خبرگزاری تسنیم-حمید صنیعی:
خراسان جنوبی و روستای «راویج» به عنوان خطه خشک و صحرایی یکی از محدود مناطقی است که ظرفیت بالایی برای گردشگری دارد ولی به علت کم کاری مسئولین این استان سالها است بدون کاربری باقی مانده است.
حالا کارگردان مستند بعد از آنکه متوجه این حقیقت شده است تصمیم گرفته تا یک داستان جالب درباره کارآفرینانی که تصمیم گرفتهاند تا یک روستا با تنها دوخانوار را آماده پذیرش توریستهاکنند. او این داستان را یکبار دیگر تبدیل به یک فیلم مستند نمایشی کرده است یعنی آنکه دوکارفرین استان یعنی صادق و عباس تمام مراحل سخت برای کارآفرینی خود را بگویند و بازی کنند.
نحوه روایتهای داستان فیلم به علت آنکه با سختیها و گرفتاریها همراه است باعث شده تا یاوری فر کارگردان مستند دست به یک ابداع جالب بزند. کمدی کردن کار با استفاده از خلق موقعیتهای طنز و تدوین بسیار خوب برای پرداخت بهتر آن. همه در سینما بارها خندیدند و صدای خنده برای تماشای یک مستند دردمندانه در سینما بسیار نادر است.
نکته دیگر همین بازسازی عامدانه و شفاف است که در آخر مستند فاش میشود. بیننده در تمام مدت فکر میکند که مانند دیگر مستندها فیلمی میبیند که حقیقت محض است اما غافل از آنکه کارگردان جای واقعیت را با حقیقت عوض کرده است.
او حقیقت را کاملا نمایش داده است اما به صورت غیر واقعی. ما این نکته را در سکانس آخر میفهمیم و مانند دیگر تماشاگران او را تحسین میکنیم. فراز و فرود این دو برای گرفتن وام و صحبت با حوزههای گردشگری جهت تولید کار بیننده را سراپا نگه میدارد. عباس بازیگر نیست ولی کنشهای او آنقدر زیبا و جذاب است که وقتی آخر کار این حقیقت آشکار میشود از خود میپرسیم او واقعاً بازیگر بود؟
در هر حال راویج را ببینیم و بدانیم که این خاک چه توانی برای اشتغال هزاران جوان دارد.
بعد از مستند در گفتوگوی کارگردان با مسئولین استان فهمیدم که راویج توانسته کار خود را آغاز کند و گردشگران داخلی و خارجی به آنجا بیاورد. خوشحال شدیم اما راویج تنها نیست بلکه هزاران راویج دیگر منتظر کارآفرینانند.
انتهای پیام/