چرا شهرداری‌ها از رای مردم واهمه دارند؟!

به گزارش خبرگزاری تسنیم از تهران، به نقل از روابط عمومی هفتمین چهره جشنواره چهره سال 98 ، متاسفانه در کشور ما علیرغم اینکه در سال‌های89 و 95 از طریق ارائه طرح و لایحه‌‌ به مجلس شورای اسلامی برای انتخاب شهردار توسط مردم در شهرهای بالای 200 هزار نفر اقداماتی صورت گرفت اما کماکان این موضوع حیاتی با مسکوت مانده است.از طرفی شهرداری ها به دلیل تعبیر نادرست از حکومت محلی علاوه بر اینکه پاسخگویی لازم را در دستور کار ندارند، خود را مالک شهر می دانند. بدین معنا که هر زمانی که منابع درآمدی شهرداری ها کاهش یافته، سراغ دم دست ترین راه یعنی تراکم فروشی رفته اند، در حالی که می توان با برنامه ریزی درست درآمدهای بسیاری ایجاد کرد.

همین امروز بسیاری از زیر مجموعه های شهرداری ها با وجود در دست داشتن سرمایه هایی به ارزش چندین هزار میلیارد تومان، از تامین حقوق پرسنل خود عاجر هستند و این یعنی سیستم حاکم بر این نهاد بسیار غیر مسئولانه عمل می کند.

موضوع مهم اینکه نشناختن اولویت ها و «پیمانکار محوری به جای مساله محوری» بسیاری از درآمد های شهرداری را هدر داده است. به کرات دیده می شود که یک پروژه غیر ضروری که هیچ گرهی از مشکلات مردم باز نمی کند، با صرف هزینه های هنگفت اجرا می شود در حالی که مردم مطالبه دیگری دارند. نمونه این مشکلات را بویژه در بخش حمل و نقل شاهدیم که شهرداران به جای توسعه حمل و نقل عمومی سراغ پروژه های نمایشی مانند اجرای تونل و پل می روند که صرفا شهر را ترغیب به استفاده از خودروهای شخصی می‌کند.

بخش زیادی از مساحت شهر های ما بافت های فرسوده ای هستند که با کوچک ترین زلزله ای روی سر ساکنان آوار می شوند. امروز زمانش رسیده که شهرداری ها در این خصوص عملکردشان را تشریح کنند و خودشان را در معرض قضاوت مردم قرار دهند.

آلودگی هوا در کلانشهر ها سالانه جان بسیاری از هموطنان را می گیرد و اینجاست که باید پرسید شهرداری ها چه قدم های مثبتی در این راه برداشته اند؟

شهرهای دنیا با سرعت بالایی به سمت هوشمند سازی حرکت می کنند. سوال این است که شهرداری ها چقدر توانسته اند در این خصوص تاثیر گذار باشند؟! چرا در حالی که صدور پروانه ساخت و ساز در بسیاری از شهرهای توسعه یافته به صورت سیستماتیک ظرف چند ساعت انجام می شود اما در شهرهای ما شهروندان حداقل 6 ماه برای دریافت مجوز ساخت باید کفش آهنین به پا کنند و بین نهادهای مختلف پاسکاری شوند؟!

در چنین اوضاع و احوالی که هیچ کس از شهرداری ها در خصوص عملکرد آنها نمی پرسد و شوراها هم در بیشتر مواقع نقش مدیران شهرداری را بازی می کنند تا نهاد نظارتی، این مردم هستند که باید همچون شهر های توسعه یافته و موفق دنیا عملکردها را زیر ذره بین داشته باشند.

در بسیاری از کشورها نهادهای خصوصی اقدام به برگزاری انتخابات و نظرخواهی از شهروندان در مورد عملکرد نهادها و افراد مسئول می کنند که اتفاقا با استقبال دست اندرکاران و مردم مواجه می شود. خوشبختانه در کشور ما هم تاکنون شش دوره انتخابات چهره سال (مدیریت شهری، عمرانی و ساختمانی) برگزار شده و با حضور گسترده شهروندان و مسئولان نتایج قابل تاملی به همراه داشته است. امروز و در آستانه برگزاری هفتمین دوره انتخابات چهره سال (مدیریت شهری، عمرانی و ساختمانی) زمان آن رسیده که شهرداری ها به جامعه ای که در قبال آن مسئول هستند، فرصت بدهند که آنها را مورد ارزیابی قرار بدهند و عملکردشان را در ترازوی عدالت مردم بسنجند. قطعا فعالیت های اجرایی هیچ مسئول و به طور کلی انسانی فارغ از نقص نیست اما نکته مهم شناخت نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت با استفاده از خط کش جامعه هدف است.

انتهای پیام / ز