به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هنوز به سن نوجوانی هم نرسیدهاند؛ شور و حال زیادی دارند و پر از حس زندگی و دوست داشتن هستند؛ کودکانی که این روزها خانه نشین هستند و تلاش میکنند از فرصتهای خود به گونهای استفاده کنند که بهترین بازدهی را داشته باشند.
بعضی از این کودکان تصمیم گرفتند از فرصت خود جور دیگری استفاده کنند، جوری که هم برای خودشان و هم برای دیگران نتیجه بخش باشد. از زمانی که به خاطر بیماری کرونا و کمبود ماسک و مواد ضد عفونی کننده افراد، خیران و گروههای زیادی دست به کار شدند تا این مواد را تهیه و در اختیار هموطنان خود قرار دهند کودکان نیز در کنار بزرگترهای خود قرار گرفتند.
نمونه آن نوجوان سیزده چهارده ساله اردستانی که در هنگام ضدعفونی معابر شهرش دچار حادثه شد و یکی از پاهایش را از دست داد. کودکان زیادی تصمیم گرفتند برای کمک و یاری در کنار بزرگترهای خود قرار بگیرند و هر کاری از دستشان برمیآید انجام دهند. آنها در این شرایط دشوار خانوادههای خود را تنها نگذاشته و فعالیت کردند.
توانایی کودکان را دست کم نگیرید؛ هرکاری بتوانیم انجام میدهیم
مجتبی یکی از همین کودکان فعال است که در کنار مادرش به تهیه ماسک اقدام کرده است، او در مورد هدفش گفت: وقتی دیدم مادرم بدون هیچ ترس و نگرانی به کارگاه میآید و برای تولید ماسک و لباس بیمارستانی فعالیت میکند تصمیم گرفتم من هم همراه او باشم و کمک کنم، ابتدا مادرم موافق نبود و میترسید که مشکلی برایم پیش بیاید اما قول دادم که مراقب باشم و تمام موارد بهداشتی را رعایت کنم.
وی افزود: حالا من و یک پسر دیگر در کنار مادران خود مشغول فعالیت و تولید ماسک هستیم، حتی کارهای دیگری که از ما بخواهند را انجام میدهیم، یک وقتهایی نظافت میکنیم و گاهی هم در دوخت و دوز و اتو کردن کمک میکنیم، ما اینجا آمدهایم که کمک کنیم.
با ماندن در خانه به مدافعان سلامت کمک کنیم
مهدی از دیگر کودکانی است که در کارگاه تولید ماسک در کنار مادر و خالهاش فعالیت میکند، او در این مورد گفت: وقتی که مردم و بیماران به کمک نیاز دارند و همه در حال کمک هستند چرا ما باید بیکار بنشینیم؛ ما که بچه نیستیم توانایی داریم و میتوانیم در کنار بزرگترها فعالیت کنیم.
وی ادامه داد: همه ما کمک میکنیم تا کرونا را شکست دهیم، من از همه بچهها و دوستانم میخواهم که در خانه بمانند و بیرون نیایند؛ چون خیلی خطرناک است. آنها با در خانه ماندن کمک بزرگی به پزشکان و پرستاران میکنند.
سارا و هستی نیز از دیگر کودکانی هستند که همراه مادران خود به کارگاههای تولید ماسک و لباس بیمارستانی آمده و کمک دستشان هستند، سارا در این مورد گفت: از اینکه میتوانم کمک کنم و کاری از دستم برمیآید خیلی خوشحال هستم؛ وقتی که میتوانیم کمک کنیم چرا نکنیم.
وی ادامه داد: ما روزهای سختی داریم، کرونا به کشورمان آمده و خیلیها را بیمار کرده است، تنها کاری که میتوانیم انجام دهیم این است که در خانه و سالم بمانیم و برای پزشکان و پرستاران دردسر بیشتر درست نکنیم، من هم اگر به کارگاه میآیم همه موارد بهداشتی را رعایت میکنم، از هم فاصله داریم و مادرم هم کاملا مراقب ماست.
برای شکست کرونا باید همه در کنار هم تلاش کنیم
مریم نیز که در کنار بزرگترها قرار گرفته و به آنها کمک میکند، گفت: ما همیشه دعا میکنیم که زودتر این بیماری شکست بخورد، اما اگر میخواهیم به هدفمان برسیم باید تلاش کنیم، به حرف پزشکان گوش دهیم و مراقب خودمان باشیم.
وی ادامه داد: من علاقه زیادی به خیاطی دارم و کنار مادرم یاد گرفتهام برای همین تصمیم گرفتم به مادرم در تولید ماسک کمک کنم، پدرم نگران ما بود اما وقتی متوجه شدند مراقب هستیم و کارگاه شلوغ نیست و همه مراعات میکنند قبول کردند. کمک به مردم و کشور وظیفه همه ما است و کودک و بزرگ ندارد.
وقتی پای حرفهای کودکان مینشینیم و سخنانشان را میشنویم متوجه خواهیم شد که بیشتر از سنشان میفهمند، همه آن چیزی که در جامعه و زندگی ما اتفاق میافتد را میبینند، درک میکنند و حتی سعی میکنند برای رهایی از آن راهی پیشنهاد دهند. در این روزها همه مردم دست به دست هم دادهاند تا در کنار هم از این بحران عبور کنند.
دیگر فرقی نمیکند چه سن و سالی داشته باشند، هر کس هر آنچه در توان دارد به کار میگیرد و به یاری میشتابد. کودکان نیز در این روزهای سخت در کنار بزرگترها قرار گرفتهاند و با دلی قرص و نگاهی امیدوار به فعالیت و کمک میپردازند. به قول یکی از زنانی که در کارگاه مشغول تولید ماست و لباس بیمارستانی بود، حضور این بچهها در کنار ما سبب ایجاد روحیه میشود، وقتی آنها هستند کارها راحتتر و بهتر پیش میرود.
انتهای پیام/164/ ت