به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، در نقطه صفر مرزی و درست در جایی که گفته میشود آن طرف کوهها جمهوری آذربایجان است، روستایی کوچک با خانههای دو چهره تنفس دارد.
برخی خانهها معماری سنتی خود را حفظ کرده اما برخی با استفاده از مصالح جدید نوسازی شده است.
در لابه لای کوچههای تنگ و باریک با شیب و قوسهای تند این روستا با بالا آمدن خورشید به سختی آدمها از خانه بیرون میزنند. بهویژه اگر زمستان باشد و آسمان با ابرهای سیاه در روستا سایه بیفکند.
در هر خانهای که باز میشود نه از کودکان بازیگوش خبری است و نه از زنها و مردهای سرزنده و جوان.
پیرمردی از امتداد انتهای کوچه با عصای خود به سمت نانوایی میرود. همکلامش میشوم. میگوید جوانترها رفتهاند و در بیشتر خانهها کهنسالان زندگی میکنند.
افزایش تجرد قطعی دختران
پیرمرد که از زانودرد مینالد روی سکویی نفس تازه میکند. میگوید برخی کهنسالان حتی عروسی نکردهاند و بهخاطر اینکه مهاجرت پسرها بیشتر بوده دخترها در روستا ماندهاند و نتوانستهاند ازدواج کنند.
هر چند آمارها نیز این روزها به این معضل اجتماعی اشاره دارد اما هیچ نیم نگاه حمایتی برای دختران و حتی پسران سالمند اندیشیده نشده است.
معاون آمار و اطلاعات سازمان برنامه و بودجه استان با بیان اینکه معضل دیگر در تغییر ساختار سنی جمعیت، مهاجرتهای گسترده است، افزود: در مقایسه سالهای 75 تا 95 سالانه 10 هزار نفر از جمعیت روستایی اردبیل کاسته شده است.
فریبرز دهقان گفت: بهعنوان مثال در روستایی که پسران بهبهانه شغل مهاجرت کردهاند، دختران با تجرد قطعی روبهرو شدهاند.
وی با ذکر مثالی به شهرستان خلخال اشاره کرد و گفت: تجرد قطعی در استان اردبیل 3 درصد اما در شهرستان خلخال 6.5 درصد است.
به گفته دهقان از 10 هزار مهاجر روستایی از روستاهای اردبیل، حدود 5 هزار نفر در شهرهای استان و مابقی در خارج استان ساکن شدهاند و این معضل بهدلیل کاهش فرصتهای شغلی در روستاها ادامه دارد.
زنده مانی برخی کهنسالان با فقر مالی
برخی از کهنسالان توسط فرزندان خود تامین مالی میشوند؛ برخی درآمد جزئی از محل دامداری دارند و تعدادی نیز تحت پوشش کمیته امداد هستند.
در حالی که ثبت احوال استان اردبیل میگوید سالمندی در این استان رو به افزایش است، بسیاری از سالمندان بهدلیل فقر مالی مبتلا به زنده مانی شدهاند.
هر چند مطالعه میدانی خبرگزاری تسنیم در روستای عنبران اولیا است اما معضل حمایت مالی سالمندان مدتها است که به شعار پشت تریبون تبدیل شده است.
نه تنها در دریافت خدمات پزشکی و درمانی سالمندان ساکن در روستاها با معضل روبهرو هستند، بلکه برخی در تامین معیشت خود نیز در صورت قطع حمایت دوست و همسایه با مشکل جدی روبهرو میشوند.
گویی روستاها به اقامتگاه اجباری تا لحظه ترک دنیا تبدیل شده و سالمندی در روستا بدون استفاده از تجربه، توانمندیها و قابلیتهای این افراد تنها به زندگی نباتی مختصر میشود.
جلسات تشریفاتی چاره درد سالمند نیست
مدیرکل بهزیستی استان اردبیل پیش از این گفته بود 10 درصد جمعیت استان را سالمندان تشکیل میدهند که تا 20 سال آینده به 25 درصد خواهد رسید.
بهزاد ستاری افزود: 120 هزار نفر در استان بالای 60 سال سن دارند و پیشبینی میشود تا 20 سال آینده یک چهارم جمعیت استان را افراد بالای 60 سال تشکیل دهند.
این در حالی است که تمام توان بهزیستی حداقل در یک دهه اخیر ارائه آمار فعالیت 4 مرکز نگهداری سالمندان در استان است و این عدد تغییر نیافته است.
تمامی جلسات نهادهای متولی و مدیران اجرایی در حالی است که با وضعیت مطلوب اشتغال خود مدیران، سالمندی بیدغدغه در انتظار آنها است و آن روستایی کشاورز و دامداری که زمانی گوشت، نان و شیر و پنیر ما را تامین میکرد امروز از کارافتاده بوده و قادر به تامین نان خود نیست.
از سویی شورای سالمندان در استان فعالیت چشمگیری ندارد بهطوری که مدیران برای وضعیت بحرانی سالمندی در آینده که از قضا خود اعلام کردهاند، هیچ برنامه جدی ندارند و مشخص نیست تکلیف جوانان امروز و سالمندان فردا که اغلب بیمه و پشتوانه مالی ندارند چه خواهد شد.
جلسات تشریفاتی که تمامی انرژی خود را برای راهاندازی یک پارک بهکار گرفته است، بیشک تاثیری برای وضعیت سالمندان نخواهد داشت و انتظار میرود فکری جدی برای معضلی که در آینده انتظار این استان را میکشد اندیشیده شود.
گزارش از ونوس بهنود
انتهای پیام/136/ح