به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در این چند روز کرونایی شاید بیش از مراکز فرهنگی دیگر، تلویزیون در خط مقدم سرگرمکردن و آگاهی دادن به جامعه باشد؛ از سریالها و برنامههایی که تدارک دیده و میسازد تا گزارشها و خبرهایی که پشتسرهم روی آنتن میبرد؛ اما بدون نقص نیست! تلویزیون در بخشهای مختلف تلاش کرده تا آنجا که شرایط اجازه میدهد مسائل مرتبط با "کرونا" را پوشش دهد اما در این مسیر همچنان با وجود نواقصی در چگونگی اطلاعرسانی، شیوههای اطلاعرسانی و ارتباط با محافل و افرادی که در این عرصه مشغول فعالیتند یا حتی بیماران نیازمند فعالیت بیشتر، گستردهتر و عمیقتر است.
جدا از شهرهای بزرگ، شهرکها و روستاها هم نیازمند برنامه و اطلاعرسانی مناسبند؛ چرا که ممکن است با نداشتن آگاهیهای مناسب و حتی تجهیزات کم و اندک، جزو مناطق مورد ابتلای کرونا باشند. این آگاهیها را متقن و درست در تلویزیون نمیبینیم؛ شاید بهقولی، مسئولین صداوسیما بر این باورند که "کرونا" وارد شهرکها و روستاها نشده است! اگر چنین باشد که نیست باز هم در این زمینه نیاز به اطلاعرسانی وجود دارد و جزو وظایف ضروری تلویزیون است که با تهیه گزارش مناسب به میان مردم حاشیه شهرها، روستاها و شهرکها بروند و با تهیه گزارشهای درست و تحلیلی در این زمینه هم فعال و پویا باشند.
از طرفی دیگر امیدواری در این شرایط بسیار مهم است که با فضای شاد و طنزی که در دستور کار تلویزیون قرار گرفته است قدری از این آلام و ترس کاسته میشود و حتی در بخشهایی نقش سرگرمکنندگی را هم بهخوبی ایفا میکند. اما در این راه تلویزیون باید بهسراغ بهبودیافتگان از بیماری "کرونا" برود و این مسیر را جدی بگیرد؛ امیدآفرینی لازم و ضروری است. به هر حال بهبودیافتگان بخشی از آسیبدیدگان بیماری کرونا هستند که گذران مراحل مختلف بیماری در هر شخص با توجه به شرایط سنی و جسمی و روحی و روانی او متفاوت است، از همین منظر گفتگو و تهیه گزارش از این نوع افراد میتواند اطلاعرسان و برای جامعه مفید و امیدآفرین باشد و در جهت پیشگیریهای مناسب و استفاده مناسب بهرهمند شوند.
با همه این تفاسیر، خبر و اطلاعرسانی بیش از همه مهمتر است؛ رسانه ملی افزون بر توسعه هر بخش دیگر برنامهای و سریالی، باید اطلاعرسانی را بیشتر جدی بگیرد؛ البته که نیاز به تفنن، جذابیت، فانتزی، داستان و استفاده از آیتمهای مناسب موضوعی بر مبنای سلیقه و ذوق مخاطب دارد اما نباید مسیر اطلاعرسانی و آگاهیبخشی فراموش شود.
چنانچه این موارد که از اصول پایه خبرهای گزارشی در حیطه رسانهای با مخاطبان انبوه است رعایت نشود بدیهی است اولاً اطلاعات ارائهشده ناقص خواهد بود و در ادامه اینکه مخاطب قانع و راضی نخواهد بود. این نوع برنامهها هم نیازمند برنامهریزی، هدفمندی، طراحی پرسشها و موضوعهای درست است که بهدرستی پیش برود. از همین منظر مجریان و گزارشگران این نوع برنامهها براساس برنامهای کاملاً طراحی و هدایتشده به میان مردم و جامعه بروند و با گزینش موضوعهای روز همراه با اطلاعات کافی و درنظرگرفتن نیاز مخاطب برنامههای خودشان را سازماندهی کنند و به اطلاع مخاطبان تلویزیون برسانند.
گزارشی که تلویزیون از آرایشگری پخش کرد؛ حسینی بای خبرنگار آن به معضلات این روزهای رفتن به آرایشگری در شرایط "کرونا" پرداخت، گزارشی که میتوانست با اطلاعات کافیتر و استفاده از پژوهشگرها و کارشناسان برجسته، مردم را در این زمینه آگاهتر کند. با نگاهی به این گزارش چند نکته دیگر به ذهن میرسد که چند درصد از آرایشگریهای در سطح کشور آنقدر شیک و بِروزند و دستگاه ضدعفونیکننده دارند؛ یا بهدور از تجمع، مشتریهای خودشان را به آرایشگاه میآورند.
تلویزیون نیازمند گزارشهای مبسوط و متنوع آگاهیدهنده باخلاقیتند بهجای پررنگ کردن فانتزیها و کلیشه رفتن داستانهای گزارشی! با نگاهی به نکات مهم برای تهیه گزارشهای رادیویی و تلویزیونی میتوان به این نکته رسید که با مروری بر گزارشهای گذشتهای مثل "بستههای سلامت و پزشکی" و "صرفاً جهت اطلاع"، ساختارهای مناسب و استفاده صحیح از خبر و فانتزی توأمان به ذهن میرسد.
شاید در این بخش نیازمند تغییرات و تحولاتی باشیم؛ این اتفاق نهتنها در تهیه گزارشها و مصاحبههای خبری میافتد بلکه در میزگردهای خبری شبکه خبر و اخبار سراسری و بخشهای دیگر گفتوگوهای خبری تلویزیونی شاهد این کلیشه و مصاحبههای جذاب و تأثیرگذار نیستیم.
انتهای پیام/+