به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از اویل پرایس، صنعت شیل آمریکا به سرعت درآمد خود را از دست میدهد. رایان سیتون، عضو کمیسیون تگزاس ریلرود پیش بینی 10 درصد کاهش تولید را می کند. این اولین بار از دهه 1970 است که این کمیسیون تولید خود را پایین می آورد.
به عقیده سیتون، فروپاشی قرارداد کاهش تولید اوپک یک اقدام «ضد بازار» بوده و برای بازگشت به اصول یک بازار آزاد باید تولید را پایین آورد. ولی با وجود این که کاهش تولید، قیمت نفت را افزایش می دهد، تمام سودی را که برای سرمایه گذاران در این بخش کنار گذاشته شده از بین میبرد.
این حقیقت که صنعت شیل آمریکا خود را در یک بحران اساسی می بیند، حد نهایی یک دهه حفاری بدون سود است. 34 شرکت شیل آمریکا گزارش دادهاند طی دهه گذشته 189 میلیارد دلار بیش از درآمدشان هزینه کرده اند که شامل 2.1 میلیارد دلار جریان منفی پول نقد در سال گذشته هم می شود.
طی ده سال گذشته، صنعت شیل آمریکا به شدت تولید نفت خود را افزایش داده و آمریکا را تبدیل به بزرگترین تولید کننده نفت دنیا کرده است ولی به گفته تحلیلگران این افزایش تولید باعث رونق مالی نشده است.
قابل توجه است که این 34 شرکت که شامل اسامی بزرگی مثل هس، ماراتن و پایونیر نچرال ریسورسز هم می شوند، در هر سال از یک دهه گذشته جریان منفی مالی داشته اند.
تمام اینها مربوط می شود به قبل از شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان و از بین رفتن قرارداد کاهش تولید اوپک و متحدانش. با کاهش قیمت نفت خام آمریکا به 20 تا 30 دلار در هر بشکه، صنعت شیل در بحران عمیق تری قرار می گیرد. قیمت نفت در هفتههای آتی پایین تر هم خواهد رفت.
تحلیلگران عقیده دارند حتی اگر بازارهای جهانی نفت متعادل شوند، سرمایهگذاران باید با توجه به عملکرد ضعیف صنعت شیل آمریکا در یک دهه گذشته نسبت به رونق آن تردید داشته باشند. سرمایه گذاران محتاط شرکت های شیل را موسساتی با ریسک بالا می دانند که عملکرد ناامیدکننده و زیرساخت های مالی ضعیفی دارند.
انتهای پیام/97