به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ استفاده از آموزشهای مجازی در تعطیلات طولانی مدتی که بر اثر شیوع ویروس کرونا به مدارس تحمیل شد فصل جدیدی از آموزشها را رو به مدارس کشور گشود، آموزشهایی که در برخی از کشورها سالهاست اجرا میشود اما در کشور ما تجربه جدیدی است و در تعطیلات اخیر برای نخستینبار به صورت گسترده تجربه شد.
البته پیش از این و در دوران جنگ، تجربه آموزش تلویزیونی دانشآموزان را داشتیم و این بار با تحمیل تعطیلات طولانی مدت یک بار دیگر از ظرفیت تلویزیون برای آموزش دانش آموزان استفاده شد و البته در کنار آن فضای مجازی نیز بستری شده است تا معلمان به آموزش مجازی دانشآموزان بپردازند.
اگرچه در شرایط فعلی راهکار دیگری جز آموزش تلویزیونی و مجازی وجود ندارد اما باید به چند موضوع توجه داشت تا تعطیلات طولانی مدت کرونایی به آسیب دانشآموزان و اختلال در یادگیری آنها یا ناچار شدن خانوادهها برای گرفتن معلم خصوصی ختم نشود.
آنچه در جریان آموزش مجازی نگران کننده است بحث یادگیری دانشآموزان است یعنی مشخص نیست آموزشهای تلویزیونی یا مجازی تا چه اندازه به تعمیق یادگیری دانشآموزان منجر میشود.
در همین رابطه یوسف نوری در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره استفاده از آموزشهای الکترونیک در آموزش و پرورش اظهار کرد: آموزش مجازی برای کودکان به عنوان مکمل در همه جای دنیا پذیرفته شده است
وی افزود: در شیوه آموزش الکترونیک باید محتوا تولید شده باشد و بر اساس معیارهایی توسط کارشناسان هدف مشخص باشد، محتوایی که ارائه میشود باید استاندارد لازم را داشته باشد هم اکنون معلم خلأ محتوای درسی را تکمیل میکند.
رییس اسبق مرکز برنامهریزی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش گفت: محتوا و روش آموزش بسیار مهم است، روش یاددهی و یادگیری باید به گونهای باشد که محتوا تأثیر خود را بر دانشآموزان داشته باشد،گاهی محتوایی ارائه می شود که نتیجه ثمربخش ندارد و فعالیت دانشآموز را رقم نمیزند، توجه داشته باشید که محتوا به فعال، غیرفعال و خنثی تقسیم میشود، محتوای کتابهای درسی عموماً غیر فعال و خنثی هستند.
نوری ادامه داد: مورد دیگر بحث ارزشیابی و شیوه انجام آن است تا از آن طریق رفتار یاددهی و یادگیری را از طریق توجه داشته باشیم
رییس اسبق مرکز برنامهریزی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش گفت: از آنجایی که آموزش از راه دور و آموزش الکترونیک ناگهانی ایجاد شده است و البته زحمات بسیار معلمان و تلاشهای جدی آموزش و پرورش را شاهد هستیم که حتی تا روزهای پایانی سال به جد پیگیر کار بودند اما نباید کار را به دست عدهای از بچههای آی تی بدهیم بلکه کارشناسان و متخصصان برنامه درسی هم باید در کنار آنها باشند تا بتوانند از این ابزار به عنوان روش آموزش مکمل در شرایط فعلی استفاده کنند.
وی افزود: در آموزش الکترونیک محتوا و روش آموزش خیلی مهم است چرا که هر کدام از دانشآموزان تفاوتهای خاص خود را دارند و اینکه یک شبکه ایجاد کنیم و دانشآموزان در آنجا حضور پیدا کنند و تصور کنیم آموزش الکترونیک اتفاق افتاده، سادهانگارانه است باید به تفاوتهای کودکان توجه کرد و محتوای ارائه شده و روش آموزش به شیوه تعاملی باشد که دانش آموز را وادار به تعامل و واکنش کند در چنین شرایطی نیاز است متخصصان کنار هم بنشینند و کار را پیش ببرند تا نتیجه بهتری دریافت شود.
نوری مطرح کرد: از آنجا که بلوغ اجتماعی دانش آموزان با حضور در کنار هم رخ میدهد آموزش مجازی به لحاظ شیوههای تربیتی مناسب نیست و بلوغ اجتماعی را حاصل نمیکند اما برای شرایط اضطرار چارهای نداریم.
رییس اسبق مرکز برنامهریزی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش گفت: سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی برای تدوین و طراحی محتوا فعال است اما میتوان از محتواهای محلی نیز استفاده کرد مثلاً برای دانشآموزی که در تهران زندگی میکند کوه دماوند را مثال میزنند اما الزاماً برای دانش آموزی که در کهگیلویه و بویراحمد است نیازی نیست دماوند را مثال بزنند، ارائه محتوای محلی به تثبیت یادگیری دانش آموز کمک میکند.
وی وی بیان کرد: سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی باید به تناسب نیاز دانش آموزان، ویژگیهای رشد و اقتضائات محلی با همکاری گروههای آموزشی هر استان و منطقه به تولید محتوا اقدام کند و این ارتباط باید الان شکل گرفته باشد.
نوری وی با تاکید بر اینکه تعطیلات اخیر فرصتی اجباری بود برای استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش، متذکر شد: باید توجه داشت که اگر معلم آموزش نبیند نمیتواند از شیوه آموزش الکترونیک استفاده کند بنابراین دورههای مجازی را باید برای معلمان به شیوه دوطرفه و تعاملی برگزار کرد تا آنها با مباحث آشنا شوند.
وی درباره آموزش تلویزیونی بیان کرد: آموزش رادیویی و تلویزیونی، آموزش از بالا به پایین است و در نظامهای آموزشی که با رکود مواجه هستند، روشهای آموزشی یک طرفه و از بالا به پایین است بنابراین ارتباط برقرار نمیشود در حالیکه آموزش تعاملی است و در کلاس درس این اتفاق میافتد البته ما در دوره ابتدایی تا حدی آموزش تعاملی را داریم و دانش آموزان حرف خود را میزنند اما در دورههای بالاتر تلاش میکنیم تا بچهها را مطیع کنیم و تدریس انجام شود.
انتهای پیام