به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، آب مایه حیات و ارزشمندترین مایع برای تداوم حیات بشر است و جزو نعمت هایی است که برخورداری از آن به صورت سالم و بهداشتی جزو حقوق عامه محسوب می شود و دولت، وزارت نیرو و شرکت آب و فاضلاب روستایی را مامور رسیدگی به این مهم کرده است.
این مسئله به حدی حائز اهمیت است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1389 حق تازهای به میثاق «حقوق بشر» اضافه کرد و بر اساس آن برخورداری از آب و بهداشت مناسب جزو حقوق بشر شناسایی شده، به نحوی که آب آشامیدنی سالم و سیستمهای بهداشتی ضروری برای همه باید فراهم باشد.
در ایران نیز براساس اصل 45 قانون اساسی، مالکیت «دریاها، دریاچهها، رودخانهها و سایر آبهای عمومی» در اختیار «حکومت اسلامی» است تا «بر طبق مصالح عامه» از آنها استفاده کند بنابراین دولت به نمایندگی از حاکمیت و مردم وظیفه دارد این حق را برای مردم فراهم کند.
با وجود تمام تلاش هایی که در سالهای گذشته انجام شده است و اهتمامی که دولتها به امر آب رسانی داشتهاند اما هنوز هم هستند مناطق و روستاهایی که از آب آشامیدنی سالم برخوردار نیستند و مردم از این بابت در مضیقه می باشند.
برای دیدن این مناطق کافی است گذرتان به شهرستان بشاگرد بیفتد که ما برای مثال به سراغ یکی از روستاهای بخش گافر و پارامون بشاگرد رفته ایم یا بهتر است بگوئیم آن ها بعد اینکه کسی به فکر حل مشکلشان نبود به سراغ ما رسانهایها آمدهاند.
حسین خودستان دهیار روستای ذهبارک بخش گافر و پارامون شهرستان بشاگرد در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: عدم وجود منبع و مخزن آب در این روستا سالیان سال است که مردم را دچار مشکل کرده است.
وی افزود: از سال 1392 تا به حال پیگیریها و مکاتبات بسیاری را با مسئولین استان و شهرستان انجام داده ایم اما هیچ تلاشی برای حل مشکل آب این روستا صورت نگرفته است.
دهیار روستای ذهبارز بیان کرد: آب از چشمه به درون یک حوضچه انتقال داده می شود و مردم با ظروف خود آبی را که غیر بهداشتی است را برای استفاده شرب و شخصی به منازل خود می برند.
وی عنوان کرد: تاکنون مسئولین زیادی از جمله سه تن از فرمانداران از سال 92 تاکنون ازاین مشکل بازدید کردهاند و قول هایی دادهاند اما هیچ گاه عملی نشده است.
خودستان ابراز داشت: گاه می گویند اعتبار نیست مگر چند سال اعتبار نیست یک سال، دوسال، سه سال این همه سال بی توجهی واقعا منصفانه نیست و مسئولین باید تدبیری بیاندیشند.
دهیار روستای ذهبارز تاکید کرد: یکی دیگر از بهانه ها این است که پروژه را تحویل پیمانکار داده اند اما پیمانکار کار را شروع نمیکند و کم کاری می کند مگر می شود این موضوع را باور کرد این چه پیمانکاری است که 8 سال به پروژه خود سر نزده است.
وی خاطرنشان کرد: استفاده از آب شرب غیربهداشتی بسیاری از بیماریها را برای مردم عارض می کند و درمان این بیماری ها برای مردمی که جاده مناسب ندارند و باید 80کیلومتر را در 7 ساعت تا بیمارستان شهرستان طی کنند موضوعی عذاب دهنده است.
خودستان تاکید کرد: لولهای که آب از آن به حوضچه انتقال داده میشود با هزینه شخصی توسط اهالی روستا خریداری و به مسافت 4 کیلومتر از چشمه تا وسط آبادی کشیده شده است و در زمان ریاست جمهوری سابق لوله کشی از چشمه تا مکان مخزن آب و داخل آبادی انجام شده است ولی عدم وجود مخزن آب استفاده از لوله کشی را غیر ممکن کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، با شیوع ویروس کرونا در کشور و استان هرمزگان عدم استفاده از آب آشامیدنی سالم در نقاط روستایی میتواند مشکلات عدیدهای برای مردم منطقه و استان ایجاد کند.
انتهای پیام/865/ش