به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا به نقل از روابط عمومی موزه سینما، «ژان کلود کریر» با اشاره به وضعیت امروز سینما در جهان گفت: امروز همه از گسترش سریالسازی صحبت میکنند و میگویند آیا قرار است سریال جای سینما را بگیرد یا خیر؟ اما نباید فراموش کنیم که سینما ابتدا با سریال آغاز شده است و اولین آثاری که در سالنهای سینما به نمایش درآمدند فیلمهای قسمتی و دنبالهدار بودند.
وی با اشاره به اینکه تاریخ سینما و تصویرسازی حتی به ماقبل تاریخ برمیگردد ادامه داد: آنچه باعث شد تا سینما بهوجود آید جستجو و پیگیری تصاویر و ایجاد حس حرکت بود. از غارهای ماقبل تاریخ نقاشی و تصویرگری وجود داشت اما در قرن 18 نقاشان به این فکر افتادند که با پشت هم قراردادن تصاویر و تقطیع آنها حس حرکت را ایجاد کنند و در قرن 19 این مسأله به عنوان هنر شناخته شد و این اتفاق خواستگاه و منشأ سینما شد.
این فیلمساز فرانسوی همچنین گفت: در اوایل دهه 20 میلادی این مسأله مطرح شد که سینما باید از لحاظ حرکتی و تکنیک وجهه هنری هم داشته باشد. در این زمان دیگر کاملاً ثابت شده بود که میزان حرکت تصویر درست در سینما 24 فریم در ثانیه است و 24 تصویر در ثانیه سرعت مقرر برای حرکت سینما شد و بعدها سینماگران با کم و زیاد کردن این تعداد فریم به حرکت تصویر شتاب دادند و یا آن را کند کردند.
کریر با اشاره به اینکه اغلب تماشاگران نمیدانند که کاهش و یا افزایش تصویر در ثانیه یک جور تقلب است، گفت: اگر فیلمسازی بخواهد مثلاً در صحنه مشتزنی تصویر را کاهش و یا افزایش بدهد یعنی تند و کند، یک فریم را کم میکند یا زیاد میکند اما تماشاگر آنرا متوجه نمیشود و از زمانی که شیوههای دیجیتال اختراع شد این مسأله رایجتر شده است.
ایران سالنهای سینمای بسیار فعالی دارد
وی درباره آینده سینما نیز گفت: آینده سینما واقعیتی است که از آن اطلاعی نداریم. امروز شبکههای توزیع جدیدی بهوجود آمده است که شما میتوانید آخرین فیلمهای روز را روی تلویزیونهای بزرگ خود در منزل تماشا کنید مانند کاری که netflix میکند. پس این سؤال پیش میآید که چرا وقتی من هرشب میتوانم فیلمهای روز دنیا را در تلویزیون ببینم باید به سینما بروم؟
این فیلمساز فرانسوی بیان داشت: امروز در جهان شاهدیم که در 5 سال گذشته 5 هزار سالن سینما در چین ایجاد شده است اما از آن طرف در ایتالیا هرسال تعدادی از سالنهای سینما تخریب و یا فروخته میشوند از همین رو بسیار خوشحال کننده است که کشورهایی همچون ایران، فرانسه و آمریکا سالنهای سینمایی خوبی دارند که همچنان فعالند.
وی با تأکید بر اینکه تاکنون بیش از 100 کارگاه فیلمسازی در جهان و ایران برگزار کرده است، گفت: برای من در کارگاهها این مهم است که شرکتکنندگان از نقطه شروعی جذابیت دراماتیک را آغاز کنند و این جذابیت باید همراه با مانعی باشد هرچقدر این میل قوی باشد و مانع ما بزرگتر قطعاً جنبه دراماتیک قویتر است.
کریر واقعیت را بر تخیل ارجح دانست و افزود: باید به واقعیت پیرامون خود توجه کنیم زیرا اگر فقط به سمت تخیل برویم گمراه میشویم اما تخیل عضله مهمی در مغز است و ما باید دائم آن را پرورش بدهیم و وظیفه ما است که آن را رها نکنیم.
