حمیدرضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به کاهش قدرت خرید کارگران گفت: کارگران کشورمان در چند ساله اخیر با کاهش شدید قدرت خرید خود مواجه بوده اند که ناشی از سوء مدیریت دست اندرکاران اقتصادی و مالی دولت ها بوده است.کاهش قدرت خرید یقیناً رکود فراگیر را با خود به همراه خواهد داشت، اما تبعات منفی این موضوع از چند منظر قابل بررسی است.
وی ادامه داد: کاهش قدرت خرید کارگران کشور و یا بهتر بگوئیم آحاد جامعه در شرائطی بوجود آمده که حجم نقدینگی کشور طی پنج شش سال اخیر از800 هزار میلیارد تومان به بالای 2000 هزار میلیارد تومان رسیده است. یعنی افزایش بیش از دویست درصدی را تجربه نموده است.این موضوع در حالی بوجود آمده که به رغم این افزایش ، با کاهش قدرت خرید جامعه مواجه بوده ایم . این موضوع بیانگر این واقعیت است که توزیع ناعادلانه ثروت در کشور صورت گرفته که باعث افزایش فاصله طبقاتی شده و اکثریت جامعه را به سوی دهک های پایین تر سوق داده است.
امام قلی تبار افزود: اگرچه که ره آورد این موضوع ، رکود بوده است اما نکته مهم تر و قابل تأمل تر افزایش تورم و بالطبع افزایش سطح معیشت خانوارهاست که آنها را مجبور نموده است تمامی درآمد خود را برای جبران هزینه های اجاره مسکن و پوشاک و آموزش فرزندان و درمان اختصاص دهند و هیچ بودجه ای بابت تأمین مواد غذایی حداقلی برای جذب فقط2100 کالری روزانه خود و خانوادهایشان نداشته باشند. ادامه دار شدن این موضوع تبعات سنگین اجتماعی و غیره را با خود به همراه دارد که به اعتقاد نمایندگان کارگران ، جامعه ی زیر مجموعه ی آنان در شرائط فعلی به شکل محسوسی درگیر همین موضوع هستند.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران با اشاره به اینکه در بحث مشکلات پیش آمده کرونا کارگران بیشتر ضرر را کردند گفت: تعداد زیادی از کارفرمایان با شیوع بیماری کرونا دچار مشکلات متعدد در بحث فروش محصولات خود شدند و همین موضوع باعث شد که به در بهترین حالت حدود 30درصد کارگران کشور با مرخصی بدون حقوق به خانه های خود رفته اند.
وی با بیان اینکه 99درصد کارگرانی که به خاطر شیوع بیماری کرونا با تعطیلی بنگاه به مرخصی بدون حقوق رفته اند قرارداد موقت می باشند گفت: مطابق قانون بیمه بیکاری، در چنین شرایطی که کارگران بدون خواست و اراده خود بیکار می شود،بیمه بیکاری باید حقوق به وی پرداخت کند،اما این کارگران به خاطر ترس از بیکاری جرأت رفتن به ادارات کار و شکایت از کارفرمای خود را ندارند. در صورتی که کارگران به ادارات کار مراجعه کنند و اعلام کنند که بدون خواست خود بیکار شده اند،مشمول بیمه بیکاری می شوند،اما اکثر آنها قراردادهای موقت دارند و از ترس اینکه کارفرما دیگر با آنها همکاری نکند اقدام به رفتن به ادارات کار و شکایت و اقدامات لازم برای بیمه بیکاری نمی کنند.
امام قلی تبار گفت: در حال حاضر بخش عمده ای از کارگران بدون ماسک و دستکش مشغول فعالیت هستند و از آنجایی که نگران موقعیت شغلی خود هستند با ریسک خطر ابتلا به این بیماری فعالیت می کنند. کارفرمایان نیز با توجه به اینکه با شیوع بیماری کرونا دچار مشکلاتی در تولید شده اند قادر به پرداخت عیدی و سنوات و پاداش پایان سال کارگران نیستند، تعداد زیادی از کارگران در حالی به استقبال سال نو می روند که عیدی و سنوات و پاداش پایان سال خود را دریافت نکرده اند و صرفاٌ با حقوق اسفند ما باید روزگار خود را سپری کنند. این در حالی است که با توجه به عقب ماندگی مزدی زندگی کارگران، حقوق یک ماه تنها 35 درصد هزینه ها پوشش می دهد،حتی اگر در بهترین حالت 2میلیون و 200 هزار تومان دریافت کنند، با خط فقر 5میلیون تومانی فاصله زیادی برای تأمین امرار معاش خود دارند.
انتهای پیام/