به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از سایت الجزیره، قاضی علی ابراهیم دادستان کل ویژه امور مالی لبنان علیه نقولا صحناوی، پطرس حرب و جمال الجراح به اتهام هدر دادن اموال و اختلاس اموال عمومی اقامه دعوا کرد و آنها را به شورای عالی محاکمه روساء و وزیران ارجاع داد.
جمال الجراح هم اکنون پست وزارت اطلاع رسانی دولت پیشبرد امور لبنان به ریاست سعد حریری را برعهده دارد.
این قاضی همچنین در همین پرونده علیه مدیر دو شرکت "آلفا" و "تاچ" و مدیرکل مرکز "اوجیرو" بازوی اجرایی وزارت ارتباطات لبنان به اتهام هدر دادن و اختلاس اموال عمومی و کسب مال نامشروع اقامه دعوا کرد و پرونده آنها را به بازپرس یکم در بیروت ارجاع داد.
تعویق بازجویی از "قصاب الخیام"
همچنین شبکه تلویزیونی المنار لبنان امروز پنشجنبه از تعویق بازجویی از "عامر فاخوری" مزدور رژیم اسرائیل خبر داد که به "قصاب الخیام" مشهور است.
خبرنگار این شبکه گفت: بازجویی از عامر الفاخوری مزدور در کاخ دادگستری در نبطیه به علت بستری شدن در بیمارستان به پانزدهم ماه دسامبر آینده تعویق افتاد.
در همین حال، هیئت نمایندگان اسیران آزاده لبنانی پیشتر همزمان با اعلام جلسه محاکمه الفاخوری در برابر کاخ دادگستری در نبطیه برای دومین بار در طول یک هفته تحصن کرده و خواهان اعدام وی شدند. آنها همچنین خواهان یک پزشک قانونی برای بررسی وضعیت الفاخوری شدند زیرا شک و تردید وجود دارد که در رسیدگی به پرونده او وقت کشی صورت میگیرد.
"عامر الفاخوری" مزدور رژیم اسرائیل به هنگام اداره بازداشتگاه الخیام در جنوب لبنان جنایتهای بیشماری را علیه اسیران لبنانی مرتکب شد و از شیوههای وحشیانهای برای شکنجه و برخورد با آنها استفاده کرد.
الفاخوری که همواره به سلولهای بازداشتگاه تحت مدیریت خود در مقر الخیام افتخار میکرد، بازداشت شدگان را روزانه مورد شکنجه قرار میداد.
علی عبدالله حمزه از اهالی شهرک الجمیجمه در منطقه بنت جبیل یکی از این اسیران بود که الفاخوری وی را از ستونهای خارجی بازداشتگاه الخیام زیر برف و بوران آویزان کرد و وی از سرمای هوا تا بامداد یخ زد و به شهادت رسید.
اسیران در بازداشتگاه الخیام در معرض بدترین شکنجههای جسمی و روحی قرار گرفتند. عفیف حمود اسیر آزاده لبنانی تعریف میکند که چطور الفاخوری او را در سلول انداخت و مادرش را در سلول کناری او شکنجه کرد. عفیف حمود در توصیف این صحنه گفت: صدای مادرم را در حال شکنجه شدن میشنیدم.. احساس عجیبی بود. مریم جابر دیگر اسیر آزاده لبنانی است که داستان مشابهی را روایت میکند و میگوید که آنها وی و پدرش را در سلول کناری شکنجه کردند.
سکنه بزی اسیر زن آزاده لبنانی نیز که در سن 17 سالگی بازداشت و به بازداشتگاه الخیام برده شد، درباره شکنجه اسیران گفت که آنها سر اسیران را زیر شیر آب داغ میگرفتند و سلول آنقدر تنگ و تاریک بود که گنجایش حتی یک نفر را هم به زور داشت.
پسر یک اسیر آزاده هم تعریف کرد که چطور چشم پدرش را در آوردند و به جای آن چشم مصنوعی گذاشتند و تا سرحد مرگ از دادن دارو به وی خودداری کردند.
تجربههای سخت و دردناک اسیران آزاده به حدی است که آنها نمیتوانند الفاخوری مزدور را ببخشند و او را مسحق اشد مجازات تا سرحد اعدام میدانند.
انتهای پیام/