به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ کشور آمریکا بیشترین میزان بیخانمانان جهان را در خود جای داده است؛ افراد بیخانمان در این کشور برای خواب و استراحت سرپناهی ندارند و مجبور به زندگی در حاشیه خیابانها و زیرپلها هستند.
بیشتر این افراد پناهگاههای خودساختهای را برای خود در زیرپل ها، تونلها و معابر اصلی شهر ترتیب دادهاند؛ با این وجود دولت آمریکا بهجای اسکان و ایجاد شرایط مناسب برای آنها، روش جدیدی برای آوارگی بیشتر افراد بیخانمان به کار گرفته است!
براساس گزارش "وزارت مسکن و توسعه ی شهری" آمریکا (HUD) در سال 2018 به نقل از "هافینگتون پست" هر شب تعداد 553 هزار شهروند بیخانمان در این کشور شب را به صبح میرسانند؛ بیش از یک سوم آنها در ماشینها، زیر پلها و یا سایر پناهگاههای خودساخته میخوابند؛ 17 نفر از هر 10 هزار نفر در آمریکا، تاکنون حداقل برای یک شب در سال 2018 بیخانمانی را تجربه کردهاند.
تعداد 83 هزار و 170 نفر یا به عبارت دیگر 15 درصد از کل جمعیت افراد بیخانمان آمریکا، گرفتار بیخانمانی دائمی هستند؛ بیخانمانی دائمی به نوعی از بیخانمانی اطلاق میشود که در آن فرد به دلیل ناتوانیهای مختلف به مدت یک سال یا بیشتر بیخانمان بوده است؛ این افراد هیچ سرپناهی برای خواب بهنگام شب ندارند و مجبور به خیاباننشینی شدهاند.
نیمی از کل افراد بیخانمان در یکی از این 5 ایالت هستند: کالیفرنیا (129هزار و 927 نفر)، نیویورک (91 هزار و 897 نفر)، فلوریدا (31 هزار و 030 نفر)، تگزاس (25 هزار و 310 نفر) و واشنگتون (22 هزار و 304 نفر)؛ این موضوع عمدتاً مسئلهای شهری است و بیش از نیمی از جمعیت بیخانمان، در سرتاسر 50 شهر بزرگ این کشور پراکنده شدهاند؛ تقریبا یک چهارم از آنها در شهرهای نیویورک و لس آنجلس زندگی میکنند.
به گزارش " ائتلاف ملی مسکن برای افراد کمدرآمد" در آمریکا (NLCHP) نخستین دلیل رشد بیخانمانی را نرخ بالای کرایه خانه در آمریکا میداند؛ در دهههای اخیر با کاهش 50 درصدی بودجه وزارت مسکن و توسعهی شهری، هر ساله حدود 10 هزار واحد مسکونی که برای افراد کم درآمد در نظر گرفته شده بود از حوزه اختیار آنها خارج میشود.
برای مثال در بخش آرلینگتون، هر آمریکایی باید حداقل 185 ساعت در هفته کار کند تا با حداقل حقوق مصوب دولت بتواند از پس پرداخت اجاره یک خانه دو خوابه معمولی بربیاید.
با این وجود دولت آمریکا بهجای راهکارهای مناسب جهت فراهم آوردن مسکنهای ارزانتر و بهبود وضعیت کرایهخانهها، در اقدامی غیرانسانی ساختار شهری را بر علیه بیخانمانها تغییر میدهد؛ برای مثال اخیراً نیمکتهای پارکها به گونهای طراحی میشوند که امکان خوابیدن بیخانمانها بر روی آنها وجود نداشته باشد!
همچنین در اقداماتی دیگر، میخهایی در کنار خیابانها و معابر اصلی شهر نصب میکنند تا بیخانمانان نتوانند به راحتی در حاشیهی معابر شب را به صبحبرسانند!
در ادامه، تصاویری از اقدامات مسئولان آمریکا برای راندن بیخانمانها از حاشیهی معابر شهر آورده شده است:
انتهایپیام/