به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روز گذشته، هیات داوران بخش ویژه چهاردهمین جشنواره بینالمللی شعر فجر، اسامی پنج شاعر برگزیده این جشنواره را اعلام کرد. نکته قابل توجه این اعلام این است که شاعر جوانی که بهطور علنی مخالفت خود را با جمهوری اسلامی فریاد میزند نیز، جزو برگزیدههای این دوره از جشنواره شعر فجر است!
بر این اساس بهنظر میرسد این انتخاب و محقق شدنش اعتبار و نگاه به فرهنگ و ادبیات را در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشانه گرفته و بهچالش کشیده است. باید سؤال کرد: چرا وزارت فرهنگ ارشاد اعتماد به مدیریتی اینچنینی در بخش ادبیات را در دستور کارخود قرار داده و چنین چهرههایی را بهاعتبار آن تجلیل میکند؟
محمود حبیبیکسبی با انتقاد از نحوه برگزاری این جشنواره به خبرنگار تسنیم گفت: اولین نقدی که به این جشنواره وارد است این است که 4،5 سال پیش چند جایزه شعر در کشور داشتیم مانند جایزه کتاب سال، کتاب فصل، فجر و... . همه اینها را آقایان تجمیع کردند به این بهانه که یک جشنواره بزرگ برگزار کنیم، اما احتمالاً دلیل آن این بود که از جیب شعر بزنند و خرج بزک سینما و موسیقی کنند.
حبیبی ادامه داد: بهانه ایشان این بود که جایزه شعر فجر را بزرگتر برگزار کنیم ولی هر سال جشنواره شعر فجر کوچکتر، ضعیفتر و حقیرتر برگزار شده است. بنده چند سال است فریاد میزنم اساساً این جشنواره بیموضع شده است. و از این جشنواره بیموضع اصلاً بعید نیست کسی که موضع مخالف دارد در آن رشد پیدا میکند چرا که اساساً سیاستگذاری جشنواره این شده است. وقتی جشنواره بیموضع باشد دیگر نمیشود انتقاد به حضور شاعری مخالف در این جشنواره کرد.
این شاعر و پژوهشگر گفت: جشنواره شعر فجر همزاد و همراه با انقلاب نیست و حتی در مواقعی در مقابل جریان انقلاب قرار میگیرد. به نظرم بنیاد ادبیات داستانی که برگزار کننده جشنواره شعر فجر است، بار شعر را به زور بر دوش میکشد و اساساً سیاستش این است که این جشنواره را بیسروصدا و مخفی و سری برگزار کند، آسه برود و بیاید که گربه شاخش نزند، که اهل ادب و فرهنگ متوجه برگزاری آن نشوند. به عنوان مثال اگر امسال این حواشی مربوط به این شاعر جوان به وجود نمیآمد، اصلاً کسی متوجه برگزاری این جشنواره نمیشد. وقتی سیاست بنیاد ادبیات داستانی به این شکل است، از یک شاعر پرجنبوجوش و کاربلدی به نام سعید بیابانکی هم توقع کار فوقالعادهای نباید داشت، چرا که بیابانکی هم در جریان سیاستهای بنیاد هضم و مستحیل میشود.
حبیبی افزود: جشنواره شعر فجر تا چند سال پیش که متولی برگزاری آن خود وزارت ارشاد بود در یک مسیر مثبتی حرکت میکرد و عملکرد ارشاد تقریباً قابل دفاع بود اما از آن زمان که در اختیار بنیاد ادبیات داستانی قرار گرفت، مسیر این جشنواره به کلی تغییر کرد. در این سالهای اخیر عمدتاً دبیران و داوران جشنواره از میان همان کارمندان بنیاد بودهاند. آدمهای متوسط که نگاهشان به جریان شعر معاصر همین است. به طور مثال امسال هم به جز دو - سه نفر بقیه داورها در سطح پائینی قرار دارند و در جریان شعر جایگاه قابل توجهی ندارند. داوران باید فضای شعر را به خوبی بشناسند. این نقد که به داوران و مدیران برگزاری جشنواره وارد میشود صحیح است و هیچ نقدی به شرکت کننده جشنواره وارد نیست آن مدیران و داوران باید پاسخگو باشند.
این شاعر و ترانه سرا افزود: یکی از کارهای خوب این دوره برگزاری بخش جوان بود که باعث شد شاعرانی که مجموعه شعر ندارند در این جشنواره شرکت کنند اما وقتی شما سیاست و موضع خاصی نداشته باشید و بدون قاعده عمل بکنید مجبور میشوید کل بخش را حذف کنید. برای یک بینماز که در مسجد را نمیبندند! چون توجیه ندارند و نمیتوانند از عملکرد خود دفاع کنند مجبور میشوند نه یک نفر را بلکه کل بخش را حذف کنند.
حبیبی با انتقاد از سکوت برخی شاعران انقلاب گفت: متاسفانه ما شاعرها آدمهای حسابگری شدهایم، آدمهای محافظهکار و ترسویی شدهایم، البته بسیاری از ارگانها و نهادهای فرهنگی هم شاعران را ترسو و اهل زد و بند بار آوردهاند. من میترسم که اگر درباره جشنواره شعر فجر مصاحبه کنم سال آینده من را دعوت نکنند. شرکت در این جشنواره برای شاعری که صاحب موضع و اعتقاد است افت دارد. بنده با برخی از داوران این دوره و دبیر جشنواره سعید بیابانکی رفیق صمیمی هستم اما دلیل نمیشود که انتقاد نکنم و سکوت کنم. سعید بیابانکی کاربلد است، اما سیستم وقتی نقشه راه و سیاستی مشخص ندارد امثال بیابانکی هم نمیتوانند مسیر را اصلاح کنند. سیستم مدیریت ادبیات داستانی غلط و پر از اشتباه است.
انتهای پیام/