به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم٬ فردا ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در شهر استانبول٬ مهمان رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه خواهد بود.
سفر مرد شماره یک کرملین و دیدار برنامهریزی شده او با اردوغان از سوی رسانههای ترکیه به عنوان یک اتفاق مهم ارزیابی شده و اردوغان انتظار دارد در گفتوگو با پوتین٬ در مورد برخی مسائل مهم با او به توافق نهایی برسد. اما شواهد نشان میدهد که دست کم در کوتاه مدت٬ چنین چیزی دشوار است. چرا که پوتین در شرایطی به ترکیه میرود که با وجود گسترش همکاریهای سیاسی و اقتصادی بین مسکو و آنکارا٬ در دو پرونده سیاسی مهم٬ بین روسای جمهور ترکیه و روسیه٬ اختلاف نظر وجود دارد که عبارتند از:
1.اختلاف نظر جدی در مورد ادلب و روشن شدن تکلیف نهایی گروههایی همچون هیات تحریرالشام.
2.موضوع لیبی و اعزام نیروهای نظامی ترکیه به آن کشور به منظور پشتیبانی از دولت وفاق ملی و مقابله با ژنرال خلیفه حفتر که از حمایت نظامی روسیه نیز برخوردار است.
شب گذشته٬ هاکان فیدان رئیس سرویس اطلاعاتی میت ترکیه٬ پیش از سفر پوتین به ترکیه با سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه به صورت تلفنی گفتوگو کرده و در مورد هر دو موضوع ادلب و لیبی با او تبادل نظر کرده است.
قبلاً این تماسها بر عهده خلوصی آکار وزیر دفاع بود. اما دیروز رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در مراسم افتتاح ساختمان جدید سرویس اطلاعات٬ از این موضوع خبر داد که مدیریت پرونده لیبی را به هاکان فیدان سپرده است.
البته گفتوگو فیدان و شویگو٬ نخستین گفتوگوی روزهای اخیر نیست و تاکنون چندین بار بین پوتین – اردوغان و همچنین بین لاوروف – چاووش اوغلو گفتوگوی تلفنی صورت گرفته و هیاتی نیز از ترکیه به روسیه سفر کرده است.
در این تماسها٬ مقامات ترکیهای تلاش کردهاند تا پوتین را از تداوم حملات به ادلب منصرف کنند و در مورد لیبی هم رضایت او را جلب کنند. اما در هر دو مورد٬ پاسخ مسکو به رسانهها درز نکرده است.
وقتی که پای پول در میان است
انتظار میرود در سفر پوتین به استانبول٬ تمام مسائل سیاسی و امنیتی بین ترکیه و روسیه و از جمله شرایط جدید پس از شهادت سپهبد سلیمانی در منطقه مورد بررسی قرار بگیرد.
اما در عین حال لازم است به این نکته مهم اشاره شود که اصلیترین هدف و انگیزه سفر پوتین به ترکیه٬ افتتاح فاز تجاری انتقال گاز روسیه به ترکیه و اروپا است.
این پروژه که به درخواست اردوغان به نام پروژه ترک استریم (TürkAkım.) نامگذاری شده است٬ یکی از ابعاد روابط استراتژیک روسیه و ترکیه در سالیان اخیر است و بر روند تقویت دیپلماسی انرژی ترکیه به شکل جدی تاثیر میگذارد.
به همین خاطر انتظار میرود که بخشی از اختلافات ترکیه و روسیه٬ در سایه اهمیت تجاری و اقتصادی این پروژه٬ به فراموشی سپرده شود. چرا که رویای انتقال گاز روسیه از زیر آبهای دریای سیاه به ترکیه و در فاز بعدی انتقال آن به اروپا٬ از اهداف مهم ترکیه در سه دهه اخیر بوده که حالا به خاطر عمق روابط پوتین و اردوغان٬ این رویا محقق شده است و ترکیه به هیچ وجه حاضر نیست از چنین منفعت کلانی بگذرد.
جزئیات اقتصادی و فنی ترک استریم
قرار است سالانه نزدیک به 32 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی از لولههای بزرگ ترک استریم انتقال پیدا کند که نیمی از آن در ترکیه مصرف خواهد شد و نیم دیگر نیز به اروپا صادر میشود. انتظار میرود قیمت تمام شده پایین گاز طبیعی در این خط٬ تا حد زیادی موجب افت قیمت گاز در ترکیه شود و در عین حال٬ درآمدهای حاصل از انتقال گاز به اروپا٬ اقتصاد ترکیه را رونق ببخشد.
اجرای پروژه خط انتقال گاز از روسیه به ترکیه و اروپا٬ یک پروژه زمینی – دریایی عظیم است که در آن٬ نزدیک به 2 هزار کیلومتر لوله استفاده شده و برخی از لولهها در عمق 2 هزار و سیصد متری آبهای دریای سیاه قرار گرفتهاند که از منظر توانمندی فنی در بحث لوله گذاری و جوشکاری زیر آب٬ در نوع خود یک پروژه پیچیده و سنگین به شمار میآید.
در این پروژه مجموعاً 153 هزار لوله 12 متری به کار رفته و دو خط از زیر دریا حرکت کرده و رکورد لوله گذاری در این پروژه 6 هزار و 300 متر در روز بوده است. کار لولهکشی٬ ایجاد ایستگاههای معلق و اجرای فنی٬ از اوایل 2017 میلادی آغاز شده و بخش خصوصی ترکیه نیز در این پروژه حضور داشته است.
البته همکاریهای ترکیه و روسیه در حوزههای اقتصادی٬ فقط محدود به خط انتقال گاز ترک استریم نیست و در حال حاضر چند حوزه همکاری اقتصادی دیگر بین این دو کشور وجود دارند که همگی برای دولت اردوغان و اقتصاد ترکیه از اهمیت ویژهای برخوردارند. حوزههایی همچون:
1.همکاری در بخش توریسم و سفر سالانه بیش از 6 میلیون نفر گردشگر روسی به ترکیه.
2.صادرات میوه و سبزیجات از ترکیه به روسیه.
3.تاسیس نیروگاه هستهای در ترکیه به دست مهندسین روسی و آموزش دانشجویان هستهای ترکیه در دانشگاههای روسیه.
4.فعالیت بیش از 255 پیمانکار ترکیهای در روسیه و ارز آوری فعالیتهای آنان برای ترکیه.
با توجه به برجسته شدن ابعاد همکاری بازرگانی و اقتصادی بین ترکیه و روسیه و همچنین تقویت بنیه دفاعی ترکیه با سامانه موشکی اس 400 و احتمال خرید هواپیماهای جنگنده جایگزین اف 35 از روسیه٬ میتوان چنین پیشبینی کرد که اردوغان و پوتین در مشی و نگرشی معتدل و عملگرایانه٬ تلاش کنند تا تفاوت دیدگاه و اختلافات خود در مورد ابعاد دفاعی و امنیتی پروندههای ادلب و لیبی را به شکلی مدیریت کنند که به همکاری اقتصادی آنان لطمهای وارد نکند.
انتهای پیام/