به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مستند «رنج زیرپوست» ساخته محسن جعفری راد یکی از مستندهای جالب و بدیع این دوره از جشنواره سینما حقیقت بود. مستندی که در آن خود کارگردان سوژه بود و در دل نقد خانواده پدری و مشکلات خانوادگی خود میرود تا بتواند این معضل را حل و فصل کند. بررسی خشونتهای پدر و رفتار اشتباه او با خانواده.
مستند بسیار تلخ است و شاید بارها بیننده اشک بریزد اما رفته رفته نوید گرم شدن کانون خانواده بعد از سالها گرفتاری داده میشود اما افسوس که دیگر دیر است.
«مهدی جعفری راد» درباره مستند خود به تهیهکنندگی «مهدی مطهر» میگوید: من چون فرزند آخر یک خانواده پر تعداد بودم همیشه شاهد رنجها، مشکلات و دشمنیها بودم و همیشه دوست داشتم این رنجها و مشکلات ناشی از آن را به گوش دیگران برسانم چه ازطریق کتاب یا مقاله یا دیگر روشهای رسانهای اما از وقتی که در انجمن سینمای جوان لاهیجان شروع به کار کردم فهمیدم که بهترین زبان، زبان رسانه است.
میخواستم بتوانم مقداری از این رنج و خشونتهایی که تحت تأثیر جبر جغرافیایی عجیب آن ایجاد میشود، از طریق فیلمم به مردم برسانم. این کار از بیماری مادرم شروع شد و فراز و نشیبهای فراوانی داشت اما به موازات این فراز و نشیب ها جلو آمد.
جعفری درباره اینکه علی رغم فضای تلخی که میتوانست تا آخر در مستند ادامه پیدا کند ولی به سمت امید و مهربانی میرود گفت: اگر من رفتاری که پدرم در حق من کرد من با او بکنم چه فرقی با او دارم؟ اما من میبخشم برای اینکه فرقی با او باید داشته باشم. چنین آدمهایی تحت تاثیر جبر فرهنگی، اقتصادی، جغرافیایی اینگونه بودند منم که کینهای باشم چه فرقی خواهم داشت؟ همه ما باید بخشنده و مهربان باشیم هیچ کس که از مادر دزد و خلافکار زاییده نشده است.
وی در پاسخ به این سؤال که منظور از جبر جغرافیایی چیست اظهار داشت: اینکه میگویم جغرافیایی منظورم این است که زمانی که به خطه شمال یا دیگر روستاها میرویم زنانی را میبینیم که لباسهای رنگارنگی دارند اما وقتی که به دورن زندگی برخی از آنان میرویم میبینیم که دچار مشکلات و مسائلی هستند برای همین ما رنج زیر این پوست را نمیبینیم.
اینکه میگویم رنج زیر پوست یا جبر جغرافیایی منظور این است که زمانی که پدر میگوید نرفتن به مدرسه عاملی است که بر تربیت و زندگی من تاثیر منفی گذاشت و باعث شد تا این روال خطا در زنگی من رخ دهد، و امثال او را در تاریخ به وفور میبینیم جبر جغرافیایی معنا پیدا میکند. در روان شناسی میگویند که اگر در نوجوانی دچار خشم و ناراحتی بشوی این را به دیگران منتقل خواهی کرد و او دقیقاً همین کار را کرده است. خشم و رنجی که در نوجوانی به او وارد شده را به دیگران منتقل کرده است. این میتواند تأثیر زیادی بر زندگی یک نفر داشته باشد همانطور که زمانی که به او میگویم آیا چنین اثری روی شما داشت میگوید که تا الان هم بر زندگی من اثر گذار بوده است.
نقد دیگری که من به این شیوه غلط زندگی داشتم این بود که در گذشته تا کسی مالی پیدا میکرد احساس میکرد که میتواند چندهمسری داشته باشد در حالی که رعایت عدالت واقعاً در این زمینه کار هرکسی نیست و انصاف به خوبی بر قرار نمیشود.
جعفری همینطور درباره ارتباط مستندش با سنتها و مصادیق دینی گفت: به هیچ عنوان قصد نقد سنتهای دینی و مصادیق آن را نداشتم بلکه این برشی از یک خانواده است. در همان نقطه هم افراد دیگری هستند که می گویند خدا را شکر و از زندگی راضیند یا دیگرانی که خیلی زندگی خوبی دارند. این تنها یک نمونه از یک رفتار غلط بود که متأسفانه قابل تعمیم است و می تواند یک زندگی را از اساس نابود کند.
انتهای پیام/