به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، پس از معرفی مفهوم «سوتزنی» یا همان حمایت از گزارش دهندگان فساد بهعنوان پربازدهترین روش کشف فساد در جهان، دستگاهها و سازمانهای مختلفی در کشور از راهاندازی سامانههایی با عنوان سوتزنی خبر دادند.
اما بررسی سازوکار این سامانهها نشان میدهد که نهتنها این سامانهها قرابتی با مفهوم سوتزنی ندارند بلکه سازوکار آنها دقیقاً همانند سامانههای اینترنتی یا تلفنی است که در گذشته نیز وجود داشته است که صرفاً وظیفه گزارشگیری از مردم را بهعهده داشتند، این در حالی است که علت اصلی موفقیت سامانههای سوتزنی در جهان فراهم آوردن حمایتهای حقوقی و قضایی کنار تشویق گزارشگران فساد است اما سامانههایی که هماکنون بهعنوان سامانه سوتزنی مطرح میشوند فاقد این دو مؤلفه مهم هستند.
بنابراین باید توجه داشت زمانی میتوان به سامانهای واژه سوتزنی را اطلاق کرد که کنار گزارشگیری از مردم بسترهای حمایتی و تشویقی مطمئنی را برای گزارشگران تضمین کند.
در همین راستا یکی از مواردی که در ماههای گذشته بهاشتباه با تعبیر سوتزنی از آن یاد شده سامانهای است که از سوی وزارت اقتصاد و دارایی بهعنوان سامانه گزارشگیری فساد مطرح شده است.
نوزدهم آذر ماه سال جاری بود که وزیر اقتصاد و دارایی در جریان نشست شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی با اشاره به خطرات وجود فساد در بدنه وزارتخانه متبوع خود از راهاندازی سامانهای برای گزارشگیری مفاسد اقتصادیِ احتمالی در بدنه دستگاههای زیر نظر وزارت اقتصاد خبر داد و از تمامی مردم بهویژه کارکنان شرکتهای تابعه این وزارتخانه درخواست کرد تا اقدامات اقتصادی مفسدهآمیزی را که در مجاورتشان رخ میدهد در سامانهای به ثبت برسانند.
اما برداشت برخی رسانهها از اظهارات وزیر اقتصاد مبنی بر ایجاد سامانهای برای گزارشگیری مفاسد اقتصادی این بود که قرار است در وزارت اقتصاد سامانه «سوتزنی» راهاندازی شود، در حالی که همانطور که گفته شد در گذشته نیز سامانههایی بهمنظور ثبت تخلفات در دستگاههای مختلف وجود داشته و مسئلهای جدید نیست.
انتهای پیام/+