به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مسئله فساد جنسی در هالیوود که با اخبار تعرض و آزار جنسی به برخی از بازیگران زن هالیوود منتشر شد، هنوز هم ادامه دارد. هر از گاهی، دوباره اخباری منتشر میشود که بازیگر زن دیگری درباره فساد جنسی تهیهکنندهای صحبت و از آزارهایی که به او رسیده است شکایت میکند.
این بار دو خبر مرتبط به هم در این حوزه منتشر شده که هر دو دارای اهمیت است؛ یکی از زبان «براد پیت» بازیگر سرشناس هالیوودی و دیگری از زبان «مگان فکس» بازیگر زنی که چند سال قبل با تعدادی کار مشهور شد و یکباره خاموشی را انتخاب کرد. هر دوی این اخبار نشان میدهد هنوز اخبار مگوی فراوانی در سینهها خفته است و اگر نیشتری به بازیگران و هنرمندانی از هالیوود بخورد، یکباره سر غده چرکینی دیگر باز میشود و حرفهای جدیدی بیرون میریزد.
«گوئنیت پالترو» بازیگر فیلم «شکسپیر عاشق» اخیراً از حمایت «برد پیت» در مقابل هاروی وانستین ستایش کرده و گفته که "پیت از قدرت و شهرت خود استفاده کرد تا در ایامی که صاحب قدرت و شهرت نبودم از من محافظت کند". ماجرا از این قرار است که «برد پیت» این هفته در مصاحبه با CNN هنگام معرفی فیلم «بهسوی ستارگان» (Ad Astra) در مورد مواجهه با «هاروی واینستین» در سال 1995 صحبت کرده و به آزار جنسی «گوئنت پالترو» توسط این تهیهکننده اشاره کرده است. برنده اسکار «شکسپیر عاشق» گفته بود واینستین در 22سالگی به او آزار جنسی رسانده است. پالترو در «شوی هاوارد استرن» در می سال 2018 فاش کرده بود که پیت در افتتاحیه برادوی «هملت» به واینستین گفته بود «اگر یک بار دیگر او را آزار دهی، تو را میکشم.» «برد پیت» گفته که «میخواستم مطمئن شوم که این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد، زیرا پالترو قرار بود دو فیلم دیگر با واینستین بسازد».
«مگان فاکس» هم در مصاحبه تازهای با «اینترتینمنت تونایت» میگوید نگاه جنسیتزده هالیوود رابطه اضطرابآوری میان او، مطبوعات و مردم شکل داده است. او بعد از بازی در یک فیلم ترسناک در سال 2008 دیگر کمتر بهسراغ بازیگری رفت.
فاکس میگوید که «تنها آن فیلم نبود، هر روز زندگی من، تمامی لحظات، هر پروژهای که انتخاب میکردم و هر تهیهکنندهای که با او همکاری میکردم [تحت تأثیر این نگاه بود] و تا بالاترین حد افزایش پیدا کرد؛ فکر میکنم یک فروپاشی روانی واقعی را تجربه کردم و به حالتی رسیده بودم که دیگر نمیخواستم هیچ کاری انجام دهم؛ نمیخواستم دیده شوم، نمیخواستم از من عکسی گرفته شود و با مجلات همکاری کنم و روی فرش قرمز قدم بگذارم، از ترس وجود این نگاه و بهعلت اطمینان از این مسئله که مسخره خواهم شد، یا آب دهان بهسمت من پرتاب خواهد شد، یا کسی سرم فریاد خواهد کشید، یا سنگ بهسمت من پرتاب خواهد کرد یا رفتار وحشیانهای با من خواهد داشت، تنها به این خاطر که از خانه بیرون آمدهام، نمیخواستم در مکانهای عمومی دیده شوم… بنابراین لحظات بسیار تلخی را از سر گذراندم».
