به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایلام، پاکبانان در شهرها هوای دل انگیز بهاری،نسیم صبحگاهی، خواب نوشین بامدادی را به مردمان دیارشان هدیه می دهند و به قول شاعر: خواب نوشین بامداد رحیل/ باز می دارد پیاده را ز سبیل.خواب نوشین بامدادی را برای خدمت به همنوعان به خود حرام کرده است ( ارزش این خواب را باید از ناز پرورده ها پرسید) قبل از اذان صبح مشغول است تنهای تنها درتاریکی صبح که کم کم هواروشن می شود او کیست ...
او مردی است شریف ، تلاشگر، سختکوش، بنام پاکبان که اصطلاحاً به آن رفتگر میگوئیم. همه روز خدارا تلاش میکند تلاش او برای چیست او برای چه کسی کارمیکند؟ او کار خودرا وظیفه میداند چه در سرمای صبح و سوزان زمستان وچه درگرمای ظهر تابستان او ضیافت عشق هم حضور دارد بی ریا، به دور از فلش دوربین خبرنگاران و بی حضور در اتاقهای رنگا رنگ جلسات و صندلیهای چراغان و زیر دمای کولرهای گازی.
روزی بیش از 80 هکتار پهنه نظافتی در پایانه مرزی مهران را به صورت شبانه روزی پاکسازی میکنند. همچنین درداخل پایانه نیروهای پاکبان به طور مرتب در حال جمع آوری زباله، با ده دستگاه کامیون حمل زباله هستند.
این همه عشق پاکبانها به خدمت در حالی است که بابت حضور در مرز و یا کشور عراق دستمزد اضافه ای دریافت نمیکنند اما انگار خیالی نیست آن ها با تمام وجود جوی هایی که پر است از ظرف و لیوان یک بار مصرف را با جارو و بیل تمیز میکنند. یک دستشان کیسه پلاستیکی است و دست دیگرشان جارو. هر صبح هم که بیدار میشوند و جاروهایشان را می بندند، از امامشان حاجتشان را می خواهند.
اربعین امسال دارد تمام می شود، نیروها هم نهایت تا دو روز بعد از اربعین خدمات رسانی میکنند، اما آن چه در ذهن و قلب باقی میماند خدمت بی منت پاکبانهایی است که در اربعین نتوانستند به زیارت امام حسین(ع) بروند و مشغول خدمت به زوار بودند.
پاکبانان گمنام ضیافت عشق را فراموش نکنیم.
انتهای پیام/