به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مجموعه فرهنگی، تاریخی تخت فولاد مدفن بزرگان، دانشمندان و عرفا و مجتهدان بسیاری است که هر کدام در جامعه اسلامی و انقلابی ما تاثیرگذار بودهاند. باوجود اینکه سالها از وفات این دانشمندان میگذرد اما هنوز هم اثرات علم و دانش و فقه آنها در جامعه دیده میشود.
مهمانان و گردشگران بسیاری سالانه از مجموعه بزرگ تخت فولاد اصفهان بازدید میکنند و برایشان جذابیت دارد؛ آنها در پی شناخت و معرفی بیشتر دانشمندان و بزرگانی هستند که سالهاست در تخت فولاد آرمیدهاند.
برخی از علما و فقهای مدفون در این مجموعه تاریخی هنوز به درستی شناخته شده نیستند، به همین سبب خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارشهای «ستارگان مدفون در تخت فولاد» در این گزارش به معرفی سید محمدرضا هرندی؛ عالم فقیه میپردازد.
سید محمدرضا هرندی؛ فرزند سید حسین بن سید محمد بن سید حسین حسینی هرندی اصفهانی است. وی در سال 1280 شمسی در هرند متولد شد. ادبیات و مقداری از سطح را از پدر خود، آیت الله سید حسین که عالمی جامع و فقیهی کامل بود و از شاگردان شیخ مرتضی ریزی، میرزا بدیع درب امامی، میرزا عبدالعلی هرندی، ملا محمدباقر فشارکی، حاج شیخ محمدباقر نجفی و میرزا محمدهاشم چهارسویی به شمار میرفت، فرا گرفت.
سید محمدرضا سپس راهی اصفهان شد و در مدرسه جده کوچک ساکن شد و از محضر شیخ علی مدرس یزدی، میرزا ابوالحسن خاتون آبادی، شیخ محمدعلی مدرس دزفولی، سید محمد مدرس نجف آبادی، شیخ محمدحسین فشارکی، سید محمدمهدی درچهای و میر سید علی مدرس نجف آبادی بهرهها برد و سپس به نجف اشرف رفت و دو سال خوشه چین محضر سید ابوالحسن اصفهانی شد و از استاد اخیر و سید محمود شاهرودی مجاز شد و به اصفهان مهاجرت کرد.
سید محمدرضا هرندی دارای تمثیلات منحصر در بیان شرعیات بود
وی عالمی جامع و در سرعت اشتغال و حاضرجوابی کم نظیر بود و دارای تمثیلات و مطایبات منحصر در بیان احکام و شرعیات بود و اهتمام زیادی بر ترویج مذهب حقه تشیع داشت که حکایت تشرف ایشان محضر حضرت ولی عصر (عج) مشهور است.
سخنان وی به مذاق خواص و عوام پسندیده بود و برای درک نماز و منبرش در مسجد دارالشفاء بازار حاضر میشدند. از جمله خدمات صاحب عنوان احیای مساجد بود که مسجد مهدی موعود (عج)، صاحب الزمان (عج) دردشت و مسجد علی بابا از آن جمله است.
آثار سید محمدرضا هرندی
از آثار علمی ایشان تعلیقات بر شرایع الاسلام محقق حلی است و تعالیقی که بر اصول کافی نگاشته است که نسخههای آن نزد خاندان وی موجود است.
وی سرانجام در شب دوشنبه 6 ربیع الثانی 1402 قمری مصادف با 12 بهمن 1360 شمسی دارفانی را وداع گفت و پس از تشییعی کم نظیر در تخت فولاد تکیه کوهی (گلستان شهدا) مدفون شد.
تعطیلی سه روزه بازار اصفهان و مراسم ترحیم متعدد که تا اربعین ایشان ادامه داشت، نشانه تأثر مردم اصفهان و عشق و علاقه نسبت به ایشان بود.
فرزندان سید محمدرضا هرندی و اثرات آنها
از فرزندان ایشان، حاج سید محمدحسین هرندی در سال 1355 قمری در اصفهان متولد و از 11 سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و از محضر شیخ جلال الدین اژهای، شیخ عباسعلی ادیب، حاج شیخ احمد فیاض، شیخ محمد طبیب زاده و میر سید حسن مدرس استفاده کرد و به شهر مقدس قم مهاجرت کرد و از محضر سید محمدباقر سلطانی، شیخ مرتضی حائری، ده سرخی، سید محمدرضا گلپایگانی، علامه طباطبایی، محقق داماد و علامه میر سید علی فانی استفادهها برد و از استاد اخیر اجازه اجتهاد دریافت و از حضرات آیات حکیم و شاهرودی مجاز شد.
وی مدت دو سال نیز خوشه چین محضر سید محمدرضا خراسانی بود و به وظایف شرعیه و رفع مشکلات مردم اهتمام ورزید. از خدمات ایشان به احداث سجادیه هرندیها در شهر مشهد مقدس و فاطمیه هرند میتوان اشاره کرد. از ایشان تألیفات پراکندهای به یادگار مانده که رسالهای در «علوم غریبه»، «دیوان اشعار»،«کشکول و فوائد متفرقهای» بر بعضی از کتب فقهی از آن جمله است.
وی در ظهر روز چهارشنبه 19 رجب 1432 قمری مصادف با یک تیر1390 شمسی دارفانی را وداع و در رضویه هرند مدفون شد.
انتهای پیام/164/ز