اما در این میان چیزی که مهم است افشای تدریجی این حقایق است؛ چرا تمام زنانی که در این مسئله خاطرات تلخ و یا شواهد مهمی داشتند در زمانی که این مسئله در صدر اخبار و بهقول معروف داغ بود آنها را نگفتند و مانند قطرهچکانی کمکم و هر از گاهی آن را بیان میکنند؟ سؤال دیگر اینکه؛ آیا واقعاً زنانی که افشاگری میکنند، خودشان هیچ نقطه منفی و غیراخلاقی در فیلمها و سریالها ندارند و هرچه هست بهزور و تهدید توسط تهیهکنندگان بدطینت رخ داده است؟
در پاسخ به این سؤال، شواهد نشان میدهد علاوه بر فساد جنسی فراگیر میان مردان هالیوودی، رفتار زنان هالیوودی مقوم و همراه آن فساد مردانه است، چرا که اولاً بسیاری از این بازیگران زن حتی خود «پالترو» در فیلمهای زیادی بازی کردهاند و میکنند که از وضعیت مناسبی از نظر اخلاقی برخوردار نیستند؛ حضور بازیگران نه در هیچ فیلمی و نه البته برای ایفای چنین سکانسهایی از سر اجبار نیست، بلکه بهدلیل تأثیر روشنی که بر فروش میگذارد در دستمزد آنان تأثیرگذار است؛ حتی اگر این مطلب صحیح نباشد نمیتوان حضور آنان در برخی از مجلات مبتذل را نادیده گرفت که برای آنکه عکسی از آنان روی مجله باشد، پول زیادی را دریافت میکنند.
بازیگر زنی که جنبش METOO را سرعت داد و از دیگر بازیگران خواست تا در توئیتر تجربیاتشان را درباره آزار جنسی همکاران سینمایی فاش کنند، کارنامه سیاهی در ابتذال سینمایی دارد. حتی قبول این مطلب که این بازیگران در ابتدای ورود خود به هالیوود مجبور به پذیرش بازی در چنین صحنههایی بهزور تهیهکننده بودهاند، ما را با این حقیقت مواجه میکند که به این فساد، در موارد فراوانی توسط زنان تهیهکننده و کارگردان زیادی که در دنیای صنعت سرگرمیسازی و سینمای هالیوود هستند دامن زده میشود.
یکی از بازیگران زنی که سال قبل در جشنواره فیلم «کن» درباره تعرضات «هاروی وینستاین» به او در سنین جوانی گفته بود، با انتخاب و اختیار خود در یکی از ردکارپتها در دهه 90 با وضعیتی که حتی برای خود هنرمندان نامتعارف بود حاضر شد و به یکی از جنجالیترین سوژههای عکاسی تبدیل شد.
همین روزهای فعلی نیز شاهد فیلم دیگری با هدف نقد سرمایهداری و عدم حقوق برابر زنان و مردان بهکارگردانی یک زن هستیم که حتی برای این نقد، قواعد هالیوودی شهرت و ثروت را پذیرفته و با ترسیم صحنههای مبتذل، در همان میدان فساد، بازی میخورد؛ بهنظر شما چاقو در مقابل دسته خود چه وضعی دارد؟
پس باید به این حقیقت اعتراف کرد که خود هنرمندان زن هالیوودی در دامن زدن به فساد جنسی و وضعیت آلوده فرهنگی این شبکه بزرگ فیلمسازی و سرگرمی سهیمند؛ بهیاد بیاوریم فیلم «بولوار مالهلند» دیوید لینچ را که همین فساد هالیوودی را از زاویه پشت دوربین ترسیم کرده است و از حقیقت این فساد میان اهالی هالیوود خبر داده است.
دوم اینکه بهنظر میرسد برخی از این بازیگران زمانی احساس میکنند که باید یکی از این حقایق را فاش کنند که به رسانهای شدن و بازآفرینی شهرت نیاز دارند؛ فراموش شدن بازیگر مرگ اوست و در صورت خانهنشین شدن آنان باید بهزودی، منتظر نابودی او برای همیشه، خصوصاً در کشوری مثل آمریکا با این حجم بالای بازیگر و ستاره بود. حال داد زدن این موضوع برای تازه کردن آن که تقریباً دیگر سفرهاش بعد از محاکمه و دادگاهی شدن سرکرده فساد این ماجرا یعنی هاروی وینستاین جمع شده است جای کمی شک دارد.
در هر حال اصل فساد و ریشه آن یعنی پول و شهرت بیشتر برای بازیگران زن هالیوودی که بهواسطه این تبرّج و خودنمایی در فیلمها و صنعت سرگرمی به دست میآید تا آخر ادامه دارد و زمانی رو به پایان میگذارد که نظام سرمایهداری فروبپاشد و سینمای آمریکا بخواهد مانند دوران طلایی کلاسیک، نسبتاً سالم و خانوادگی فیلم بسازد.
انتهای پیام/+