وی در پاسخ به سؤالی درباره رابطه دیالوگ و تصویر گفت: هیچ قانونی وجود ندارد که فیلم باید کم یا پر دیالوگ باشد بلکه ارتباط مستقیمی با داستان و شخصیتهای فیلم دارد و دیالوگ باید همیشه در خدمت فیلم باشد نه اینکه فیلم اسیر دیالوگ شده باشد.
کریر با اشاره به دوستی خود با «لوئیس بونوئل» و بازگویی خاطراتی از همکاریاش با او گفت: ما 20 سال با هم کار کردیم و بارها برای نوشتن یک فیلمنامه چند ماه خودمان را قرنطینه میکردیم و حق داشتیم ایدههای همدیگر را رد کنیم. ما در زمان ایدهپردازی و نگارش فیلمنامه به مخاطب فکر میکردیم و حتی در خیال خود مخاطبانی داشتیم که با آنها مشورت میکردیم.
تدوین بد، فیلم را نابود میکند
وی ادامه داد: بونوئل 31 سال از من بزرگتر بود و امروز دختر من به بازماندگان و نوادگان او تدریس میکند. توصیه من این است که در هر حرفهای با هر فیلمسازی در هر سطحی همکاری کردید در کار به هیچ عنوان تعارف نداشته باشید و کوتاه نیایید. رابطه من با او اینگونه نبود که چون او «لوئیس بونوئل» و شناخته شده بود، پس من باید هرچه او میگوید انجام دهم و تأیید کنم.
کریر با یادی از عباس کیارستمی افزود: هر فیلمی از هر فیلمسازی که میبینیم اگر به آن فیلم توجه نکنیم آن فیلمساز شکست خورده است و هیچ تفاوتی در این امر بین فیلمسازان نیست.
وی در پاسخ به سؤالی درباره اهمیت تدوین توضیح داد: در همه قراردادهای من همیشه این نکته وجود داشته که من باید بر سر تدوین حاضر باشم زیرا معتقدم تدوین بد میتواند فیلم را کاملاً نابود کند. گاهی در هنگام تدوین دیالوگها را نیز تغییر دادم.
در فیلمسازی نباید نگاهمان صرفاً به حضور در جشنواره باشد
این فیلمنامهنویس مشهور در پاسخ به این سؤال که امروز جشنوارههای مختلف فقط به فیلمهایی با موضوع خاص توجه دارند و آیا ما به عنوان فیلمساز باید در زمان ساخت یک فیلم این امر را مدنظر قرار دهیم یا خیر؟ گفت: وقتی ما یک فیلم میسازیم مهم باید این باشد که آن اثر بهترین کیفیت را داشته باشد و اصلاً نباید به جشنوارهها فکر کنیم زیرا گاهی امروز مسائلی اصل است که شاید دو دهه بعد هیچ اهمیتی نداشته باشد همانطور که در دهههای گذشته مسائل بسیاری مهم بود که شاید امروز کمتر توجه میشود.
وی در پایان با تشکر از برگزارکنندگان این کارگاه به ویژه مدیرموزه سینما گفت: خیلی علاقهمند بودم که در این کارگاه به شیوه عملی نیز مسائلی را توضیح بدهم اما به دلیل تعداد زیاد حاضران این کار عملی نیست و اگر تعداد افراد حاضر 25 نفر بود میتوانستیم درباره سینما بهصورت عملی نیز صحبت و تبادل نظر کنیم.
«نهال تجدد» همسر «ژان کلود کریر» نیز با تشکر از برگزارکنندگان و استقبال خوبی که از این کارگاه شده است، گفت: کریر به سینما، هنر و فرهنگ ایران علاقه زیادی دارد.
کارگاه بیان و زبان در سینما با استقبال خوب سینماگران، منتقدان، علاقهمندان جدی سینما و دانشجویان هنر برگزار شد به شکلی که تعدادی از علاقهمندان در مدت برگزاری این کارگاه 2 ساعته به صورت ایستاده آن را پیگیری کردند.
انتهای پیام/