به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، تا جاده آسفالت 40 کیلومتر فاصله دارند ولی به دلیل سنگلاخی بودن باید ساعتها با خودروی کمک دار مسیر را پیمود تا به آخرین روستای پیچاب رسید و کلکسیونی از فقر و محرومیت را در این منطقه با چشم خود دید.
پیچاب در برنامه ریزی متولیان امر محلی از اعراب نداشت و در دفتر فراموشی مدیران بایگانی شده بود تا اینکه در دی ماه سال گذشته دو گزارش با عنوان « عشایر پیچاب باشت محروم از امکانات اولیه+فیلم» و « رنجهای شهین؛ حکایت زنی که با دو فرزند قد و نیم قد در کوه زندگی میکنند» بر روی خروجی خبرگزاری تسنیم قرار گرفت که در فضای حقیقی و مجازی سر و صدای فراوانی به همراه داشت.
واکنشها به جایی رسید که کمیته امداد امام خمینی(ره) برای خانه دار شدن شهین و دو فرزندش دست بکار شد و غلام رضا تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم شهرستانهای گچساران و باشت در اینستاگرام نوشت:
«روزهای اولی که با بزرگان رفتیم تا عقده یک عمر جاده نداشتن پیچاب را باز کنیم، خیلیها افتخارشون این بود که از آن کوهها آمده بودند و خیلی افتخارشون این بود که سالی یکبار یا برای تفریح یا تخریب کشتزار پیچابیها به پیچاب رفتند.
جاده باز شد و البته مشکلاتی دارد، خوشحال شدم وقتی دیدم و شنیدم با ماشین از آن جاده میروند و مظلومیت شیرزن پیچابی را نشان میدهند و بعد گروهی شال و قبا میکنند و با چند کنسرو و چندکیلو برنج یادش میکنند نمیدانم این سالها که جاده نبود چرا مظلومیت زنان و مردان پیچابی را نشنیدیم.
مظلوم همیشه مظلوم است و البته دیگر شناسنامه پیچابی فقط برای انتخابات ارزش ندارد و او امروز یک انسان است مثل همه ماها».
بعد از گزارشهای تسنیم دیگر پیچاب تنها نیست و هر از چند گاهی مدیران برای گرفتن عکسهای سلفی-تبلیغاتی نیز عازم پیچاب میشوند ولی دردی از دردهای مردم این دیار را کم نمیکنند بلکه نمک بر زخم آنان میپاشند، زیرا هنوز مردم در حسرت داشتن منزل مناسب، جاده، آب، برق، آنتن تلفن همراه، شبکه تلویزیونی، بهداشت عمومی و ...میسوزند.
به گزارش تسنیم، برخی از روستاهای منطقه پیچاب از نعمت برق برخوردار بوده و بخش زیادی هنوز فاقد شبکه برق رسانی هستند.
انتهای پیام/ش