راهیپمایی روز 18 دیماه در ساری بهعنوان یکی از راهیپماییهای تاثیرگذار این شهر در تاریخ انقلاب اسلامی نام برده شده است. گردانندگان این راهپیمایی امروز افراد عادی جامعه هستند و به خوبی آن روزها را به یاد دارند.
در خیابان شاه عباس که متصل به میدان شهدا ساری، دروازه گرگان سابق- است جمعیت از میدان ساعت فعلی تا میدان شهدا در خیابان هشت متری به فاصله یک تا دو کیلومتر راهپیمایی ضد طاغوتی راه انداختند.
صادق علی رنجبر استاد دانشگاه در باره این حادثه میگوید: در آن زمان نیروهای دولتی برای سرکوب مردم از نیروهای نظامی آن شهرها استفاده نمیکردند بلکه از شهرهای دیگر نیرو وارد میکردند. برای سرکوب مردم ساری در 18 دی ماه 1357 یک گردان نیرو از بجنورد وارد شهر شده بود که در شهادت سارویها نقش داشتند.
وی افزود: پس از تظاهرات سارویها در 18 دیماه، روز بعد در 19 دی تظاهرات بزرگتری در قم رقم خورد که به جای خود بسیار ارزشمند بود.شهدایی که در این روز شهید شدند برخی میگویند 10 شهید بود که صحت ندارد. شاهدان عینی و پرونده بنیاد شهید خبر از شهادت دو نفر در این تظاهرات میدهد. این دو نفر با اصابت گلوله کلت شهید شدند. عوامل شهادت این دو ساروی نیروهای شهربانی نبودند زیرا اسلحه سازمان شهربانی یوزی است و کلت را ارتش استفاده می کرد و یا ساواک با لباس شخصی استفاده کننده این اسلحهها بود.
رنجبر ادامه دهد: مجسمه محمدرضا شاه در میدان شهدا دروازه گرگان سابق قرار داشت، ارتش ابتدا تیرهوایی زده تا مردم متفرق شوند، مردم حمله بردند تا مجسمه را تخریب کنند و چند نفر دور مجسمه حلقه زدند که تیری به "تقی-م" اصابت کرد سپس فردی به نام توفیقی تیر به پشت سر وی اصابت میکند. مردم به سمت بانک صادرات فعلی یا باغ قاسمی فرار میکنند، این باغ دیوار داشت، خودروهای ارتش دیوار را تخریب کرده و به مردم حمله میکنند. برخی می گویند شهید عابدین پور شهید اینجا شهید شد برخی میگویند در این باغ تیر خورد و سپس در بیمارستان شهید شد اما شهدای 18 دی ساری همین دو نفر بودند.
این تظاهراتها در مازندران با هدایت آیتالله نظری صورت میگرفت، بعد از ماجرای 29 آبان که چند نفر شهید شدند مردم هر روز می آمدند و برای بزرگداشت چهلم این شهدا هر روز راهیپمایی انجام میشد. هزینه این راهپیماییها که شامل بنر و دست نوشته بود را نیز مردم می دادند.
انتهای پیام/681/ح