر تنیس ایران در یک دهه گذشته آمده است؟
تنیس ایران نیاز به یک بررسی جدی است. با نگاهی به اتفاقات اخیر متوجه میشویم بقا در ارکان مختلف جامعه تنیس به اندازهای پراهمیت شده که برخی افراد با همه توان به آن ارکان میچسبند و اگر هم شرایط مهیا نباشد، دست به روشهای دیگری از جمله تخریب و ... میزنند.
عدم حفظ باشگاه تنیس استقلال توسط فدراسیون هم نکته دیگری است که باید به آن توجه کرد. مجید شایسته رئیس پیشین فدراسیون به صراحت اعلام کرده بود مخالف حضور این فدراسیون در مزایده است و بدین ترتیب راه را برای حضور بخش خصوصی باز شد.
نامنی، سرپرست جدید فدراسیون هم تازه وارد این فدراسیون شده و هنوز این فرصت را پیدا نکرده تا همه افراد مرتبط با این رشته را ملاقات کند و با امور و شرایط آشنا شود. وی در همین ابتدای کارش با چالشی به نام لغو مجامع انتخاباتی استانها مواجه شده و فعلاً همه تمرکزش روی این موضوع است.
در این میان انتخابات فدراسیون جهانی تنیس هم در پیش است و همان بخش خصوصی که در مزایده باشگاه استقلال پیروز شده، به عنوان نماینده ایران در این مجمع جهانی حضور خواهد داشت.
آیا حال فدراسیون تنیس در شرایط کنونی خوب است؟ اگر اینگونه است پس چرا دبیر فدراسیون استعفا میکند و چه کسی از این وضعیت خوشحال میشود؟ آیا وزارت ورزش کارشناسی دقیق و صحیح درخصوص این رشته انجام میدهد یا هنوز رشتههایی همچون فوتبال، والیبال، کشتی و ... فرصت و وقت کافی را از تنیس در نهاد اول ورزش کشور خواهند گرفت؟ اینها سوالاتی است که پاسخگویی مسئولان به آنها می تواند گرههای زیادی از تنیس ایران را باز کند.
انتهای پیام/