به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، «مکایر» پس از اینکه دیشب هنگام حضور در اجتماع هنجارشکن مقابل دانشگاه امیرکبیر دستگیر و آزاد شد، در توئیتی امروز نوشته است: «میتوانم تایید کنم من در هیچ اعتراضی شرکت نکردم. به رویدادی رفتم که گفته شده بود تجمعی بهیاد قربانیان تراژدی پرواز 752 بود. طبیعی بود که بروم تا به قربانیان، که برخی از آنها بریتانیایی بودند، ادای احترام کنم. 5 دقیقه بعد از اینکه شعارها شروع شد محل را ترک کردم.»
وی در ادامه افزود: «بعد از ترک منطقه بهمدت نیم ساعت بازداشت شدم. بازداشت دیپلماتها در همه کشورها غیرقانونی است.»
با وجود این، یک منبع آگاه امنیتی در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم گفته که مکایر بعد از حضور مقابل دانشگاه، مشغول تحریک و ساماندهی معترضان بوده و بعد از آنکه نیروهای امنیتی به او مشکوک شدند وی را داخل یک مغازه بازداشت کردند.
این مقام امنیتی ابراز کرد: «سفیر انگلیس بعد از آنکه در حال تحریک و تصویربرداری از معترضان با نیروهای امنیتی مواجه شد، ترس و نگرانی از لو رفتن و بازداشت در او کاملاً نمایان بود؛ ترس زیادی به او غالب شده بود اما نیروهای امنیتی بر اساس قانون وی را تنها بازداشت کرده تحویل وزارت امور خارجه دادند.»
وی در پایان گفت: «انگلیسیها همواره، وحدت و همدلی ملت ایران را تهدیدی برای خود تلقی کردهاند لذا بعد از حضور میلیونی آحاد مردم در مراسم تشییع پیکر سردار سلیمانی در حال برنامهریزی برای انتقام از مردم ایران هستند.»
پیوستهای تاریخی
برای مشخصتر شدن ابعاد مربوط به این حادثه باید منتظر گذشت زمان و شواهد بیشتر ماند، اما حضور مکایر در تجمعات روز شنبه پیوستهایی تاریخی دارد که بهسادگی نمیتوان از کنار آنها عبور کرد. لندن دههها است که یکی از عاملان اصلی آشوبآفرینی در ایران بوده، اما شاید این مسئله، هیچ زمانی بهاندازه حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری ایران در سال 1388 بهصورت عیان و آشکار مقابل دیدگان عموم قرار نگرفته باشد.
از مدتها قبل از انتخابات ریاستجمهوری ایران در سال 1388 رسانههای غربی گزارشهایی منتشر میکردند که از تحرکات گسترده دولتهای غربی بهرهبری آمریکا و انگلیس برای انجام عملیاتی گسترده در داخل ایران خبر میدادند؛
بهعنوان مثال، سال 2006، همزمان با تغییراتی که در سیاست خارجی آمریکا برای براندازی نرم در داخل ایران صورت داده بود دفتری مخفیانه بهنام «گروه عملیاتها و سیاستهای ایران و سوریه» برای اثرگذاشتن بر سیاستهای داخلی دو کشور از جمله از طریق انتخابات راهاندازی کرد.
همکاریهای دو کشور در این راستا تا مدتها ادامه یافت و در ماههای منتهی به انتخابات ایران در سال 88 شدت گرفت، بهعنوان مثال، آنطور که در یکی از اسناد «ویکیلیکس» عنوان شده انگلیس در ماههای نزدیک به برگزاری انتخابات «مرتبطان» خود در ایران را فعال کرده و از آنها خواسته بود از فضای سیاسی ایران در سطح توده مردم اطلاعاتی کسب کنند و آنها را در اختیار آمریکا قرار دهند.
اسنادی دیگر نشان میدهند در روزهای نزدیک به انتخابات، سفارت انگلیس، کارمندان محلی خودش را به سفرهای استانی ارسال میکند. سندی محرمانه که در آن زمان از لندن به وزارت خارجه آمریکا ارسال شد نشان میدهد مرتبطین انگلیس در ایران، در فاصله 21 روز مانده به انتخابات احمدینژاد را شانس اول پیروزی در انتخابات میدانستهاند.
