به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، هلاله امینی در جریان بیست و سومین اجلاس عمومی شورای عالی استانها که صبح امروز در ساختمان قدیم مجلس شورای اسلامی برگزار شد اظهار کرد: امیدوارم مطالبی که در این جایگاه به عنوان نمایندگان مردم در شورای عالی استانها قرائت و ایراد میشود به قول معروف آب در هاون کوبیدن و «کشتی بر خشکی راندن» نباشد بلکه از این تریبون و جایگاه صدای مردم استان کردستان، مردمی که به مهماننوازی، خونگرمی، یکدلی، یکرنگی و دارای زنان و مردان باغیرت مشهور است به سمع و نظر مسئولان کشوری برسد.
وی افزود: این واقعیت زندگی کولبرانی است که به دلیل فقدان اشتغال و مشکلات گسترده اقتصادی در مناطق مرزی از روی ناچاری و دریافت دستمزدی ناچیز اقدام به حمل کالا میکنند. کولبرانی که در سردی و تاریکی هوا به گونهای که خون در رگهایشان رو به انجماد میرود اما دلهایشان به رسیدن مقصد و گرفتن دستمزد گرم میشود و کیلومترها راه را در مسیرهای صعبالعبور کوهستانی طی میکنند.
نماینده مردم استان کردستان در شورای عالی استانها گفت: به کار بردن لفظ قاچاقچی به جای کولبر را از جانب برخی زیبنده و شایسته نمیدانیم. کولبر یعنی قربانی به گونهای که نان، دام مرگ آنها شده است و جانشان را برای نان به حراج میگذارند، وضعیت کولبران هر روز مبهمتر از دیروز و بیمناکتر از آینده است و هر روز شاهد شنیدن خبرهای تکاندهنده از مرگ کولبران به دلایل مختلف هستیم، کولبری اجباری است از فقر که زخم آن بر شانههای نحیف کودکان و نوجوانان هم مینشیند و 18 روز از مهرماه و بازگشایی مدارس میگذرد اما جای افشارها خالی است، افسوس بر نیمکت خالی مدرسه.
امینی خاطر نشان کرد: افشار 15 ساله و متین 17 ساله نوجوانانی که در صعبالعبورترین مناطق ارتباطاتی در استانهای کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی نوجوانیشان را به گور میبرند؛ نوجوانانی که به جای پدر از کارافتادهشان نانآور خانواده باشند اما از شیب تند کوهستان سقوط کرده و زیر خروارها برف و بهمن آرزوهایشان ابدی میشود.
وی تاکید کرد: خون باید گریست و بسی مایه تاسف است که بگویم با دختران و زنانی مواجه هستیم که مجبورند در نقش یک مرد یا یک پسر ظاهر شوند تا به صف طولانی کولبران بپیوندند. کولبری در ردیف سختترین شغلها، شغلی که ریشه در فقری عمیق، نابرابری و توزیع ناعادلانه ثروت و امکانات در کشور را دارد.
نماینده مردم استان کردستان در شورای عالی استانها افزود: کولبران در مناطق مرزی با خطرات بسیاری مواجه هستند به همین دلیل شاید بیمه میتوانست کمی از دغدغههای آنها برای آینده خود و خانوادههایشان را کم کند اما مسئولان میگویند چون کولبری شغل پایدار نیست به عنوان شغل اصلی تلقی نمیشود و این پرسش مطرح میشود که پس آینده فرزندان یتیم و افراد قطع عضو چه خواهد شد؟
امینی تصریح کرد: در سایر استانها کارخانههای کوچک و بزرگ برای اشتغال به کار مردم ایجاد شده است اما کردستان هیچ سهمی از این سرمایهگذاریهای بزرگ به خصوص در مناطق مرزی ندارد و هم اکنون نه تنها در شهرستانهای مرزی مریوان، سروآباد، سقز و بانه بلکه جوانان بیکار تحصیلکردهای که همه دارای مدارک کارشناسی ارشد و دکتر هستند از سایر شهرستانهای استان چون سنندج، دهگلان، دیواندره، قروه، بیجار و کامیاران نیز راهی مناطق مرزی شده و با کولبری امرار معاش میکنند.
وی خاطرنشان کرد: کاش مسئولان برای یک بار هم که شده سری به بخش روانپزشکی بیمارستان قدس سنندج و سایر شهرستانهای استان میزدند و در آنجا با افرادی مواجه میشوند که به علت فقر، بیکاری و بهویژه تضاد طبقاتی دچار اعتیاد یا بیماری صعبالعلاج اعصاب و روان شدهاند و این بیماران افرادی هستند خلاق که اگر سلامت خود را باز یابند میتوانند کارهای بزرگ و مفید انجام دهند پس نیاز است که توجه بیشتری به این افراد شود زیرا بیماری روح و روان که امروزه بسیاری با آن دست و پنجه نرم میکنند از چشمها و انظار پنهان است.
نماینده مردم استان کردستان در شورای عالی استانها گفت: شهرداریهای استان کردستان در آستانه ورشکستگی قرار دارند و اگر حتی درصد ناچیزی از محل درآمدهای مرزی به شهرداریهای استان اختصاص یابد بسیاری از مشکلات خدماتی، رفاهی و عمرانی شهرها رفع خواهد شد زیرا به علت نبود کمربندی، تردد تانکرها از مرکز شهرها صورت میپذیرد و این مسئله آسیب جدی به زیرساختهای عمرانی وارد کرده است.
انتهای پیام/