به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از رویترز، دوره های رکود اغلب با یک کاهش کوچک در فعالیت های اقتصادی آغاز می شوند و سپس در ماه های بعدی عمیق تر می شوند و بدین ترتیب تاثیرات آنها رفته رفته و تدریجی بر اقتصاد کشورها شروع به پدیدار شدن می کند.
اما بحران فعلی به وجود آمده در نتیجه شیوع ویروس کرونا یک مورد بسیار متفاوت است. از نظر گستردگی و ناگهانی بودن این بحران از زمان پایان جنگ دوم جهانی تاکنون بی سابقه بوده است. شوک اولیه ناشی از شیوع کرونا و تعطیلی بخش عمده شبکه حمل و نقل و تجارت جهانی هم عظیم و هم ناگهانی بوده است.
هنوز هیچ آمار دولت ای در خصوص وسعت سقوط رشد اقتصادی ناشی از کرونا منتشر نشده، اما اگر صنعت نفت را شاخص تقاضا در اقتصاد جهانی بگیریم، به نظر می رسد که میزان مصرف تنها در طی یک ماه حدود 10 میلیون بشکه در روز یعنی 10 درصد کاهش یافته است.
دور نخست شوک ناشی از گسترش کرونا خود به تنهایی و قبل از موج های دوم و سوم اثرات آن بر کسب و کار و هزینه کرد مصرف کننده عظیم بوده است.
در سال 1945 میلادی، افت تولید ناشی از گذار از دوران جنگ به زمان صلح موجب کاهش 30 تا 35 درصدی تولیدات صنعتی در طی یک بازه زمانی 12 ماهه شد. در رکود سال 75/1974 میلادی، تولیدات صنعتی امریکا در طی حدود 20 ماه نزدیک به 15 درصد کاهش یافت. در جریان بحران مالی سال 09/2008 تولیدات صنعتی امریکا نسبت به دوره قبل از رکود تقریبا 20 درصد افت کرد، اما این افت در یک بازه زمانی تقریبا 18 ماهه رخ داد.
همه این ارقام افت رشد و بازه های زمانی تقریبی هستند، زیرا عوامل دیگری نیز در فراز و فرود تولیدات صنعتی دخیل هستند و نمی توان این افت و خیزها را در یک بازه زمانی دقیق مورد محاسبه قرار داد. اما افت فعلی را به جرات می توان شدیدترین سقوط میزان تولید در جهان از سال 1945 میلادی دانست. از نظر وسعت و ناگهانی بودن، بحران فعلی بیشتر شبیه الگوی رکود بزرگ دهه 1930 یا ازمحلال شدید کسب و کارهای تجاری در اواخر قرن نوزدهم یا اوایل قرن بیستم است.
انتهای پیام/