در این سند اینطور آمده است: «آن دسته از کسانی که اخیراً از ایران به انگلیس بازگشتهاند و در گفتگو با تحلیلگران با هیجان از افزایش حمایتها از موسوی و کروبی سخن میگویند هنگام اصرار اعتراف میکنند که دیدارهایشان از ایران از شمال تهران که حمایت از اصلاحطلبان معمولاً در آن نقاط متمرکز است، فراتر نرفته است.» (اینجا ببینید)
با وجود این، سفارت انگلیس قرار است بهعنوان قرارگاه طراحی عملیاتی با اسم رمز آشوب برای ایجاد فتنه در ایران عمل کند و به همین دلیل، «بیبیسی فارسی» بهعنوان بازوی رسانه این طرح، کلیدواژه «تقلب» را از مدتها قبل از برگزاری انتخابات بهصورت مرتب تکرار میکند.
بعد از آشوبها در ایران، گزارشهایی از حضور مقامها و کارکنان سفارت انگلیس در تهران منتشر شد. «محمد حسین رسام»، تحلیلگر ارشد سیاسی سفارت انگلیس در تهران که خودش هنگام حضور در یک تجمع غیرقانونی دستگیر شد اسامی برخی از مقامهای سفارت انگلیس را که مأمور حضور در تجمعات بودهاند ذکر کرده است.
او در جلسه دفاعیات خود در دادگاه در مرداد ماه سال 88 گفت: «تام برن دبیر دوم سیاسی سفارت در درگیری مورخ 24 خرداد 88 در خیابان سنایی و مطهری حاضر شده بود و دبیراول سفارت نیز در این درگیری حضور داشت. ساموئل اورگان دبیرسوم سفارت نیز در تاریخ 25 خرداد حدفاصل خیابانهای مطهری و شریعتی در بین تجمع کنندگان حضور داشت.»
رسام تصریح کرد: «تام برن دبیردوم سیاسی سفارت در تاریخ 28 خرداد در راهپیمایی خیابان انقلاب حضور داشت و آقای پل برونی معاون بخش ویزای سفارت نیز در همان روز از تجمع خیابان فردوسی مقابل خیابان منوچهری عکس میگرفت. ساموئل مورگان هم در تاریخ 27 خرداد در راهپیمایی خیابان کریمخان حضور داشته است.»
وی همچنین اضافه کرد: «دبیراول سیاسی سفارت از کارمندان محلی درخواست کرده بود تا صبح فردای تجمع غیرقانونی در میدان بهارستان از آثار تخریبشده توسط اغتشاشگران عکس تهیه کند.»
طبق اعترافات رسام، سفیر انگلیس بههمراه کاردار سفارت در تاریخ 28 خرداد برای مشاهده راهپیمایی آرام و غیرقانونی طرفداران موسوی اقدام کرده بود. آقای دومتروس یکی دیگر از اعضای بخش سیاسی سفارت در دو مقطع بهنشانه حمایت از جریان سبز با پوشیدن لباس سبز میان تجمعکنندگان حاضر شده بود.
میرمحمدحسین رسام در ادامه خاطرنشان کرد: سفیر انگلیس هر روز ساعت 9 صبح با اعضای بخش سیاسی سفارت و دیپلماتها و کارمندان محلی جلسه داشت و آخرین اخبار را دریافت و به لندن گزارش میکرد.
وی تصریح کرد: سفیر انگلیس محور گزارش خود را در قالب 8 سؤال طراحی کرده و از کارمندان محلی خواسته بود با حضور در میان تجمعکنندگان این سؤال را از آنان بپرسند.»
رسام با بیان اینکه رابطه دولت انگلیس و آمریکا یک رابطه تنگاتنگ است همچنین گفت: «گزارشهای سفارت انگلیس در تهران به آمریکا هم ارسال میشد و از آنجا که دولت آمریکا فاقد هر گونه امکاناتی برای دسترسی به اخبار داخل ایران است این گزارشها بهعنوان یک منبع غنی مورد استفاده آنان قرار میگرفت.»
دولت انگلیس بعد از آنکه در به ثمر رساندن این پروژه شکست خورد رهبری فشارهای اقتصادی و تلاش برای اعمال تحریمهای بانکی علیه ایران را در دستور کار قرار داد. لندن امیدار بود از طریق فشارهای اقتصادی، آتش فتنه را زنده نگاه دارد؛ آرزویی که البته ناکام ماند.
انتهای پیام/+