به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حجتالاسلام ماندگاری پژوهشگر دینی طی مراسمی در ایام فاطمیه با اشاره به اینکه بالاترین درد انسانها حب دنیاست، گفت: حب دنیا مسئلهای است که قاتل اهلبیت علیهمالسلام شد. وقتی زنان مدینه به عیادت فاطمه زهرا سلامالله علیها آمدند، از وجود مقدس ایشان سؤال کردند شب را چگونه صبح کردی؟ حضرت در حالی که از اسماء و فضه برای نشستن کمک گرفتند، در اولین جمله فرمود «به خدا سوگند شبم را به صبح رساندم در حالتى که از طعم ناگوار میوه دنیاى شما سخت متنفر و بیزارم، و از مردان کجاندیش و کجرفتارتان که ثمره این دنیایند، دلخون و دشمن آنانم؛ أَصْبَحْتُ وَ اللَّهِ عَائِفَةً لِدُنْیَاکُمْ قَالِیَةً لِرِجَالِکُمْ لَفَظْتُهُمْ قَبْلَ أَنْ عَجَمْتُهُم وَ شَنَأْتُهُمْ بَعْدَ أَنْ سَبَرْتُهُم.» حاج آقا مجتبی تهرانی درباره این جمله میگفت: این فراز از بیان حضرت به این معناست که از دنیاپرستی شما بیرازم.
وی افزود: اعتقاد دارد حضرت زهرا سلامالله علیها با بیان این جمله میخواهند ما را متوجه این مسئله کنند که اگر به دنیا آنطور که خداوند خلق کرده نپردازید، غده سرطانی میشود.
ماندگاری با تأکید بر اینکه اگر دنیا را به اندازه جایگاه شایستهاش در نظام خلقت ببینیم، مزرعه آخرت میشود، افزود: دنیا در نگاه ما اگر مزرعه باشد، نتیجه و خروجیاش مجاهدت میشود. فردی همچون حاج قاسم 63 سال در دنیا عمر کرد، 41 سال از این مدت را در بیابانهای جبهه نبرد دوندگی کرد. در مزرعه هرچه دوندگی و تلاش داشته باشی، محصولت بیشتر است.
وی ادامه داد: اگر انسان از دنیا درست استفاده کند، بیان امیرالمؤمنین علیهالسلام میشود که فرمود «دنیا سراى راستى است براى کسى که با آن به راستى برخورد کند و خانه عافیت است براى آن که آن را فهمید؛ إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا وَ دَارُ عَافِیَةٍ لِمَنْ فَهِمَ عَنْهَا». اگر انسان معنای واقعی دنیا را بفهمد، به تعبیر آن حضرت در همان روایت «محل سجود محبان خدا؛ مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّه» و «مکان تجارت اولیای خداست؛ مَتْجَرُ أَوْلِیَائِهِ». اگر کسی تصور کند دنیا مکان عیش و نوش است، حاصلش اختلاس میشود؛ اگر این دنیا استراحتگاه تصور کند، حاصلش خانههای چند هزار متری لواسانات به هر وسیله ممکن میشود.
حجتالاسلام ماندگاری با اشاره به اینکه حضرت زهرا با تمام وجود از دنیا دل بریده بود، گفت: ما باید از سیره فاطمه سلامالله علیها در دوری از تجملات دنیا بهره بگیریم. اینطور نباشد که برای حضرت زهرا سلامالله علیها گریه کنیم، اما مرض دنیاپرستی در وجود ما باشد. اگر در این مجلس نشسته باشیم، اما مرض حب به دنیا از وجودمان نرود، کار دستمان میدهد. یکسری از لوازم منزلمان ضروری و دستهای دیگر از آنها لوازم رفاهی است مثل مبل؛ اما بخشی از آنها از روی هوس و تجملات است؛ سعی کنیم با این هوسها مقابله کنیم و از اشرافیت و چشم و هم چشمی پرهیز کنیم.
وی اولین مرحله از نگاه غلط به دنیا را حب به دنیا و میل به آن دانست و گفت: هرگاه دیدی میلمان به دنیا غلبه دارد، بدانیم اولین مرحله از فراموشی نسبت به آخرت است. خداوند کسانی را که دنیا را بر آخرت ترجیح میدهند میفرماید «کَلاَّ بَلْ تُحِبُّونَ الْعاجِلَة؛ ولى نه! [شما دنیاى] زودگذر را دوست دارید»، «وَ تَذَرُونَ الْآخِرَة؛ و آخرت را وامىگذارید.» رؤیاهای دنیا، آرزوی دنیا و فکرهای آرمانی نسبت به جاه و مقام دنیوی آفت است؛ بنابراین باید گفتار آخرتی را در بین خود تقویت کنیم. اگر یاد مرگ در زندگی ما زیاد شود، تجملات و بیحیاییها کم میشود و خداوند و ارزشهای الهی محوریت دنیایمان میشود.
انتهایپیام/