به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم رونمایی از مستند «این رمز بینهایت» با حضور رضا پورحسین، قائم مقام صدا و سیما، سلیم غفوری مدیر شبکه مستند و جمعی از علاقهمندان، در حوزه هنری برگزار شد.
در این مراسم، رضا پورحسین، مشاور عالی معاون سیما صحبت کرد و گفت: از آقای جانمیرزایی تشکر میکنم که به ساخت چنین مستندی مشغول شدند. موضوع زبان و ادبیات فارسی به دلایل مختلف از جمله هویت فرهنگی ما یکی از مهمترین مسائل جامعه فرهنگی امروز ما و ایران فرهنگی است. اهمیت این موضوع به قدری است که حضرت آقا یک بار در درس خارج و بار دیگر در دیدار با شاعران به این مورد اشاره کردند. همچنین در مواردی که مدیران صدا و سیما خدمت ایشان بودند، به این مساله اشاره کردند. ایشان در دیدارهای خصوصی و عمومی با مدیران درباره زبان فارسی مطالبی را مطرح کردند حتی در اواخر گله نیز کردند؛ چرا که احساس خطر داشتند که زبان فارسی در خطر است. شاید اگر موضوع زبان فارسی را امروز رها کنیم، کتابهای امروزمان را بچههای 50 سال دیگر میخوانند، اما نمیتوانند متوجه شوند. احتمالا باید حاشیههایی بر کتابها نوشته شود و یا تصحیحکنندههایی بیایند و کتابها را بازنویسی کنند و بگویند که منظور این حرف چنین است.
وی ادامه داد: وقتی از نظر رسانه ملی به این موضوع نگاه میکنم، خطر را بیشتر میبینم و به نظرم خطری است که باید به دادش رسید. من میخواهم تاکید کنم که زبان فارسی زبان علم است و از این دریچه بدان نگاه کنم. زبان فارسی دومین مولفه هویت ایران اسلامی است؛ اگر در هویت ایرانی اسلامی دو مولفه بزرگ داشته باشیم، یکی دین است و دیگری زبان فارسی است. بنابراین میتوان گفت که زبان فارسی، موضوع هویتی، فرهنگی و ... است. قاعدتا این که استعمار انگلیسی میآید و زبان فارسی را در هند از بین میبرد، به این دلیل است که میخواهد هویت ما را بزند. وقتی هویت ما زده شد، چیزی به نام وابستگی و استقلال از بین واژهها رخت برمیبندد.
پورحسین گلایههایی را از عدم توجه به زبان فارسی توسط بعضی دستگاهها به ویژه وزارت علوم مطرح کرد و گفت: زبان فارسی باید زبان علم شود البته جالب است بدانید که در گذشته، این زبان، زبان علم بوده است اما امروز زبان چهاردهم علم است که البته قبل از انقلاب، پنجاه و خوردهای بوده است. یکی از مهمترین تواناییهای زبان فارسی، ترکیببندی و واژهسازی است. متاسفانه سهم زبان فارسی در تولید علم زیر یک درصد است. خاطرم هست که در جلسهای به بعضی از مسئولان وزارت علوم گفتم که رسانه اهتمامی برای زبان فارسی به خرج میدهد اما وزارت علوم به سمت تولید علم به زبان فارسی نیست. مثلا در دانشگاهها برای این که یک استاد از مرحله استادیاری به دانشیاری و از دانشیاری به استادی برود، باید مقاله به زبان انگلیسی داشته باشد. کسی که دارد میتواند ارتقا پیدا کند و دانشمند تلقی میشود اما کسی که چنین مرجعیتی ندارد، نمیتواند پیشرفت کند. ما باید به سمتی برویم که آنان هم فارسی را یاد بگیرند و به سراغ یافتههای ما بروند. بنابراین شواهدی وجود دارد که زبان فارسی را رها کردهایم. این نشانهها چیزهایی است که اگر ادامه پیدا کند، شک نکنید که بعدا بعضی از کتابهای فارسی به زبانی غیر فارسی نوشته شود.شک نکنید که در گذشته، زبان فارسی، زبان اول علم بوده است. حتی شاید جالب باشد بدانید که کتاب پزشکی به زبان فارسی نوشته شده است و بعدا به زبانهای دیگر ترجمه شده است.
او با اشاره به اقدام مثبت نیرو دریایی سپاه در اعلام پیامهای خود در خلیج فارس به زبان فارسی گفت: در کتابهای زیستشناسی، اصطلاحاتی وجود دارد که کاملا انگلیسی است؛ یعنی شما کتاب را فارسی میخوانید اما چیزهایی را یاد میگیرید که غیرفارسی است. باید به سمتی برویم که زبان اول علم، زبان فارسی باشد. شنیدهام وقتی در خلیج فارس کشتیها حرکت میکنند، نیروهای سپاه پیامهایشان را به زبان فارسی میدهند و بنابراین کشتیهای خارجی مجبور شدهاند که بروند و فارسی یاد بگیرند. ما در جایی قرار داریم که میتوانیم این پیام را بدهیم که بروید زبان فارسی یاد بگیرید. اگر یافتههای بزرگ علمی داریم، چرا نباید اینها را به زبان فارسی بنویسیم که بقیه دانشمندان مجبور باشند بروند و زبان فارسی یاد بگیرند.
رضا پورحسین در پایان گفت: این مستند از جمله کارهایی است که اهمیت و گسترش زبان فارسی را به لحاظ تمدنی و فرهنگی نشان میدهد. اگر این مستند سه قسمتی پخش بشود، تلنگری است که میتواند نشاندهنده تواناییهای ما باشد. باید توجه کنیم که این مولفه بزرگ هویتی خود را از دست ندهیم. بعضی از بزرگان میگویند که زبان عرفان اسلامی، زبان فارسی است و عربی نیست. بزرگترین متون عرفان اسلامی به زبان فارسی نوشته شده است. در اصطلاحات ورزشی نیز باید به این مساله پرداخته شود؛ مثلا بهتر است که به جای هتتریک بگوییم سه گُله و ... باید بگویم که ما در رسانه ملی چنین حرکتی را شروع کردهایم و هم در خبر و هم در برنامههای زنده با تشویق و تنبیهکار میکنیم. اکنون کار به جایی رسیده است که وضعمان وضع خوبی است. آن مقدار که میبینید زبان فارسی پاس داشته نمیشود و از واژگان نامانوس استفاده میشود، بیشتر مربوط به بحثهای کارشناسی و علمی است. بسیاری از برنامهسازان تلویزیون به این سمت رفتند که برنامههایی درباره شعر و ادب پارسی بسازند. اکنون میبینید که تعداد این برنامهها بیشتر شده است و امیدواریم در کنار کار آقای جان میرزایی حرکتی آغاز شود که مثل همیشه زبان فارسی را بر سر دست بگیریم.
انتهای پیام/