به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، انقلاب اسلامی، آغازی بود بر پایان استبداد و تیرگی؛ استبدادی که 2500 سال به درازا کشیده بود. دلهای بیدار در پرتو خورشید انقلاب قد کشیدند و دست به دست هم داده و یکصدا فریاد آزادی و آزادی خواهی سر دادند.
سید «روحالله» که آمد؛ عطر خوش اسلام در همه جا پیچید و شهر به شهر گسترش یافت؛ حالا دیگر همه او را میشناختند؛ خمینی کبیر حالا بتشکن قرن بود؛ ناجی، مقتدا و امام امت اسلامی.
حمایت از امامخمینى و درخواست بازگشت ایشان، منحصر به گروه و طیف خاصى نبود؛بلکه حتى اقلیتهای دینی نیز به او احترام میگذاشتند تا جایی که کلیمیان همدان، یکی از کنیسههای خود را به مسجد تبدیل کرده و نام مبارک «امامخمینى» را بر آن نهادند؛ ماجرایی که کتاب انقلاب اسلامی در همدان، این گونه آن را روایت کرده است:
«روزنامهها در روز اول بهمن 1357 از بازگشت امام خمینی(ره) به کشور خبر دادند. با انتشار این خبر، موجی از جشن و شادی کشور را فراگرفت، اما با اعلام ممانعت دولت بختیار از ورود امام به کشور، این موج تبدیل به خشم شد و مردم در سراسر کشور اقدام به تظاهرات کردند.
مردم همدان که براى ورود امام خمینی(ره) به کشور لحظهشمارى مىکردند؛ بعد از شنیدن خبر بسته شدن فرودگاهها توسط بختیار در یک تظاهرات گسترده، از اقدام دولت اعلام انزجار کردند و خواهان رفع موانع ورود امام شدند.
در روز هشتم بهمن، بیش از نیم میلیون نفر از مردم همدان طى یک تظاهرات گسترده، خواستار بازگشت امام شدند و همزمان، افسران، همافران و کارکنان پایگاه شاهرخى نیز دست به یک راهپیمایى به طرفدارى از امامخمینى زدند.
حمایت از امام خمینی(ره) و درخواست بازگشت ایشان، منحصر به گروه و طیف خاصى نبود؛ حتى کلیمیان همدان نیز ضمن اعلام حمایت از انقلاب اسلامی مردم ایران و امام خمینی(ره)، یک کنیسه را طى مراسمى با حضور آیتالله مدنى به مسلمانان تقدیم کردند که کنیسه مذکور به نام مسجد امام خمینی(ره) نامگذارى شد؛ بدین ترتیب، اقلیتهاى همدان نیز در مبارزه بر ضد رژیم پهلوی با مردم همراه شدند».
کتاب انقلاب اسلامی در همدان با اشاره به دیگر وقایع همزمان با ورود بنیانگذار کبیر انقلاب به میهن هم آورده است: «روحانیون همدان به رهبرى آیتالله مدنى، پس از برگزارى نماز مغرب و عشا در مسجد میرزا داود متحصن شدند و اعلام کردند که تا بازگشت امامخمینى(ره) به ایران در تحصن خواهند ماند و جمع کثیرى از مردم نیز به این اجتماع ملحق شدند.
به همین منظور، بیش از 20 هزار نفر از مردم "بهار" و مناطق اطراف نیز به رهبرى روحانیون، دست به یک راهپیمایى گسترده در حمایت از امامخمینى(ره) و برقرارى نظام اسلامى زدند و از نماینده بهار در مجلس شوراى ملى خواستند استعفا بدهد.
در این راهپیمایى، مردم اسامى میدانها را به نام علما و شهدا نامگذارى کردند. آنها در تظاهرات خود ضمن حمایت و درخواست بازگشت امامخمینى(ره)، خواستار آزادى زندانیان سیاسى شدند. در پى این اقدام، شش نفر از آنان به اسامى حسین خوشبین، مرتضى حیدرى، اصغر کهوند، هاشمى، رهروى و تخمهچى از زندان آزاد شدند. مردم هم با نثار دستههاى گل از آنان استقبال کردند».
انتهای پیام/744/ ت