به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شهید شهرود مظفرینیا یکی از همراهان شهید سپهبد قاسم سلیمانی بود که در حمله تروریستی آمریکا در عراق به خیل شهیدان پیوست.
شهید شهرود مظفرینیا پاسدار سرافراز 41 سالهای که تیرماه سال 1357 بدنیا آمد، اصالتاً تهرانی بود و در خیابان سراج شرق تهران (تهرانپارس) زندگی میکرد.
با برادرش مرتضی - که از او کوچکتر است- دقایقی را تلفنی همکلام میشویم. برادر شهید به سختی حرف میزند. هر بار که نام شهرود را میآورد بغضی تمام وجودش را میگیرد و باور نمیکند دیگر قرار نیست او را ببیند.
مرتضی مظفرینیا از دوشنبه گذشتهای میگوید که آخرین بار با برادر شهید خود دیدار داشته است؛ او میگوید: دوشنبه گذشته آمد به منزل ما تا پدر و مادرش را ببیند. دستبوسی کرد و بعد از شام خیلی زود رفت و گفت باید بروم کار دارم؛ رفت که رفت و روز گذشته اعلام کردند به شهادت رسیده و دیدارمان به قیامت...
مرتضی به ولایتمداری شهرود اشاره میکند که خودش پیرو بود و دیگران را هم به این پیروی و تبعیت توصیه میکرد؛ برادرم میگفت فقط پیرو ولایت باشید تا همیشه پرچم اسلام برافراشته بماند.
برادر شهید مظفرینیا در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم تأکید میکند که درباره کار و سختیها و پیچیدگیهای عملیاتها و مأموریتهایش چیزی نمیگفت؛ آرزوی شهادت داشت و همیشه حسرت میخورد که شهید مدافع حرم نشد! مخصوصاً در زمان شهادت محسن حججی، میگفت چه شهادت قشنگی داشت و حسرت این شهادت را میخورد.
مرتضی مظفرینیا به خوشاخلاقی و گذشت این شهید بزرگوار اشاره کرده و میگوید: مهربان و خوشاخلاق بود و دست به خیر داشت؛ حتی خسته از مأموریت و کار برمیگشت احساس میکرد کسی چه پدر و مادر و چه غریبه به کمکش نیاز دارند لباس از تن بیرون نمیآورد و به کمک و خدمت میشتافت. گذشت و بخشش را به همه توصیه میکرد.
از شهید شهرود مظفرینیا دو دختر 10 ساله و هفت ساله به یادگار مانده است. به تعبیر برادرش با همسر و فرزندانش متواضعانه برخورد میکرد. دیگران با خوشاخلاقی و مهربانیاش، جذبش میشدند. اولین نفری که متوجه شد مظفرینیا آسمانی شده، مرتضی برادر کوچکتر بود. به قولِ برادرش، هیچکس ناراحت شهادت او نیست همه ناراحتند که دیگر نمیتوانند شهرود را ببینند.
انتهای پیام/