به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم؛ مسعد سلیتی شاکی این پرونده که از وزارت آموزش و پرورش به دیوان عدالت اداری شکایت کرده، با اعلام این خبر به خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم گفت: اسفند سال 96 این شکایت را تقدیم دیوان عدالت اداری کردیم و 19 اسفند 98 شعبه بدوی دیوان عدالت اداری، حکم صادر و آموزش و پرورش را به تالیف و طبع کتب و تدریس ادبیات زبان های محلی و قومی تا پایان دوره متوسطه در مدارس کشور ملزم کرد.
این حکم قابل تجدیدنظرخواهی در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است.
در رأی صادره از سوی شعبه 43 دیوان عدالت اداری آمده است: پر واضح است که در اصول قانون اساسی، شعارها بیان نشده است و با بیان حقوق شهروندان، تکلیف حکومت در تضمین اجرایی شدن آن، جزو لاینفک این احکام است. با این استدلال باید گفت دفاعیات طرف شکایت (وزارت آموزش و پرورش) دایر بر اینکه که قسمت اخیر اصل 15 قانون اساسی صرفا موجد حکم عدم منع تدریس ادبیات زبان های محلی در کنار زبان فارسی و از اختیارات مدارس است و از آن تکلیف دولت مستفاد نمی شود، موجه نیست زیرا اگر صرفًا چنین برداشتی از اصل مذکور مورد نظر بود؛ لزومی نداشت قانونگذار در بند 7 از ماده 10 قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش بیان کند « تألیف و طبع و توزیع کتب درسی و نشریات کمک آموزشی براساس برنامه ریزی های زمان بندی شده در چارچوب نظام آموزشی با رعایت اصل 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت بافت متناسب زندگی روستائی ، عشایری و شهری از وظایف وزارت آموزش و پرورش است.
در بخش دیگری از این حکم تصریح شده است: در قسمت اول از اصل پانزدهم به عنوان اصل اساسی موجد حق بهره مندی شهروندان در تدریس ادبیات زبان های محلی و قومی بیان شده است «زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است . اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ...» در واقع الزام بیان شده است و این تکلیف متوجه مجموعه پیکره دولت است؛ با این وجود حقوق اقوام و قبایل در رابطه با حق استفاده از زبانهای محلی و قومی فراموش نشده است و بدون وقفه از باب رعایت اصول و مقررات اجرایی شدن حق به رسمیت شناخته شده در اصل نوزدهم ، بیان می دارد:«... ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس ، در کنار زبان فارسی آزاد است ».
این حکم می افزاید: بنابراین با وجود عبارت تدریس ادبیات زبان های محلی و قومی در مدارس ، در اصل پانزدهم قانون اساسی و حکم مقرر در بند 7 از ماده 10 قانون اهداف و وظایف وزارت آموزش و پرورش باید گفت؛ حق شهروندان در این خصوص ، از مرحله امکان بهره مندی به مرحله لزوم بهره مند سازی توسط وزارت آموزش و پرورش رسیده و تدریس ادبیات زبان های محلی و قومی در مدارس از وظایف وزارت آموزش و پرورش قلمداد شده است . بنابر استدلال مذکور ، به استناد مقررات فوق الذکر و مواد 10 ،11 ،58 و 65 از قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به الزام وزارت آموزش و پرورش بر اجرای وظیفه مقرر قانونی به نحو تألیف و طبع و توزیع کتب درسی و نشریات کمک آموزشی و تدریس ادبیات زبانهای محلی و قومی تا پایان دوره متوسطه در مدارس کشور براساس برنامه ریزی های زمان بندی شده در چارچوب نظام آموزشی ، با رعایت خصوصیات زبان و بافت متناسب زندگی روستائی ، عشایری و شهری هر یک از اقوام صادر می شود.
انتهای پیام/