به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام علیرضا صادقزاده عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در نشست بررسی سند تحول بنیادین، اظهار کرد: در سال 83 وقتی برنامه کشور رسیدن به یک راهبرد 20 ساله بود خیلی ساده اندیشانه فکر میکردیم که مسائل را حل میکنیم. حتی میخواستند طی دو سال کار را تمام کنند اما این کار پیچیدگیهایی داشت.
وی افزود: برای اینکه در فضای اسلامی و ایرانی طرح راهبردی داشته باشیم مبانی و زیرساختها را نداشتیم، تصور میکنم ما در مقام سند نویسی باید قبول میکردیم بعد از اینکه وضع مطلوب آموزش وپرورش ایرانی و اسلامی را ترسیم کردیم نباید حد زمانی تعیین میکردیم یعنی میگفتیم در طول 20 سال باید به اینجا برسیم.
صادق زاده بیان کرد: تعیین حد زمانی برای اجرای سند تحول، نیازمند بررسی امکانات و توانمندیهای آموزش وپرورش بود مثلا اینکه در واقعیت به کدام مرتبه تا 10 سال آینده میتوانستیم برسیم، دوستان با عجله در بخش سند نویسی به سرعت به سمت تعیین چشماندازها، راهبردها و مشخص کردن تمام اجزا رفتند و به پژوهشهای واقع نگرانه بی توجه بودند در حالیکه باید اطلاعات دقیق از وضعیت مدارس، معلمان و نظام آموزش وپرورش کشور میداشتیم.
وی ادامه داد: نام این سند، سند ملی آموزشوپرورش بود که آن را به تحول بنیادین فروکاستیم. ما فکر میکردیم نظام ما تحول میخواهد اما الان به نتیجه رسیدم که تحول نمیخواهند و از هیئت دولت تا مجلس این وضعیت وجود دارد، به جز بیانات رهبر معظم انقلاب، کدام یک از مسئولان پای تحول ایستادهاند ما خیلی سادهاندیش بودیم که متوجه این موضوع نشدیم یک عده اول مهر میآیند زنگ مدارس را مینوازند اما فردای آن روز وضعیت مدارس را فراموش میکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس بیان کرد: یکی از وزرا می گفت، رییس جمهور در طول 4 سال دوبار آن هم یک ساعت ما را خواست، این نشان میدهد در تدوین سند تحول به سهم عوامل بیرونی بیتوجه بودیم از سوی دیگر سیستم دولتی تصور میکند باید از بالا حرف بزند و بقیه گوش دهند در آموزش وپرورش نیز اینگونه است و این باعث میشود اجازه رویش به الگوهای مختلف را ندهیم.
صادق زاده افزود: در تحول نمیتوانیم یکباره 100 هزار مدرسه را تغییر دهیم و باید نمونههایی را به عنوان الگو میساختیم و ندیدن واقعیتها باعث میشود که فقط بخشنامه بنویسیم.
انتهای پیام/