به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مجموعه تاریخی و فرهنگی تخت فولاد مدفن بزرگان، عرفا، دانشمندان و علمایی است که هر کدام در زمان خود و پس از آن در تاریخ اسلام و ایران تاثیرگذار بودند و آثار بسیاری نیز از خود به یادگار گذاشتند.
گردشگران و مسافران بسیاری از نقاط دور و نزدیک برای بازدید از این مجموعه تاریخی به اصفهان میآیند و از جذابیت آن لذت میبرند. اما همه دانشمندان مدفون در تخت فولاد نزد مردم شناخته شده نیستند و لازم است تا به معرفی آنها پرداخته شود.
خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارشهای «ستارگان مدفون در تخت فولاد» در این گزارش به معرفی شیخ محمدجواد اصولی، عالم و فاضل میپردازد.
شیخ محمدجواد اصولی فرزند حاجی قهرمان در سال 1277 در روستای هرچگان از توابع شهرکرد به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به حوزه علمیه اصفهان رفت و سالیان متمادی با فقر و تنگدستی شدید به تحصیل علوم دینی پرداخت. در اصفهان از محضر اساتید بزرگی، چون حضرات آیات: سید علی نجف آبادی، سیدمحمد نجف آبادی، سیدمهدی درچهای و شیخ محمدحکیم خراسانی بهره برد و خود به جرگه اساتید حوزه پیوست.
وی در هیئت و نجوم نیز تبحر خاصی داشت و در مدرسه صدر به تدریس ادبیات و سطوح فقه و اصول و هیئت میپرداخت.
تدریس در حوزه علمیه و پرورش طلاب
مرحوم اصولی در سال 1329 شمسی به شهرکرد عزیمت کرد و به تدریس در حوزه علمیه امامیه شهرکرد و جذب و پرورش طلاب پرداخت. از جمله شاگردان او در این حوزه سیدجواد صفوی وانانی است.
وی همچنین به دعوت اداره آموزش و پرورش شهرکرد و با کسب اجازه از محضر آیتالله العظمی بروجردی، بعدازظهرها در دبیرستانهای شهرکرد دروس عربی و دینی تدریس میکرد و به مشکلات و سئوالهای دانش آموزان دبیرستان پاسخ میداد. این برنامه فرهنگی و تدریس او در حوزه و دبیرستان تا سال 1345 شمسی که دچار بیماری شده و مجبور به بازگشت به اصفهان شد، ادامه یافت.
شیخ اصولی مردی فاضل و بیریا بود
او مردی فاضل، بیریا و بسیار وارسته بود. با علمای بزرگ اصفهان مباحثه علمی داشت و در جلسات درس فقیه محقق، آیتالله العظمی میرسیدعلی بهبهانی شرکت میکرد و از تشکیل دهندگان جلسات درسی ایشان بود.
وی پس از ازدواج در محله کوهانستان اصفهان (خیابان آتشگاه) ساکن شد و مردم محل را با تعالیم اسلام آشنا و با رفتار خود آنان را به دین و روحانیت علاقهمند میکرد.
شیخ اصولی سرانجام در روز 8 شعبان 1400 قمری مصادف با اول تیرماه 1359 شمسی دار فانی را وداع گفت و در تکیه زرگرها نزدیک قبر آیتالله زند کرمانی به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/164/ز